|
Post by Stella S. Sanchez on May 8, 2007 7:40:27 GMT -5
Na een tijdje rond gedwaald te hebben, leek het erop dat Stella - eindelijk - de weg had gevonden. Wat betreft het zoeken van bepaalde plaatsen was ze echt vreselijk; dat was ze altijd al geweest en inmiddels had Stella de hoop opgegeven er ooit goed in te worden.
Ze vloekte toen een van de handvaten van de tas die ze vast had uit haar handen viel en ze het andere handvat vanuit een schrikreactie óók los liet en de tas daardoor op Stella's tenen belandde. "Fijn, heel fijn. Takke tas." mompelde ze half onverstaanbaar, in haar gedachten nog korte tijd doorvloekkend. Ze bukte om de tas weer op te tillen, dit maal zou ze er wel voor zorgen dat dat ding niet opnieuw uit haar vingers zou glippen. Kort grinnikte Stella, eigenlijk was het best dom geweest, ze hoopte dat niemand het gezien zou hebben, dat zou weer een lekkere eerste indruk geven. Haar blik gleed de ruimte waar ze nu instond rond.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on May 8, 2007 7:58:37 GMT -5
Abby keek vanaf de bank grijnsend naar het meisje. Ze wist dat vandaag of morgen een nieuw iemand zou komen, en dat was kennelijk vandaag geworden. Ze kwam wat overeind, zodat Stella haar kon zien. Een paar van de kussentjes gleden van haar buik, en vielen met zachte plofjes op de grond naast de bank. Het was een gewoonte geworden om zichzelf in te graven met kussentjes en dan in slaap te vallen. En dit keer had gevloek Abby wakker gemaakt. "De tas kan er weinig aan doen." zei ze als groet, en nu klom ze helemaal uit de enorme berg kussens. Haar vuurrode haren had ze opgestoken, en ze droeg een rode hot pants met een shirtje erop. Het enorm korte broekje deed haar benen mooi uitkomen, en maakte haar wat langer. De blote voeten eronder stonden dan weer niet zo charmant, maar voor thuis kon dat wel. "Je moet het nieuwe meisje zijn! Ik ben Abigail O'Laighin." Ze liep naar Stella toe en stak glimlachend haar hand uit. "Moet ik je helpen met die tas?"
|
|
|
Post by Stella S. Sanchez on May 8, 2007 8:14:07 GMT -5
Ze vroeg zich af wat voor'n mensen hier zouden zijn. Voorlopig zag ze nog niets. Met enige moeite sleepte ze de tas verder mee, tot ze het ding opnieuw uit haar handen liet vallen - dit keer waren haar tenen optijd veilig - door een stem die uit het niets was opgedoemd. De tas maakte opnieuw een smak op de grond, Stella interesseerde het vrij weinig. Binnen enkele seconden had ze de plaats waar het geluid vandaan was gekomen gelokaliseerd. "moet-ie maar niet zo zwaar zijn." mompelde ze, met een geforceerde glimlach. Stella keek even vreemd naar ál die kussens die om haar heen lagen, maar zei er verder niets van. Misschien was het hier wel iets normaals, je wist maar nooit.
Stella nam haar even in zich op wanneer ze uit de stapel kussens was opgestaan, het eerste wat Stella opviel was het rode haar wat ze had. "eh, ja dat klopt. Denk ik." zei ze vrij traag. Ze was nog niet helemaal gewend aan praten, vermoedde ze. "Stella Sophie Sanchez." besloot ze zichzelf ook maar voor te stellen. Haar blik vixeerde ze even op de uitgestoken hand en na enkele seconde stak ze ook haar eigen hand uit. Niet veel later kwam er opnieuw een opmerking, dit keer over de tas. "ik denk dat het wel lukt." zei ze, terwijl ze doormiddel van een glimlach probeerde vriendelijk over te komen. Ze loog enigsinds over de tas, wist ze. Ze nam niet zo graag hulp aan, zeker niet van mensen die ze voor het eerst zag.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on May 8, 2007 8:30:14 GMT -5
Abby zag wel dat ze het meisje een beetje had laten schrikken. Ze zag haar ook vreemd naar de enorme stapel kussen kijken. "Wees maar niet bang, meestal is het niet zo'n zootje. Ze liggen altijd op mijn bed. Ticje van me." Ze knipoogde en gaf even een trap tegen een knalroze kussentje. Ze had bedoeld om hem op de bank te schieten, maar het kussen had daar zo zijn eigen idee over. Het vloog totaal de andere richting uit, en knalde heel droog tegen de tv. "Oeps." merkte Abby nog droger op. Ze keek even naar het kussen, dat weer op de grond lag, en besloot hem zo wel op te ruimen.
