|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Jun 15, 2007 14:30:43 GMT -5
Voorzichtig opende Abby haar kamerdeur. Ze spiedde om het hoekje, als de dood dat Rain toevallig op de gang was. Ze liet een zucht van opluchting ontsnappen toen dit niet het geval bleek te zijn. De laatste dagen had ze haar zoveel omgelijk geprobeert te ontlopen. Het viel haar ongelofelijk zwaar, en dat was te zien. Ze was nu helemaal vel over been, en haar wangen waren ingevallen. Ze had geen honger, sliep niet en had 24/7 een rothumeur. Maar de reden waarom ze Rain ontliep was simpel, dan werd haar schuldgevoel een beetje onderdrukt. Elke keer als ze het meisje zag, merkte ze dat ze erg slechter uitzag. Het was waarschijnlijk alsof ze in een spiegel keek, zelf zag ze er ook slecht uit. Maar ze kon het simpelweg niet aan dat ze elke keer haar wilde omhelsen en het goed wilde maken. Maar ze wist zeker dat Rain dat niet wilde. Ze betwijfelde het of het ooit nog goed zou komen. En Lex werd er ook gek van, dat merkte ze. Hij probeerde zich normaal te gedragen, maar ze zag de blikken wel, als hij dacht dat ze niet keek. Er sprak ergenis maar ook medelijden uit. Nee, iedereen was het erover eens dat de ruzie beide meiden tot op het bot toe afbrak.
Versuft knipperde Abby even met haar ogen om wakker te blijven. Ze sliep zó slecht dat ze bijna bij niets haar aandacht meer kon houden. Ze werd niet meer ongesteld door gewichtsverlies. De ruzie duurde nu al weken. Ze was het echt beu nu. Ze wilde haar vriendin terug. Opgeschrikt door een opengaande deur, keek ze om zich heen. Het was gelukkig niemand, maar de wind die met de deur 'speelde'. Abby vervloekte zichzelf in stilte. Ze stelde zich echt aan. Nu wat beslister sloot ze haar eigen deur, en liep naar die van Zach. Zacht klopte ze. "Zach?" vroeg ze vragend. "Ben je daar? Kan ik binnenkomen?"
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jun 16, 2007 2:24:56 GMT -5
Hij lag op zijn grote, tweepersoonbed. Zijn handen gevouwen onder zijn hoofd, zijn blik gericht op het witte plafond. Alles was zo vreemd en verwarrend deze weken; nu Abby en Rain ruzie hadden was de sfeer in het hele huis gespannen. En Zach wist ook niet goed wat hij daar mee aanmoest, hij kende beide meiden al zo lang, en was dan ook niet van plan partij te gaan kiezen. Dat zou hij niet eens kunnen..
Hij hoorde gedempte voetstappen op de gang, waarna opkort Abby's zachte stem volgde. ''Ja'' Zei hij, zijn stem klonk lichelijk schor door het feit dat hij al een tijd niets had gezegd. Hij kuchte zachtjes en waarna hij opstond en de deur voor Abby opende. Ze zag er zo vermoeid uit! Dat was het eerste wat hem opviel.. ''Kom binnen, Abb'' Zei hij, in staat een glimlach te produceren.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Jun 16, 2007 10:21:50 GMT -5
Toen de deur openging, zuchte Abby. Gelukkig, hij had nog niet Rain's kant gekozen. Daar was ze op het moment zó bang voor; dat ze hem ook kwijt zou raken. Ze probeerde terug te glimlachen, maar het mislukte. Ze sloeg even haar armen om hem heen, als begroeting. Veel kracht had ze niet, en ze wankelde al snel achteruit, en liet zich op zijn bed zakken. Ze sloot haar ogen even, niet wetend wat te zeggen. Waarom was ze hier naartoe gekomen? Ze wist het niet. Waarschijnlijk had ze gewoon even iemand nodig om mee te praten, om bij uit te huilen. En om het uit te leggen.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jun 16, 2007 11:50:17 GMT -5
Voor even bleef hij bij de deur staan, terwijl hij haar aankeek. Een wachtende blik, waarvoor was Abby gekomen? Misschien gewoon om te praten en uitteleggen, dat was in zijn ogen iniedergeval wel nodig..
Hij zakte naast haar neer, op het zachte bed waarvan het dekbed nog ietsje warrig lag. Ze zag er zo moe uit, zijn ogen. En het leek alsof ze ontzettend was afgevallen; dat kon nooit goed zijn..
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Jun 17, 2007 9:25:48 GMT -5
Het bed veerde maar een heel klein beetje toen Zach ging zitten, maar Abby viel door de beweging bijna op de grond. Ze moest zich aan Zach vastklampen. Bijna meteen liep ze hem weer lols, haar wangen een paar tinten roder. Ze wilde niet dat iemand wist hoe zwak ze was geworden. Ze wierp een korte blik op hem. Ze zag iets van verwarring en bezorgtheid in zijn ogen. Ze bloosde weer. Nu pas besefte ze dat hij óók een slachtoffer van de ruzie was. De drie musketiers... "Sorry dat we de sfeer zo verpesten..." fluisterde ze, terwijl ze naar de grond keek.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jun 17, 2007 9:36:25 GMT -5
''De enige manier, omdat op te lossen is om het weer goed te maken, Abb'' Hij zocht haar blik, maar kon die nie vinden omdat ze naar de grond keek. ''Voor zover dat nog mogelijk is?'' Zijn stem klonk neutraal, maar met een vragende ondertoon. Rain en Abby hadden voor zover hij wist nog nooit zulke erge ruzie gehad, en hij had geen idee of dit ooit weer goed kon komen. Vast wel, toch? Dat moest!
