Rondhangen of dwalen {open}

[- Little Butterfly -]

"Alles kan echt zijn, ook legendes die ze hebben verzonnen, altijd zit er een deel waarheid in" zei Uruha. Zijn hand gleed kort over de stofrand van een schilderij. "In ieder geval, als die geruchten echt zijn,dan kunnen we beter naar beneden,want dit zal dat een verboden zone kunnen zijn"

[Suishou x Mia]

Suishou liep richting het kleine raampje, het einigste raampje op de kerkzolder. ''je zal vast wel gelijk hebben'' ze vreef met haar mouw wat stofdeeltjes van het raam af en keek even naar buiten. Daarna draaide ze zich met een glimlach richting Uruha ''Je hebt gelijk, maar waarschijnlijk zullen de geruchten wel geruchten zijn'' Ze liep richting hem langs voorzichtig de gammelen trap af. Beneden bleef ze even staan mompelen in zichzelf. Haar pink tegen haar lip gedrukt en haar hoofd iets schuin. ''Suis, maar-'' ik weet het toch ook niet Suishou ''maar-'' het zijn gewoon geruchten, pff je maakt echt overal een probleem van ''niet trouwens daarom, ach laat maar'' Ze hielt haar schouders op en duwde de buiten deur een stukje open om tekijken of het al gestopt was met regenen ''dat is het toch hellemaal niet Suis, hij- hij- ach laat maar'' zij ze hardop naar zichzelf. Toen ze zich realiseerde dat ze heel de tijd tegen zichzelf had lopen praten sloeg ze haar hand voor haar mond. Ze keek op naar Uruha ''uhm..'' ze vreef tegen haar achterhoofd met een krampachtige glimlach ''het regend nogsteeds''

[- Little Butterfly -]

Uruha was de trap ook weer afgegaan en had het gemompel van Suishou niet bepaald gehoord door het getik van de regen. "Hopelijk houdt het snel op,anders kunnen we hier nooit weg" hij voelde of zijn vest al droog was die hij aan een spijkertje had gehangen. Die was blijkbaar erg snel opgedroogt. "In ieder geval is het niet ongezellig,als je hier in je eentje zat dat zou je,als je de zolder-achtig-iets niet had ontdekt,je doodvervelen" hij pakte een oude krat,klopte het stof eraf en ging er toen op zitten. Hij vergat helemaal dat hij zijn vest niet meer had aangetrokken en de hele tijd met korte mouwen rondliep.

[Suishou x Mia]

''klopt, dan zou het inderdaad vresenlijk saai zijn'' haar pink nogsteeds tegen haar lip gedrukt keek ze Uruha even aan kawaii.. ''gelukkig heb ik jou tegen gekomen'' Suishou glimlachte, en ging op de grond zitten maar sprong gelijk weer op omdat ze grond vresenlijk koud was ''Kou kou- koud'' riep ze terwijl ze even een rondje draaide. Ze pakte een krat waar Uruha ook een krat vandaan had gehaald en ging er op zitten ''het regend, het regend de daken worden nat'' begon ze kinderlijk en opgewekt te zingen.

[- Little Butterfly -]

"je bent nog maffer dan Kaita wist je dat?" vroeg Uruha lachend. "Die denkt dat ik vergas als ik blikken verf ga kopen" Hij luisterde naar het getik op het gebarsten raampje. "Als het uren zou doorregenen en je kon niet weg, plus dat je geen eten bij je hebt, wat zou je dan doen?" dit was een vraag die hij zich vaak afvroeg als hij alleen ergens schuilde,maar nooit voor hemzelf een precies antwoord op had gegeven.

[Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric]

ooc; DAT LAS IK xD

[- Little Butterfly -]

( Lol, dat was half de bedoeling XD )

[Suishou x Mia]

Suishou keek Uruha aan ''uhm..'' mompelde ze. ''weet niet, licht er aan of je alleen bent of niet'' ze luisterde even naar de regen dat haar steeds aan kinderliedjes moest laten denken, ze beet op haar nagel ''als ik echt niks bij me had-'' ''eigenlijk'' ze mompelde even ''ik weet het niet, eerlijk gezegt''. Suishou sprong op ''muu, eigenlijk'' ze draaide even een rondje half struikelend over haar eigen voeten ''weetje, ik zou proberen het positieve van de situatie in tezien, het kan niet EEUWIG blijven regenen'' ze keek even naar buiten ''maar in dit geval lijkt het wel eeuwig te duren''

[- Little Butterfly -]

Uruha knikte, zo had hij niet bepaald gedacht. "Weetje, je hebt mij nu een antwoord gegeven op een vraag die voor mij telkens een raadsel bleef" hij keek ook naar buiten. "Het regent althans,al wat minder zo te horen" hij legde zijn hand op het ijskoude raampje zonder hem terug te trekken of te schrikken van de kou. Het raampje was wat beslagen en de barst was hij vergeten. Toen hij zijn hand er weer af haalde keek hij naar zijn hand die een beetje bloedde. Snel veegde hij zijn hand af aan zijn broer en trok zijn vest weer aan. "Het kan niet lang meer duren voordat het droog is geloof ik"

[Suishou x Mia]

Suishou veegde wat plukken haar uit haar gezicht terwijl ze even naar buiten staarde ''Suis, het mag niet stopen met regenen hoor, anders dan..'' ze bleef naar buiten staren en mompelde maar inzichzelf door ''dan.. waarschijnlijk.. spreek ik hem nooit meer'' ze zuchte even en keek Uruha aan ''dan kunnen we een weg terug baggere door de moderpoelen als we niet half verdrinken door het drijfzand''

[- Little Butterfly -]

"Tja.. de kans is groot dat we niet echt droog aankomen nee" hij glimlachtte eventjes en wreef zachtjes over de kras op zijn hand. "Drijfzand? Tja.. erg zuigende modder wel ja" Hij ging weer zitten op het kratje en keek de ruimte rond. Donker, maar nog net licht genoeg om te zien waar je stond of liep. En het lampje aan het plafond knipperde en die had hij niet eens opgemerkt in het begin.

[Suishou x Mia]

''maar wat als er zandmonstertjes, ons aanvallen?'' zij ze wat paniekerig ''zandmonstertjes.. zand zand zandmonstertjes'' ''ik ben bang voor zandmonsterstjes'' zij ze uiteindenlijk. Ze liep nogsteeds rondjes en keek steeds naar buiten ''Straks verzuipen we'' opnieuw liep ze een rondje, half springend ze keek Uruha aan ''maar dan sterven we wel samen'' zij ze met een glimlach op haar gezicht. Niet dat ze zin had om teworden vermoord door zandmonstertjes

[- Little Butterfly -]

Uruha grinnikte eventjes "En..leg mij eens uit wat zandmonstertjes zijn dan" Hij keek hoe ze een rondje liep in de vorm van half springen. "En..hoe zien ze er voornamelijk uit? Zijn ze met vele en kunnen ze je echt aanvallen?" hij plaagde haar wat door zulke vragen te stellen.

[Suishou x Mia]

Suishou strekte haar armen uit ''ze zijn zo groot'' met een vresenlijke overdreven gebaar. ''En ze zijn eng, want ze zijn zandachtig'' Opnieuw liep ze haastig een rondje ''en en en en, ze komen ons halen met duizende'' Ze slikte ''en dan gaan we-'' '' en dan worden we omgezandteerd tot zandmonsters'' opnieuw keek ze naar buiten ''dan nemen ze ons mee naar hun zandachtige koningkrijk waar we voor eeuwig zand kasteelen moeten bouwen''

Omgezanteerd * - verandert als

[- Little Butterfly -]

Verbaast staarde hij Suishou aan "Zo erg zal het heus niet zijn en zandkastelen bouwen laat je nadenken over je jeugd...die ik niet wil herrineren" Hij keek nu ook weer naar buiten toe. "En.. als je nou gaat rennen? Krijgen ze je dan te pakken?"