|
Post by louise on Sept 28, 2007 13:16:22 GMT -5
Met nog een pijnlijke uitdrukking op haar gezicht kwamen Damian en zij bij het ziekenhuis aan. Damian had haar nog steeds in zijn armen op zijn skateboard. Als ze niet in zo'n pijn was geweest was het misschien wel komisch geweest, nu kon ze er echter niet omlachen. Haar been deed behoorlijk pijn en nog wat andere ledermaten hadden wat wonden. "Zet me anders maar neer dan kan ik de rest in het ziekenhuis wel hinkelen. Zou jij dan een doktor kunnen halen?" vroeg ze aan Damian maar tot haar geluk kwam er net een doktor uit het ziekenhuis lopen en direct op hun af. Ze glimlachte opgelucht.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Sept 28, 2007 13:18:21 GMT -5
Hij had haar tot het einde gedragen al werd ze best zwaar. Toch hield hij haar vast, al zou hij een berg moetne beklimmen voor haar. Hij keek naar de dokter die aan kwam lopen. "Ze is gevallen, en dat is het enigste wat ik weet" Hij keek even naar Louise. Zij wist nog wel wat er was gebeurd. Hij stapte van zijn skateboard af en liep verder naar binnen.
|
|
|
Post by louise on Sept 28, 2007 13:24:09 GMT -5
Ze keek even snel van de dokter naar Damian en knikte "Skateboard-ongelukje en mijn been doet verschrikkelijke pijn" vertelde ze aan de dokter die gelijk uit een zijgang een brancard haalde. "Verder nog in je lichaam pijn, en probeer je benen zo weinig mogelijk te bewegen" vertelde de dokter haar en ze schudde haar hoofd "Ik heb volgens mij alleen maar wat wonden op mijn armen maar that's it" informeerde ze hem.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Sept 28, 2007 13:32:41 GMT -5
Hij had haar op het brancard gelegd en liep toen achter de dokter aan die naar een kamer toe ging met. Hij ging zitten in de kamer. Als ze geen pijn had gehad, had hij best moeten lachen. Maar nu, nu niet echt.
|
|
|
Post by louise on Sept 28, 2007 13:37:22 GMT -5
Haar ogen gingen naar Damian toen ze weggevoerd werd met de brancard en was blij dat hij bij haar was gebleven. Eenmaal in een aparte kamer onderzocht de dokter haar grondig waarbij ze af en toe hevige pijn voelde en dat melde door een pijnlijke kreun te geven. Even later stopte de doktor en keek haar met zo'n 'doktor-blik' aan. "Ik ben bang dat je je enkel hebt gekneusd en er sprake is van een eenvoudige botbreuk in je been. We zullen een xray moeten maken en daarna zal je verband krijgen en je kan krukken lenen van het ziekenhuis" vertelde hij. Teleurgesteld zuchte ze. Geen skaten voorlopig dus.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Sept 28, 2007 13:41:24 GMT -5
Hij keek en luisterde naar de dokter. Hij vond het erg jammer voor haar. "aah, dat lijkt me klote. Maar ik kan je optillen op het skateboard. Dan kan je wel skaten, met mij natuurlijk" Grinnikte hij, hopend dat hij haar opvrolijkte.
|
|
|
Post by louise on Sept 28, 2007 13:44:21 GMT -5
Ze keek terug naar Damian en grinnikte "Ja, dan krijg je aan het eind van de maand zeker wel goede spieren" plaagde ze en stak haar tong uit naar hem. "Hoelang gaat het in totaal duren, doktor?" vroeg ze, weer terugkijken naar de man in de witte jas. "6 weken denk ik. Misschien wat langer, het hangt af hoe het verloopt" antwoorde deze "Nu neem ik je even mee om x-ray foto's te maken" zei hij toen
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Sept 28, 2007 13:49:09 GMT -5
Hij grinnikte. "Aha, bedankt. Je mag me maar bedanken da tik je hierheen heb gebracht. Eigenwijse" Hij stak nu ook zijn tong uit en keek daarna naar de dokter. "Waar doet u dat, ah in een speciale kamer. Ik wacht hier wel" Antwoorde hij op zijn beurt en keek naar Louise.
