|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Oct 29, 2007 7:15:34 GMT -5
Met zijn wangen licht gekleurd, en zijn ademhaling wat schokkerig zakte Dino rustig neer op de steiger. Hij blies even wat adem uit, terwijl hij zijn voeten over de rand van de steiger liet bungelen, zijn versleten sportschoenen raakte het wateroppervlakte net niet. Op zijn gemakt plantte hij zijn handen achter hem, en leunde wat achterover.
Hij had een enorm stuk hardgelopen in het bos, dicht bij het meer. Dino rende hier wel vaker, het bos was rustig en het rondje was precies lang genoeg. Meestal rustte hij, als hij klaar was met zijn rondje uit, op de stijger. Het lag achter de Falls, en was een stuk rustiger - iets wat Dino soms wel kon waarderen. Zoals nu.
Zijn blik gleed over het meer. Het water was rimpelig van kleine windvlaagjes, iets wat hem aangenaam afkoelde. Weer op adem haalde hij een hand door zijn halflange haar. Hij liep vaak hard, het luchtte altijd op. Het leek alsof, zijn gedachte allemaal weer een beetje op een rij stonden. En dat had hij nodig. Het was waar dat hij nogal in de knoop met zichzelf zat, maar dat hoefde niemand te weten. Dino praatte er dan ook met niemand over, maar schrijf alles op in zijn kleine dagboekje - wat hij altijd bij zich droeg, ook nu. Hij was als de dood dat iemand het zou lezen, als iemand het zou lezen, zou diegene al zijn gedachte zwart op wit zien staan. Nee, dat was een afgrijselijke gedachte.
Hij vistte het boekje, zwart - klein en de pagina's al lichtelijk geel gekleurd omdat het ouder was dan het eruit zag - uit de zak van zijn donkerblauwe sportbroek, wat net over zijn knieeen kwam. Zijn ogen gleden over de regels, een klein priegeligg handschrift wat hij met moeite zelf kon ontcijferen, al hoefde hij het niet te lezen om te weten wat er in stond.
|
|
Cathelyne
New Member
*Never stop believing*
Posts: 31
|
Post by Cathelyne on Oct 29, 2007 10:02:42 GMT -5
Cathelyne strompelde het bos uit. Ze schopte de steentjes weg die op het pad lagen en genoot van de rust. De wind liet haar haren en haar rok wapperen. Een heerlijk gevoel was dat. Langzaam maar zeker kwam ze aan bij het meertje. Het was een prachtig meertje, vond ze. Het water was er zo kalm, zo anders dan de zee. Daar sloegen de golven woest om zich heen, alsof het land weg wilde jagen. Het meer leek meer vrede te hebben met het land.
Ze keek naar de steiger, ze zou er graag op gaan zitten maar zag dat hij al bezet was. Een jongen zat in een boekje te schrijven, ze kon niet zien wat voor een boekje. Meteen controleerde ze of haar eigen tasje wel goed dicht zat. "Adem in, Adem uit." zei ze tegen zichzelf. Op de steiger was best plaats voor twee. Ze strompelde de steiger op en ging zonder iets te zeggen naast hem zitten. Haar hoofd zag rood van de spanning. Maar ze moest dit doen: het stond in haar lijstje, Contacten leggen. En nog één: Niet bang zijn een plek te delen. En trouwens: Ze had hem toch al wel eens ontmoet! Niet vaak misschien, maar dat hoefde toch niet? Ze liet haar benen bungelen en ontspande zich. Voor de zekerheid legde ze toch haar tasje aan de andere kant van haar.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Oct 29, 2007 10:34:41 GMT -5
Zodra Dino voetstappen hoorde op de stijger borg hij het zwarte boekje op, zo onopvallend mogelijk. Andere hoefde niet te weten dat hij dit bijhield, dat hij zijn gedachte's opschreef in een klein zwart boekje. Hij keek even op, en zag het meisje. Hij herkende haar vaag, hij was haar wel eens tegen gekomen in het park, als hij daar hardliep of rondhing.
Hij schonk haar een, ietwat onzekere, glimlach, maar liet zijn blik al snel weer over het meertje gaan. Het gekir van vogels, die in een kleine troep over het meer sierde overstemde het geluid, van het zacht kabbelende water.
"Cathelyne, is het toch?" Vroeg hij, toen hij merkte dat ze naast hem was gaan zitten op de steiger; al zat er nog redelijk wat ruimte tussen, de steiger was groot genoeg.
|
|
Cathelyne
New Member
*Never stop believing*
Posts: 31
|
Post by Cathelyne on Oct 29, 2007 10:53:56 GMT -5
"Ja, dat klopt." Antwoorde Cathelyne kortaf. "Jij heette.. Dino toch?" Ze aarzelde even, maar vroeg het toen toch. "Wat zat je daar te schrijven?" Ze dacht aan haar eigen boekje, ze schaamde zich er niet voor. Maar ze wilde zeker niet dat iemand het zou lezen. Ze vroeg zich af of hij ook zo'n soort boekje bijhield: een dagboek. Of dat hij gewoon aantekeningen maakte.