Hij zuchtte zachtjes, en leunde op zijn handen die op het bed steunde.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Jun 17, 2007 9:41:03 GMT -5
Abby keek op. "Dat is het probleem juist." Ze schudde zacht haar hoofd. "Volgens mij wil ze het alleen goedmaken als ik het uitmaak met Lex. En dat doe ik niet!" Er kwam een besliste fonkering in haar blauwe ogen. "Ze kan het gewoon niet uitstaan dat ik met hem heb! Maar ik hou van hem! Dat ik nu zwanger ben, vindt ze maar al te leuk. Het 'bewijs' dat ze gelijk heeft. Ze kan niet accepteren dat hij mijn hart heeft." Ze begon steeds harder te praten, het leek alsof alles er nu uitkwam. Ze haalde even adem, klaar voor een nieuwe uitbarsting.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jun 17, 2007 9:50:55 GMT -5
Zwijgend luisterde hij naar haar, terwijl hij langzaam knikte. Maar waarom zou Rain het niet kunnen hebben dat Abby en Lex met elkaar gingen? Het feit dat Abby zwanger was, was eigenlijk nog niet echt tot hem doorgedrongen, al had hij in het 'gesprek' waar Lex nog bij was, genoeg gehoord.
''Hou.. hou je het kindje?'' Dat was iets wat hij zich al een tijd had afgevraagd; Ze was pas 17.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Jun 17, 2007 10:06:13 GMT -5
Abby glimlachte kort. Ze had wel door dar hij ermee had gezeten. Het was iets dat meer mensen al hadden gevraagt. Best grappig dat bijna niemand het durfde te vragen. Ze knikte. "Ja." antwoorde ze beslist. "Het is aan de late kant voor een abortus, en ik ga geen baby vermoorden. We redden ons wel."
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jun 17, 2007 10:20:32 GMT -5
''Gefeliciteerd'' Het was het eerste wat hem te binnen schoot. En eigenlijk het enigste. Dus Abby werd moeder, het was haar eigen keuze - ookal was ze nog zo jong. ''Je word vast een goede moeder'' Grijnsde hij half, al zat de ruzie hem nog wel steeds dwars, konden ze het niet goed maken?
Hij zuchtte zachtjes. Hij moest toegeven, het luchtte wel op, om met Abby te praten. Zo was er minder verwarring, voor zover dat ging,
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Jun 17, 2007 10:26:30 GMT -5
Abby begon onwillekeurig te lachen, en gaf hem een vriendschappelijke por. "Vast wel. Anders huur ik jou gewoon in. Kun je alvast oefenen," plaagde ze. Het was wondelijk dat hij haar altijd op wist te fleuren, al bedoelde hij het niet zo. "Maar je hebt wel gelijk. Al dat gezeur hangt me de keel uit. Ik mis haar gewoon."
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jun 17, 2007 10:36:55 GMT -5
''Ha-ha, Abb! Zie je het al voor je? Ãk, de babyoppas?'' Grijnsde hij. Hij kon best opschieten met kleine kinderen hoor, tenzij ze schreeuwde of iets hadden gedaan met hun luiser waar Zach niet op zat te wachten.
''Waarom maak je anders niet de eerste stap, Abb?'' Hij zei dit wel, maar meestal kon Zach zelf niet de eerste stap nemen in een ruzie, hij zag het als een vorm van opgeven, maar dit lag heel anders, en had absoluut niets met opgeven of iets te maken. ''Of vind je dat moeilijk?''
Hij liet zich achterover vallen op z'n bed, waardoor het lichtjes veerde.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Jun 17, 2007 11:08:25 GMT -5
Abby grijnsde weer. Waar word het gebruikt? "Nee, ik denk niet dat je zo goed zal zijn. Je kan nog geen kattebak verschonen, laat staan een luier." Weer gaf ze hem een plagende por.
Haar gezicht verstrakte weer, en ze keek hem serieus aan. "Hoe? Ze..." Ze aarzelde even. Tja, wat was er? Eigenlijk vond Abby dat ze zelf voor bijna niets sorry hoefde te zeggen. Rain was immers begonnen met zeuren! Maar het was oneerlijk alle schuld bij haar te leggen. "Ze is alleen tevreden als ik het uitmaak met Lex. Ze lijkt zo jaloers..."
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jun 17, 2007 11:13:45 GMT -5
''Misschien is ze bang om je kwijt te raken?'' Opperde Zach op. ''Rain heeft, toch zelf ook een vriend nu?'' Dus wat was het probleem nu? Abby en Rain hadden beiden een vriendje, Abby was alleen redelijk snel met hem naar bed gegaan, al was dat nog altijd haar eigen keuze. ''Jullie hebben beiden een vriendje, dus wat is nu het precieze probleem, van jullie beiden?'' Herhaalde hij zacht zijn gedachte.
Hij lag nog steeds, op zijn rug, terwijl hij tegen Abby praatte.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Jun 17, 2007 11:19:42 GMT -5
"Het is niet te merken." Abby liet zich achterover zakken, ook op haar rug. Ze haalde een hand door haar haren, die een beetje vettig aanvoelden. De vorige nacht was ze zó moe geweest dat ze op haar Fatboy in slaap was gevallen, en het niet had kunnen wassen.
"Ik heb geen probleem. Ik was blij dat ze met Jon naar het prom gaat. Ik wíst niet eens dat ze verkering hadden." Ze zuchtte even, zich bewust van het feit dat ze behoorlijk de schuld naar Rain toe schoof. Maar het was gewoon zo. Zelf had ze nergens problemen mee gehad. "Haar probleem is Lex, en vooral dat hij me ontmaagt heeft. Ze snapt niet dat ik het ook wilde. Hij heeft me niet verkracht ofzo, en andersom ook niet. Het was uit vrije wil. We houden gewoon van elkaar."
|
|