"Welkom Stella! Sorry als ik je misschien liet schrikken net, ik lag te slapen." Ze glimlachte vriendelijk terug. Abby zag wel dat het meisje zich niet zo op haar gemak voelde en dat wilde ze veranderen. "Kom nou maar. Dat kreng ziet er behoorlijk zwaar uit. En ik zal je toch je kamer moeten laten zien," ging ze verder.
|
|
|
Post by Stella S. Sanchez on May 8, 2007 8:36:20 GMT -5
Ze vond het nog steeds een beetje raar, die kussens. Maargoed, iedereen had zo zijn ding. Stella kon het niet laten even breed te grijnzen toen het kussen een eigen wil begon te krijgen. "van mij hoef je ze niet weg te schoppen hoor." heel kort grinnikte ze om daarna weer wat serieuzer te kijken zoals ze dat vaker deed.
"het lijkt me dan eerder dat ik jou heb laten schrikken?" vroeg Stella op normale en neutrale toon. Abigail leek haar vriendelijk, zo kwam ze tot noch toe althans over. Je wist het maar nooit, voor hetzelfde geld was het alleen maar schijn, ze had het zo vaak gezien op de vorige scholen waar ze had gezeten. Het gesprek kwam weer terug op de tas "ja m..." ze stopte, het had waarschijnlijk toch geen zin tegen te stribbelen en als ze het gewoon toe liet was het eerder gedaan ook, vermoedde ze.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on May 8, 2007 8:45:28 GMT -5
Abby grinnikte. "Hij lag in het pad, straks valt iemand er over," zei ze. "En aangezien ik geen ster ben in EHBO..." Ze haalde even een hand door haar haar, waardoor het los kwam te zitten. Ze trok het stiekje er helemaal uit, en deed een paar stappen naar achter. Zonder waarschuwing naar Stella gooide ze haar hoofd naar voor en schudde. Toen ging ze weer rechtop staan en deed haar haar weer in een staart. "Sorry, moest even," grijnsde ze. Toen pakte ze resoluut één van de henksels van de tas, en tilde hem op. "Volg mij maar naar je kamer."
|
|
|
Post by Stella S. Sanchez on May 8, 2007 8:59:48 GMT -5
"lekker laten vallen." mompelde Stella. Voor ze het wist was het er al uit ook, misschien niet een al te slimme opmerking... Kort achter elkaar maakte Abbigail een aantal handelingen met haar haar die ze nu niet bepaald bij kon houden. Een moment vroeg Stella zich af hoeveel meer vreemds ze op een dag nog zou zien hier. Ze grinnikte toch, misschien zou het hier nog best leuk gaan worden.
Na een kort knikje volgde ze. Stella werd inmiddels wel nieuwsgierig naar de school en de mensen. Uit alle macht hoopte ze dat het niet zoals op haar vorige school zou zijn. "Hoelang zit je hier eigenlijk al?" vroeg ze, iet wat voorzichtig. Net iets later besefte ze zich dat het wel een erg vage vraag was, als je niet beter wist kon het ook op andere dingen doellen. "op school bedoel ik." voegde ze er dan ook maar aan toe.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on May 8, 2007 9:13:11 GMT -5
Abby grijnsde. "Geloof me, je zult hier nog heel wat vallende mensen tegen komen. En de expert staat voor je." Doelend op zichzelf grapte ze maar een beetje. Maar tot haar voldoening zag ze dat het ijs bij Stella gebroken was. Mooi zo.
