|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Jul 3, 2007 13:50:45 GMT -5
Ze zuchtte diep. zo diep. Wat moest ze hiermee aan? e zette de computer aan terwijl ze naar het lege beeldscherm staared. Zou ze het wel doen, of niet? Ze kllikte een nieuwe email aan en begon zacht te typen. Geen idee hoe ze dit moest uitleggen.
Luke,
Je weet niet hoe verwarrend dit is voor mij. Maar ik ben niet de enigste voor wie het verwarrend is. Want voor jou is het dat nog het meest. Ik begreep niet wat me bezielde en weer nog steeds niet wat ik wil. Maar één ding weet ik zeker, ik kan je niet loslaten.
IK heb heel lang gehuild en nagedacht, maar dat hielp niks. Ik moet mijn emoties aan jou laten zien, want dan pas begrijp je het. Het is moeilijk voor je, ik weet het. Maar, maar, ik weet gewoon niet hoe ik hiermee door moet gaan. IK voel me klote, omdat ik jou heb gekwetst, iets wat niet mijn bedoeling was. Maar je weet dat we dit allebei niet willen, we verlangen net zo erg naar elkaar als eerst, maar anders. Dit omdat we verandert zijn. Ik begrijp hetnu wat jij uit probeere te leggen en het is door me doorgedrongen. We zijn niet meer zoals vroeger, maar we zijn meer gaan nadenken. Het word inderdaad niet meer zoals vroeger ik weet het. Maar we kunnen het opnieuw proberen.
Of, misschien dat ik jeooit nog op het Prom zie, want ik ben van plan alleen te gaan. Maar, één ding moet je weten, mijn armen zouden jou nog altijd graag willen ontvangen. Nu en voor altijd.
Groetjes, Jamie
Ze hoefde niet eens na te dneken of het goed was. Want dat was het, Hopelijk begreep hij het en zou hij haar niet negeren.
|
|