|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Nov 11, 2007 12:53:49 GMT -5
"OMA!" Klonk er luid vanuit de deuropening. "O-ho-ho-homa!" Eric stapte naar binnen en kwam uit in de gezamelijke kamer waar de bewoners samen kwamen om te kaarten, schaken of te praten. De meeste bewoners van de Rode Tijger waren mentaal nog verassend helder, alleen fysiek konden ze niet meer op zichzelf wonen. Eric groette de mensen vriendelijk en ging op zoek naar zijn oma. Hij kwam al 10 jaar trouw ieder weekend zijn oma bezoeken in het bejaardentehuis, dus vrijwel iedereen kende Eric en zijn manier van zijn oma begroeten wel.
Bijna achterin de kamer zat een iel vrouwtje in een rolstoel druk te praten met een dikkige man tegenover haar. Ze keek op toen Eric aan kwam lopen. Meteen spreidde ze haar armen, en Eric boog naar voren om haar te omhelzen. "Ik heb weer een boek meegenomen, Jennifer Lash, uw favoriete schrijfster toch?" Hij hief even zijn hand naar de man waarmee zijn oma aan het praten was, bij wijze van groet. "Voor de laatste keer jongen, zeg nou gewoon JIJ. Snap je dat na die 10 jaar dat je hier komt nou nog niet?" Zei de iele vrouw bestraffend. Eric grjinsde even en verontschuldigde zich. "En wil JIJ nog wat drinken? Ikzelf namelijk wel, dan neem ik gelijk wat voor JOU mee." Zei hij. De iele vrouw antwoordde dat ze een cola wilde. "U nog wat?" Vroeg Eric aan de man waarmee zijn oma in gesprek was. "Ik loop toch die kant op." De man schudde zijn hoofd.
Eric liep naar de frisdrankautomaat. Grinnikend haalde hij er 2 blikjes cola uit. Zijn oma had totaal geen moeite met het meegaan met de tijd.
|
|