"Mooi is het hier. Ik kan hier wel dagen zitten. Er zijn trouwens wel meer mooie plekken hier in de beurt, het bos, het strand. Zit jij ook op het PMA?" Ze zuchtte even, ze stond perplex van zichzelf. Ze had nog nooit zo veel gezegd tegen iemand die ze amper kende. Dat werd weer een vinkje in haar dagboek: 'Een persoonlijk record verbroken.'
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Oct 29, 2007 11:10:03 GMT -5
Dino knikte instemmend. "Inderdaad" Antwoordde hij. Haar aarzelende blik, maar daarna toch de vraag wat hij schreef. Wat ging haar het aan, hij kende haar amper! "Oh, niets. Gewoon een paar.. aantekeningen." Wuifde hij, haar vraag met een kleine glimlach weg. Hij was blij dat ze over een ander onderwerp begon.
"Jep, het is hier prachtig - een van mijn favoriete plekjes" Knikte hij. "Ik zit op PMA ja, jij ook, neem ik aan. Welke klas zit je?" Het was redelijk nieuw voor hem, om gewoon hele gesprekken met vreemde te hebben, maar het stond hem wel aan.
|
|
Cathelyne
New Member
*Never stop believing*
Posts: 31
|
Post by Cathelyne on Oct 29, 2007 11:56:49 GMT -5
Ze wist niet zeker of het waar was wat hij zei, maar snapte ook de hint dat ze niet verder moest vragen. "Ja klopt, Sophomore. En jij?" Ook Dino leek niet erg spraakzaam, dat vond ze niet erg. Het voelde best goed om eens met iemand te praten eigenlijk.
Waarschijnlijk onmerkzaam kwam ze iets dichterbij. Dat praatte iets prettiger. "Heb je al veel vrienden op het PMA? Ik nog niet hoor. Normaal praat ik niet zo makkelijk.. Ze schrok van zichzelf. Ze had gewoon iets over zichzelf verteld, bravo Cathelyne! Lachte ze om zichzelf. Ze trok haar tasje naar zich toe en pakte haar boekje. Vliegensvlug vinkte ze drie hokjes aan op bladzijde 3 en borg het boekje weer op.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Oct 29, 2007 12:08:21 GMT -5
"Ik ben ook een Sophomore, misschien heb ik wel wat lessen met je." Zei hij, terwijl hij zijn rooster voor zich probeerde te halen, maar dit maar liet zitten omdat hij zijn rooster nog lang niet uit zijn hoofd kende.
"Veel vrienden? Nog niet echt.." Antwoordde hij. Hij was pas net op PMA gekomen en had nog niet echt de kans gehad om nieuwe mensten te onmoeten. Dino had de rest van het vorige schooljaar, door gebracht op een andere school, tot zijn ouders hadden besloten dat Purple Moon Academy beter was geweest. Hij had geprotesteerd - maar natuurlijk, waarom zouden zijn ouders dáár aandacht aan besteden?
"Ik ook niet, hoor" Stelde hij haar grijnsend gerust. Hij wierp nieuwschierig een blik op het boekje, die Cathelyne zo snel pakte, en weer opborg dat hij amper had gezien wat het was; een dagboek, ofiets?
|
|
Cathelyne
New Member
*Never stop believing*
Posts: 31
|
Post by Cathelyne on Oct 29, 2007 13:10:00 GMT -5
Cathelyne bloosde een beetje, het bleef ongemakkelijk: Een gesprek voeren. Ze stond met haar mond vol tanden, als ze nou eens wist wát ze moest zeggen?! Ze zag dat hij naar haar boekje keek. Ze maakte wat gebaren met haar armen maar wist nog steeds niet wat ze nou nog kon zeggen.
Ze keek op haar horloge, precies 1 minuut over, nu ging ze altijd 5 minuutjes lopen en daarna naar huis. Hoe gek het ook klonk, ze kon niet van dat soort gewoontes afkomen. "Ik ga even een stukje lopen.." Opnieuw aarzelde ze even, ze stond op, "Loop je mee?" Vroeg ze over haar schouder. Ze raapte haar tasje van de steiger en gooide hem over haar schouder. Ze keek nu naar beneden, naar de waarschijnlijk langere jongen.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Oct 29, 2007 13:15:24 GMT -5
Dino twijfelde even, hij had hier eigenlijk wel goed gezeten, op de steiger, maar stemde toch. "Is goed". Zei Dino, terwijl hij opstond en opmerkte dat hij best een stuk groter was. Niet dat dit heel vreemd was, Dino was redelijk lang en kwam boven veel mensen uit.
