|
Post by Stella S. Sanchez on May 20, 2007 9:07:56 GMT -5
Stella liep op een vrij langzaam tempo langs een rij kluisjes om gek van te worden. Ze was opzoek naar de hare, maar had hem nog steeds niet gevonden. Ondertussen was ze zichzelf vrij blind gaan voelen, zo moeilijk moest het toch niet zijn om zo'n vervloekt kluisje te vinden?! Gefrustreerd zette ze haar ipod harder, Stella's ogen dwaalden nog steeds over de kluisjes heen.
Plots had ze hem gevonden, opgelucht maakte ze het vervloekte ding open. Haar blik gleed nu door de kluis heen; wat een verassing, het ding was leeg. Stella grinnikte stil om haar domheid en dumpte dan haar tas in de kluis. Ze had haar tas nu toch niet nodig en gezien Stella geen zin had met de tas rond te zeulen - ondanks dat-ie niet eens zo zwaar was - was dit een mooie oplossing. "nu nog dichtkrijgen." mompelde ze onverstaanbaar. Op haar vorige school had ze de kluis nooit dicht kunnen krijgen, hopelijk was deze liever voor haar.
|
|
|
Post by louise on May 21, 2007 16:18:59 GMT -5
Met een sukkelig gevoel liep Louise langs de kluisjes. Het waren er ongeloofelijk veel leek wel en haar blik ging naar beneden waar ze een verfrommeld papiertje in haar handen had die haar kluisnummer en de cijfercode vermelde. Ze rolde haar ogen, wat een gedoe die irritante kluisjes. Toen ze aan het eind kwam stond ze even bedenkelijk stil. Dan was ze er dus toch langs gelopen. Ze zuchte geirriteerd en verlegde haar schoudertas waar ze nu al een hekel aan begon te krijgen. Toen ze eindelijk voor haar kluisje stond keek ze er alleen maar naar. Al dat gezoek voor zo'n rottig klein ding? vroeg ze zich af. Ze wierp een blik naar een meisje die naast haar kluisje stond, negeerde het vervolgens en begon de cijfercode toetepassen. Na twee mislukte pogingen schopte ze geergerd tegen het kluisje aan. "Verdomme!" vloekte ze kwaad, en negeerde de mompelende opmerkingen van de bijpaserende leerlingen. Waarom moest alles haar zo tegen werken de laatste paar dagen.
|
|
|
Post by Stella S. Sanchez on May 22, 2007 8:32:48 GMT -5
Ja hoor, het was ook bij deze kluis raak; open gaan ging prima, dicht gaan was een ramp. Ze probeerde eerst de techniek die ze had uitgevonden bij de kluis op haar vorige school. "Werkt dus niet" mompelde Stella, de kluisdeur observerend. Ze wachtte even voor ze een nieuwe poging deed wat uiteindelijk weer op een mislukking uitliep. Weer nam Stella kort de tijd om de kluis te bekijken, maar ze kon niet achterhalen waarom het ding niet dicht wilde. Plots gaf ze een beuk tegen de kluisdeur "dan maar zo" zei Stella met een tevreden glimlachje rond haar lippen, blij dat de kluis nu dicht zat. Als die kluis niet gewoon dicht wilde gaan, dan was er natuurlijk ook gewoon altijd nog het klassieke 'grof geweld gebruiken'.
|
|
|
Post by louise on May 22, 2007 8:38:38 GMT -5
Ze wierp nog een geergerde blik op haar kluis en bedacht zich even of ze het maar gewoon zou laten zitten. Hoewel het idee aan de hele dag met haar zware tas rondsjouwen ook niet echt aantrekkelijk klonk. Ze keek even naar het meisje naast haar die ook problemen met haar kluisje had. Alleen bij haar was hij wel open gegaan maar wou niet dicht. Toen ze met een grinnik bekeek hoe het meisje een knal tegen de kluis gaf, werkte het tot haar verbazing ook nog. "Ze werken ook nooit mee he? Stomme kluisjes" merkte ze op tegen het meisje. Kort nam ze haar in zich op. Ze zag er rond haar leeftijd uit en om de moeilijkheden met haar kluisje nam ze aan dat ze hier ook behoorlijk nieuw was.
|
|
|
Post by Stella S. Sanchez on May 22, 2007 8:43:49 GMT -5
Juist wilde Stella zich tevreden omdraaien toen ze een stem hoorde. Pas nu merkte ze een ander meisje op. Stella nam haar enkele seconden in zich op voor ze wat terug zei. "Het schijnt dat je er na een tijdje aan went." ze zag er eigenlijk niet zo naar uit gewend te raken aan vervelende kluisjes die nog vervelender waren dan de kluisjes die ze voorheen had gehad. Nu nam Stella langer de tijd het meisje te observeren, aan haar te zien was ze hier nieuw, net als zijzelf dus eigenlijk.
|
|
|
Post by louise on May 22, 2007 8:48:22 GMT -5
Ze zag het meisje ook haar bekijken maar negeerde het maar. Ze glimlachte vaag. "Ik hoop het dan maar, ik heb er nu al genoeg van" merkte ze op. De kluisjes waren opzich wel leuk om open te breken. Vooral de vervelende kinderen kon je dan zo terug pakken. Ze had moeite om niet te gaan grijnzen. Haar aandacht ging al snel weer terug naar het meisje. "Ben je nieuw hier trouwens?" vroeg ze terwijl ze doelloos aan haar kluisslotje aan het draaien. Ze was het probleem met haar kluisje alweer helemaal vergeten. Ze zou er later nog wel aan toe komen om dat ding open te krijgen. Desnoods zou ze hem openschoppen als ze dat wou.
|
|
|
Post by Stella S. Sanchez on May 22, 2007 12:53:03 GMT -5
Stella's ogen hielden in de gaten wat het meisje aan het doen was, blijkbaar was ze met haar gedachten niet bij het openmaken van haar kluis want zo lang duurde dat niet. "ja, ik ben hier pas een paar dagen." ze had het naar haar kluis gaan zo lang mogelijk uitgesteld, lang genoeg om in een tussenuur in alle rust opzoek te gaan naar het ding. "ik neem aan jij ook?" vroeg ze, met een iet wat zachte glimlach, in een poging misschien een beetje vriendelijk over te komen. Stella bedacht zich dat ze zich nog niet had voorgesteld, misschien was het wel zo netjes dat te doen. Na even getwijfeld te hebben, besloot ze het toch te doen. "ik ben overigens Stella, Stella Sanchez" ze stak haar hand niet uit, dat ging haar weer net iets te ver. Dat deed je toch alleen als je kennis maakte met 'oude' mensen of als het nieuwjaar was? Zij in ieder geval wel.
|
|
|
Post by louise on May 22, 2007 15:29:57 GMT -5
Ze gleed met haar ogen kort over het kluisje en terug naar het meisje. "Ja, ik ook" antwoorde ze haar op een rustige toon. Toen er een korte stilte viel besloot ze om nog een poging op haar locker te wagen. Ze las snel de code en draaide het slotje. Verbazend makkelijk ging deze van het slot. Ze keek weer naar het meisje toen deze zich voorstelde als Stella. "Louise" antwoorde ze glimlachend terug. Het meisje leek haar opzich wel aardig en met een vriendin was opzich niks mis mee. Ze legde haar tas, zonder al te voorzichtig te zijn, in het kluisje en sloeg het deurtje dicht. "Ben je al een beetje bekend hier? Ik heb namelijk wel zin in iets te doen maar weet eigelijk niet echt waar ik dat moet doen" merkte ze op met een lichte grijns.
|
|