|
|
|
Post by louise on Sept 28, 2007 13:55:25 GMT -5
De dokter keek van Damian naar Louise en begon toen de brancard uit de kamer te rijden. "Tot zo" zei ze met een kleine zwaai naar Damian en verdween toen uit het zicht. Ze kwam een donkere kamer binnen waar de dokter haar onder een aparaat zette en vervolgens wegliep. Een paar minuten later begon de machine te brommen en de dokter kwam weer terug. "Zo, die zijn over een kwartiertje klaar. Ondertussen zal ik je been even behandelen" vertelde hij waarop hij haar brancard weer voort rijdde. Ze werd in een behandel-kamer neergezet en na een aantal pijnlijke handelingen waren er diverse zalfjes opgedaan en een stevig verband om haar hele enkel en tot haar knie. "Ik zal je even terug brengen naar, uh..." begon de dokter "vriend" vulde Louise glimlachend in "Ja, en dan zal ik de xray foto's halen en kan je met je krukken naar huis." maakte hij de rest af. Een paar minuten later reden ze de kamer waar Damian zat weer in.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Sept 28, 2007 13:57:33 GMT -5
Hij had aardig lang moeten wachten en was moe geworden. Zijn ogen waren dichtgevallen en hij murmelde wat. Hij lag met zijn hoofd tegen de muur. Hij bewoog wat en dommelde verder.
|
|
|
Post by louise on Sept 28, 2007 14:02:38 GMT -5
Ze begon te grinniken bij het gezicht van Damian die wel half in slaap leek gevallen te zijn. "Pssst" deed ze plagend en ging overeind op het bed zetten nadat de dokter haar in de kamer had gezet en was weggelopen. "Je bent je pechvogel-vriendinnetje toch niet vergeten?" glimlachte ze met haar ogen op Damian gericht. Ze was in een beter humeur en de pijn in haar been was ook minder geworden.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Sept 28, 2007 14:06:50 GMT -5
Hij schrok op terwijl hij naar Louise keek en zich uitrekte. Hij wreef in zijn ogen. "Hé?" Hij keek haar een beetje raar aan maar glimlachte wel. "En hoe ging het?""Hij keek haa rvragend aan en wreef nog een keer in zijn oog.
|
|
|
Post by louise on Sept 28, 2007 14:12:36 GMT -5
Ze grijnsde om zijn slaperige uitdrukking "Het ging wel hoor. Ik heb foto's laten maken en hij heeft mij ingepakt" vertelde ze en wees naar haar linkerbeen die tot de helft in het verband zat. "Geen skaten dus voor de eerste twee maanden" zei ze met een zielig gezicht.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Sept 28, 2007 14:15:49 GMT -5
Hij keek naar haar en stond op. Hij streelde haar haar en drukte een kus op haar voorhoofd. "Maar wees blij dat je wel kan gitaarspelen" Zei hij terwijl hij haar hand pakte en glimalchte. "Heb ik je toch weer goed hierheen gebracht hé?" Zei hij en deed sueprman daarna na. "Super Damian" Zei hij en zag dat de dokter terug kwam. Hij ging fluitend weer gewoon staan.
|
|
|
Post by louise on Sept 28, 2007 14:20:59 GMT -5
"Ja, maar skaten is toch mijn leven. Ik weet bijna niet eens meer hoe ik normaal moet lopen" zei ze en schoot in de lach toen hij superman nadeed. "Ja, ja superdamian" grinnikte ze hoofdschuddend en zag hoe de doktor binnen kwam met een map en krukken. Ze keek naar Damian die zich direct herstelde en toen naar de doktor die hun even vreemd aankeek maar toen haar de map gaf. "Dit zijn de x-ray foto's van je been. Je kan ze even bekijken en dan ruimen wij ze op. Over een week moet je weer terugkomen om het verband te vernieuwen en nieuwe x-ray's tte maken." zei de doktor en handigde haar de krukken over. Ze keek vluchtig over de fotos en je kon duidelijk zien wat er mis is. "Ok, bedankt dokter en ik zal er voor zorgen dat ik volgende weer weer terug kom" glimlachte ze naar hem na hem de map terug gegeven te hebben. Hij knikte en liep de kamer weer uit.
|
|