"Op PMA bedoel je?" Abigail liet de tas even los om een deur te openen. "Dit is mijn 3de jaar, sinds mijn freshman jaar dus. Mijn hele highschool tijd heb ik hier gesleten." Weer opende ze een deur, en ze kwamen uit in een kleine hal met 5 deuren. Ze wees naar de verste, aan de overkant van het gangetje. "Dat is de douche met de wc. Als je er haren vind, zijn ze van Rain. Hiernaast," ze wees naar de deur waar ze voor stond, "is Rain's kamer." Ze liet een klein stukje verder, en wees naar de deur naast die van Rain. "Dit is mijn kamer. Dat is te zien, volgens mij." Ze grijnsde. Haar hele deur was beschildert in allerlei felle tinten geel, oranje en rood, Abby's lievelingskleuren. In levensgrote grafitiletters was haar naam erop gespoten. Het vorige meisje had het voor haar gedaan. Toen wees ze naar de twee overige deuren. "En een van die twee is voor jou. Welke wordt het?"
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on May 8, 2007 10:38:08 GMT -5
Het water uit de douche klaterde op de grond. Rain had haar ogen gesloten, en liet het warme water over haar slanke lichaam stromen. Ookal was het niet echt het tijdstip van de dag om te gaan douchen; Rain deed het toch. Ze had zich vies gevoeld, en wilde alles er even af wassen. Ookal was ze niet écht vies, gewoon om haar geweten te sussen.
Ze draaide de doucheknop naar rechts, en het water stopte met stromen. Ze wikkelde zich snel in een felgroene handdoek - één van haar lievelingskleuren. Haar natte haren schudde ze, en stopte ze in een knotje. Langzaam opende ze de deur. "AAAAAAAAAAAAAAAH!" Kirde ze. Ze had er totaal niet op gerekend iemand te zien! En zeker niet iemand die ze niet kende! Van schrik gleed de handdoek bijna weg, maar ze hield hem tegen. Ze zuchtte, en snel herstelde ze zich. Dit was dus het nieuwe meisje.
"S-sorry." Zei ze blozend, licht onthand door de schrik. "Ik ben Rain." Zei ze snel waarna ze begon te lachen. Een harde, aanstekelijke lach. "Hopelijk heb je mijn gezang van onder de douche niet gehoord." Zei ze met een grijns.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on May 8, 2007 11:20:09 GMT -5
Abby schrok van de gil van Rain. Ze wist niet dat Rain al thuis was, anders had ze wel even geroepen. Ze draaide zich met een ruk om, en haar mond zakte open toen ze haar vriendin in alleen een handdoek zag staan. Bijna meteen begon ze keihard te lachen. Zo hard zelfs dat ze de tas uit haar handen liet vallen, en hij op haar tenen belandde. "Hahahahaha- AUW! KLERE TAS!" Ze vloekte even maar begon meteen weer te lachen. "Nou Stella, dit is de andere huisgenoot." grinnikte ze.
|
|
|
Post by Stella S. Sanchez on May 8, 2007 12:03:12 GMT -5
Stella had bijna willen vragen hoe ze het hier uithield, maar wist zichzelf er net optijd van te weerhouden. Ze volgde Abby nog steeds, ditmaal een hal met 5 deuren in. Haar blik gleed over de deuren heen, het was inderdaad duidelijk welke van Abbigail was.
