|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 29, 2007 12:08:43 GMT -5
"Mooi." Zei Kaita met een glimlach, die Uruha toch niet kon zien omdat ze nog met haar gezicht tegen zijn borst gedrukt zat. Ze frummelde even aan de kleding op de rug van Uruha. "Dus." Begon ze weer wat serieuzer. "Geen zwaar hersenletsel van de val? Het klonk alsof je behoorlijk hard viel."
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 29, 2007 12:10:56 GMT -5
Opnieuw schudde Uruha zijn hoofd "Nee,geloof van niet..." hij wreef wel even kort over zijn hoofd. "Wel een buil en hoofdpijn,maar verder ben ik in orde en jij?" Hij vroeg dit omdat ze ontzettend was geschrokken.
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 29, 2007 12:19:45 GMT -5
Kaita liet Uruha los en stond op. "Met mij gaat het prima." Zei ze met een glimlach. "Ik ben me gewoon lam geschrokken, ik stond op het punt je een hartmassage en mond-op-mond beademing te geven." Lachte ze. Ze ging op zijn bed zitten en keek Uruha onderzoekend aan. "Wil je een asperine ofzo tegen de hoofdpijn, of ijs voor de buil?"
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 29, 2007 12:26:06 GMT -5
"Eh? Was je dat echt van plan? Je zag toen dat ik adem haalde? Of lette je daar niet op?" Hij kwam overeind en ging op zijn bureaustoel zitten. "Asperientjes heb ik zelf,maar ijs? Waar ga je dat vandaag halen?"
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 29, 2007 12:41:07 GMT -5
"Weet ik veel, ik was compleet in paniek. Dan let ik nergens meer op ik probeer gewoon maar wat, ik heb niet eens een EHBO-cursus gevolgt." Lachte ze. Ze stond op en liep naar de deur. "Nou, uit de vriezer. We hebben altijd van die zakjes met ijsklontjes in de vriezer liggen, voor in de cola ofzo." Ze liep naar de keuken en haalde wat ijsklontjes uit de vriezer, deze wikkelde ze in een handdoek en gaf ze aan Uruha. "Hier, niet langer dan 10 minuten tegen je hoofd houden. Dan wordt het té koud."
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 29, 2007 12:46:16 GMT -5
Uruha knikte terwijl hij de zak aanpakte. Hij legde deze zachtjes tegen zijn hoofd,waardoor hij rilde van de kou van de ijsblokjes. 'Zin in een hersenvriezing heb ik niet,maar ik zal de tijd bij houden" Hij had beter wat warmere kleren aan kunnen trekken,want alles wat hij aan had,was erg dun. En het was kouder in zijn slaapkamer dan in de woonkamer. "Toch bedankt,dat je bezorgt was"
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 29, 2007 12:53:40 GMT -5
Kaita ging weer op zijn bed zitten. "Geen dank." Zei ze met een glimlach. Even grinnikte ze. "Misschien moeten de ijsblokjes even wachten." Zei ze, terwijl ze Uruha's dekbed over hem heen gooide. "Arme schat, moet ik je even opwarmen?" Zei ze met een veelbetekenend gezicht, waarna ze in de lach schoot.
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 29, 2007 12:56:26 GMT -5
"Dan vraag ik me weer eens af op welke manier je dat bedoeld" hij legde de zak ijsblokjes op zijn bureau en sloeg zijn dekbed steviger om hem heen. Om vervolgens weer de zak ijsblokjes tegen zijn hoofd te houden. Het verzachtte de pijn wel,maar het voelde alleen ontzettend ijskoud.
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 29, 2007 13:37:32 GMT -5
Kaita grinnikte. "Sjah, dat weet je maar nooit met mij." Ze besloot er geen doekjes meer om te winden en ging achter Uruha zitten. Met een groot gebaar sloeg ze haar armen om hem heen en legde haar gezicht naast het zijne, op zijn schouder. "Ik kan het op allerlei manieren bedoelen." Grijnsde ze.
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 29, 2007 13:41:08 GMT -5
Uruha liet Kaita haar gang gaan "Waarom zit je zo raar?" vroeg hij vervolgens lachend. Aangezien hij nooit zo had gezeten,met iemand die zijn hoofd op zijn schouder legte. "Aha..zoveel manieren kan je dus bedoelen,dan blijft het weer een raadsel|"
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 29, 2007 13:50:25 GMT -5
Ook Kaita moest lachen. "Ik bén raar, hoevaak moet ik dat nog zeggen?" Zei ze, ze sloeg haar armen om Uruha's buik heen. "En je ben gewoon de perfecte persoon om tegenaan te hangen, liggen, zitten, of om op in slaap te vallen." Grinnikte ze. Ze ging nog wat meer tegen hem aan hangen en grijnsde. "Het is veel leuker om jou te laten nadenken dan alles voor te kauwen."
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 29, 2007 13:53:39 GMT -5
"Ik wil niet meer nadenken" zei hij uiteindelijk. "Ik ben ook raar,maar minder raar dan jou" Hij haalde het ijsblok van zijn hoofd, hij kreeg het daar toch maar kouder van. "Dus..je zou nu gewoon in slaap kunnen vallen en dan moet ik wakker blijven tot jij wakker wordt? Probeer dat maar niet" Uruha wist dan zeker,dat hij zelf in slaap zou vallen.
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 29, 2007 14:04:18 GMT -5
"Naah, ik heb net al geslapen." Zei Kaita opgewekt. Toen bedacht ze zich iets wat Uruha zei. Ik wil niet meer nadenken. Langzaam liet ze Uruha los, ze was al het gedoe zat. Het was nu, of het was nooit. Langzaam ging ze voor Uruha zitten, ze keek hem niet aan, maar naar de grond. "Vooruit, dan zal ik je niet meer na laten denken. Kijk, ik doe de laatste tijd wat raar omdat--. Nouja het punt is dat ik je--." Ze schoot in de lach, half van de zenuwen. En half omdat ze niet eens uit haar woorden kon komen. "Ik ben niet zo goed in dit soort dingen zeggen. Dus, nouja. Hopelijk maakt dit het allemaal wat duidelijker." Voor het eerst keek ze hem weer aan. Met haar hart kloppend in haar keel friemelde ze wat aan Uruha's kleding, zoals ze altijd deed als ze nerveus was, en boog naar voren. Voorzichtig kuste ze hem.
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 30, 2007 9:28:30 GMT -5
( Nyaaa! Op deze stukjes ben ik altijd slecht XD )
Het eerste ogenblik was hij verrast,vooral omdat meiden raar konden doen als ze iemand leuk vonden. Maar toen zoende hij zachtjes terug, dit gevoel was dus wederszijds. Langzaam maakte hij zich los en glimlachtte. "Het is blijkbaar vrij moeilijk om het normaal te zeggen?" Hij hield zijn hoofd schuin en keek haar voornamelijk vragend aan. Langzamerhand begon hij meiden echt te begrijpen.
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 30, 2007 10:45:45 GMT -5
ooc; mii 2 xD Maar het moest er toch eens van komen xD
bic; Kaita's geluk kon niet op. Hij had teruggezoend, dat moest dus betekenen dat hij hetzelfde voelde. Met wat tegenzin liet ze hem uiteindelijk los. Ze schoot in de lach. "Naah, deze manier is gewoon veel leuker." Zei ze grijnzend. Ze ging naast hem zitten en leunde tegen hem aan.
|
|