|
Post by engeltje on Apr 15, 2007 13:17:48 GMT -5
"Gewoon, bijna mijn hele leven- ik ken slechts de feiten. Het is mijn leven, bijna iedereen weet mijn verleden behalve ik!" piepte Alyssa. Ze zuchtte, veegde haar ogen af aan de mouw van haar gele shirt en keek naar de dokter die binnenkwam, samen met Catherina. Was het de tijd die voorbij vloog of ging het zo snel? "Zouden jullie willen verlaten? Het bezoekuur is al uitgelopen voor jullie, maar moet nu echt stoppen. Sorry" zei de dokter kalm. Alyssa knikte en liep de deur uit.
|
|
|
Post by Peter & Rachel & Charlotte on Apr 16, 2007 10:46:55 GMT -5
Rachel liep meteen naar Catherina toe en negeerde de opmerking van de dokter dat het bezoekuur al afgelopen was. 'Hoe is het met haar? Hoe is de operatie verlopen?' vroeg ze meteen, terwijl ze vragend van Catherina naar de dokter keek.
|
|
|
Post by engeltje on Apr 16, 2007 10:49:48 GMT -5
"We kunnen nog weinig zeggen, morgen hoort U meer. Een goededag nog." de dokter duwde Rachel naar buiten en sloot de deur. Nu waren alleen de dokters, Catherina & Peter nog binnen. Alyssa veegde aarzelend de tranen uit haar ogen en liep richting de uitgang.
|
|
|
Post by Peter & Rachel & Charlotte on Apr 16, 2007 10:53:59 GMT -5
Verbaasd staarde Rachel naar de witte deur die net voor haar neus was dichgeslagen. Ze werd gewoon naar buiten geduwd! Geïrriteerd slaakte ze een zucht, waarna ze zich omdraaide en naar Alyssa toe liep. 'Maar even voor de duidelijkheid, dit is níet jou schuld,' zei ze, met nadruk op het woordje niet.
Peter deed een oog open toen hij geluid hoorde. Hij zag dat Catherina weer binnenkwam. Hij zuchtte even. Hij wist nog steeds niet wat er gebeurd was, en hij kon het nu ook niet meer vragen omdat Alyssa weg was.
|
|
|
Post by engeltje on Apr 16, 2007 10:58:18 GMT -5
ALyssa negeerde de opmerking van Rachel en liep vlug door om de tranen te beheersen. Ze beet hard op haar lip, om zo haar tranen binnen te houden en proefde bloed. "Al- als je wilt kun je wel mee naar mijn dorm- of- de jouwe?" zei ze plots, met een stem waar overduidelijk onzekerheid in tevoorschijn kwam.
|
|
|
Post by Peter & Rachel & Charlotte on Apr 16, 2007 11:03:17 GMT -5
'Is goed. Zullen we maar... naar de mijne gaan?' stelde Rachel voor. Misschien zou Alyssa er alleen maar verdrietiger van worden als ze weer naar haar dorm terugging, waar alles was gebeurd. Langzaam liep Rachel alvast richting de uitgang van het ziekenhuis, eventjes bleef ze staan, wachtend op Alyssa.
|
|
|
Post by engeltje on Apr 18, 2007 9:13:32 GMT -5
Langzaam opende Catherina haar ogen, haar hoofd voelde zó zwaar. Ze had een drukkend gevoel op haar borst, en vond het ademen pijnlijk. Ook haar kaak deed pijn; als ze zou praten zou ze dat góéd kunnen voelen, Voorzichtig probeerde ze overeind te komen, maar een dokter drukte haar terug. "Blijf liggen- of wil je soms dat die long nooit beter word?!" bromde een dokter. Catherina accepteerde het en zakte terug, terwijl ze een diepe zucht laatte
|
|
|
Post by wowposter on Nov 12, 2008 3:35:08 GMT -5
|
|