Juist toen ze wat wilde zeggen hoorde ze geschreeuw uit de hal komen. Verschrokken sprong ze zelf achteruit waarbij ze nog net haar evenwicht wist te bewaren, om er dan achter te komen dat er iemand in een handoek in de deuropening van de douche stond. Eigenlijk wist Stella niets te zeggen, alles was nog zo nieuw en vreemd. De hele sfeer die hier hing, dat was ze gewoon nog niet gewend - hoewel het haar wel beviel -. Juist op dat moment hoorde ze nu ook Abby op haar tas schelden zoals zij dat eerder die dag had gedaan. Opnieuw liet ze het achterwege een droge opmerking te maken. "Ik ben Stella." stelde ze zich wat onwennig aan Rain voor. Vermoeddelijk zou alles hier snel wennen, maar voor nu was alles voor haar nieuw en raar.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on May 9, 2007 8:46:45 GMT -5
Nahikkendveegde Abby de lachtranen uit haar ogen. Het was zó een komisch gezicht geweest! Een dodelijk geschrokken Rain, halfnaakt en drijfnat, en een nog geschrokkenere Stella. Ze zuchte om zichzelf weer kalm te krijgen, en grijnsde nu slechts nog. Ze zou nu maar even rustig doen, het nieuwe meisje voelde zich kennelijk nog al ongemakkelijk. Ze moest maar wennen aan het gekke gedoe hier, maar nu kon het wel wat minder. "Meestal is het niet zo raar hier hoor. Maar het mooie weer maakt ons allebei gewoon nogal vrolijk," legde ze met een scheve grijns uit.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on May 9, 2007 10:18:30 GMT -5
Rain lachte hard met Abby mee, maar zag dat Stella zich nogal ongemakkelijk voelde. Dat kon ze begrijpen; ik bedoel de eerste keer dat je iemand ziet verwacht je niet dat diegene alleen maar een handdoek om zijn lichaam heeft. Ze glimlachte vriendelijk en verdween snel haar kamer in.
Ze keek even snel rond en spoorde wat kleren op. Haar kamer was erg netjes, en zo was het altijd al geweest. Ze was nogal perfectionistisch. Snel trok ze een skinny jeans en een hempje aan. Ze deed de deur weer open, en keek Abby en Stella weer aan. "Ben er weer! Zullen we in de woonkamer wat drinken? Ik heb breezers en chips gekocht." Zei ze met een glimlach. Ze wilde Stella wat op haar gemak stellen.
|
|
|
Post by Stella S. Sanchez on May 11, 2007 9:18:14 GMT -5
Voor de zoveelste keer nam Stella even de tijd een kleine glimlach te laten zien. "snap ik." reageerde ze op Abby's opmerking over het mooie weer. Als het warm was voelde zijzelf zich ook eigenlijk altijd beter, de winter was niets voor haar; veel te koud en nat. Vanuit haar ooghoeken zag ze hoe Rain naar haar kamer verdween.
Ditmaal schrok Stella niet toen Rain weer tevoorschijn kwam, ze had er eigenlijk op zitten wachten dat ze met zo'n soort zin weer in de deuropening zou verschijnen. "eerst mijn tas dumpen." was Stella's reactie op Rain. Ze was benieuwd hoe de kamer eruit zou zien, al verwachtte ze er niet veel van. Ach, veel slechter dan de vorige kon het er haast niet uit zien, en daar had ze het toch ook wel naar haar zin gehad - behalve de laatste paar weken dan -. Een moment vroeg ze zich af of het hier in de dorm óóit stil was. Ze grinnikte en besteedde er verder maar geen aandacht aan, die tas dumpen was nu belangrijker. Ze greep rustig naar de handvaten van de tas, dat laatste stuk kon ze zelf nog wel, ze had dat ding immers ook naar de deur van de dorm gesleept.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on May 12, 2007 14:02:14 GMT -5
Rain glimlachte. "Ik help wel." Zei ze behulpzaam. Ze hield Stella de tas op te tillen, en na een paar seconden hadden ze de tas in haar kamer gestopt. "Zo... Drink je breezers? Anders hebben we ook cola hoor." Zei Rain. Ze had respect voor mensen die niet dronken, en ze wilde Stella niet in verlegenheid brengen of iets aandwingen. Zij vond het gewoon leuk en gezellig af en toe te drinken, maar andere mensen deden het gewoon liever niet.
Zelfverzekerd en licht met haar heupen wiegend - zo liep ze altijd - liep ze richting de woonkamer. In een fractie van een seconde drukte ze de klink naar beneden en de deur zwaaide open. De kamer was vrij groot, en grende aan een open keuken. Ze hadden vloerbedekking, twee comfortabele banken met belachelijk veel kussens, een TV, een bureautje met een PC erop, wat posters aan de muren hangen, wat planten hier en daar, wat kasten met foto's erop en nog meer dingen die de kamer gezellig maakte. De ruimte was redelijk volgepropt, maar dat was wel gezellig. Rain liep meteen door naar de open keuken en leunde over het aanrecht. "Je zegt het maar hoor, als je liever niet drinkt." Zei ze met een glimlach.
|
|