"Waar kom je eigenlijk vandaan?" Vroeg hij, toch wel nieuwschierig, maar ook om de stilte op te vullen. Anders deed het geluid van het kabbelende water dat wel. "Ik bedoel, waar zat je, voor je naar pma kwam?" Hij glimlachte half en slenterde vooruit. Hij had eigenlijk geen idee waar Cath heen wilde, dus wachtte hij even.
|
|
Cathelyne
New Member
*Never stop believing*
Posts: 31
|
Post by Cathelyne on Oct 29, 2007 13:23:03 GMT -5
Langzaam begon Cathelyne te lopen, ze lachde om zijn vraag. "Kun je dat niet horen?" expres benutte ze haar acent nog meer dan anders, "Ik ben Brits, ik ben in London geboren en getogen." Het was een lange reis geweest van Engeland naar het PMA. En ze misde haar zusjes verschrikkelijk. Maar ze was blij dat ze het had gedaan. Een tel lang verscheen er een gepijnigde blik in haar ogen toen ze terugdacht aan het ongeluk. Snel schudde ze die gedachten van haar af, het was al zo lang geleden. Jij? Kom jij hier vandaan of ook niet? Ze liep een beetje om het meer heen, om uiteindelijk uit te komen bij het bos.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Oct 31, 2007 11:08:24 GMT -5
Dino lachte zachtjes. "Daarom vroeg ik het juist" Vervolgde hij, met een leine grijns rond zijn lippen. Hij was nog nooit in London geweest, laat staan Engeland. Laat staan, eigenlijk over de grens.
"Woont je familie nog daar?" Vroeg hij, met een nieuwschierige ondertoon terwijl hij naast Cathelyne bleef lopen. "Ik kom hier inderdaad vandaa ja, altijd al in Starville gewoond" Zuchtt hij lichtjes. Maar veranderde al gauw van onderwerp; hij hoefde het nou niet bepaald te hebben over zijn familie. "Ken je het al een beetje hier?"
|
|
Cathelyne
New Member
*Never stop believing*
Posts: 31
|
Post by Cathelyne on Oct 31, 2007 14:47:20 GMT -5
Ze lachtte om zijn reactie, "Dat dacht ik al" Je kon niet echt om het accent heen, niet dat het overdreven Brits was maar toch verschilde het nogal van de klanken die je hier hoorde.
Cathelyne's blik verstarde bij de eerste vraag, "Ja, ongeveer wel.. antwoordde ze. Gelukkig veranderde hij van onderwerp, ze moest even nadenken, kende ze het hier al een beetje? Het lag voor de hand om ja te zeggen, maar eigenlijk was het niet zo. "Eigenlijk niet.. besloot ze naar alle eerlijkheid.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Nov 4, 2007 3:01:47 GMT -5
"Niet?" Glimlachtte Dino terwijl hij haar even aankeek. "Ik wil het je wel laten zien hoor, als je daar zin in hebt. Je kan je geen betere gids voorstellen!" Grinnekte hij. Dino woonde hier immers al 16 jaar, lang genoeg om de vele plekjes van Starville te kennen.
Dino schopte een steentje weg, die voor zijn voeten verscheen en met een boogje in de bosjes verdween.
|
|
Cathelyne
New Member
*Never stop believing*
Posts: 31
|
Post by Cathelyne on Nov 7, 2007 13:54:58 GMT -5
"Lijkt me een leuk idee!" Lachtte ze, ze kende hem nauwelijks maar ze vond hem nu al aardig. "Wat had je in gedachten?" Vroeg Cathelyne, die toch al veel te veel van haar schema af was geweken dat het toch niet meer uitmaakte. Ze ging naast hem lopen en keek omhoog zodat ze zijn gezicht kon zien. Ze wreef over haar armen. Ze kreeg het behoorlijk koud. Ze hoeste, beetje kou gevat waarschijnlijk. Had ze wel vaker, Engelse schenen vatbaarder te zijn voor verkoudheid... Haar gedachten dwaalde af en dromerig keek ze voor zich uit.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Nov 12, 2007 11:44:30 GMT -5
Dino glimlachtte. "Wat ik in gedachten heb?" Hij dacht even twijfelend na. Er was zat te zien; de mooie plekjes, Falls, het meertje - alles. Of plekken zoals La Luna, of andere dingen waar de leerlingen van Purple Moon vaak kwamen.
"Wat wíl je zien?" Grijnsde hij. "Er zijn zat dingen om te laten zien; De mooie plekjes, zoals de Falls - of hier. Of plekken waar de leerlingen komen" Vervolgde hij, met nog dezelfde lichte grijns op zijn gezicht.
Dino merkte op dat ze hoeste, en over haar armen wreef. "Wil je m'n vest? Ik ben gewend aan de kou" Grijnsde hij. Hij had het niet koud, hij was lang genoeg buiten geweest om aan de temperatuur te wennen.
|
|