|
Post by - Little Butterfly - on Oct 27, 2007 12:41:28 GMT -5
Uruha schudde zijn hoofd "Niet bepaald,maar het is gewoon wat vreemd, aangezien je iets minder spontaan bent en meer verlegen ofzo" hij keek niet naar Kaita,maar volgde nog steeds de clip.
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 27, 2007 12:49:57 GMT -5
Kaita glimlachte even, terwijl ze nog steeds naar de clip keek. Ze wist niet goed wat ze nou moest zeggen. Ze haalde even haar schouders op. "Ik ben bang dat je gelijk hebt ja." Zei ze zacht met een glimlach.
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 28, 2007 5:04:57 GMT -5
"Hoe laat is het eigenlijk?" vroeg hij ineens,hij had de hele dag niet bepaald de tijd in de gaten gehouden. Hij stond op en rekte zich uit, hij moest nog zijn bed opmaken en zijn kleren ophangen in zijn kast. Ook alle rest van zijn spullen.
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 28, 2007 9:59:19 GMT -5
Kaita keek even op van de plotselinge verandering in hun gesprek. "Eeehm, kwart voor 9." Zei ze, nadat ze op haar horloge gekeken had. "Heb je nog hulp nodig bij het inrichten of opbouwen van je kamer ofzo?" Ze moest haar hele hoofd naar achteren kantelen om Uruha aan te kijken aangezien zij nog zat. Maar voorlopig was ze nog te lui om op te staan.
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 28, 2007 10:39:37 GMT -5
Uruha schudde zijn hoofd "Ik moet alleen mijn bed opmaken en mijn tassen uitpakken, dat is alles" Hij rekte zich nogmaals uit,van lang zitten werdt hij alleen maar moe. "Misschien dat ik over een kwartier alweer terug ben dus" Hij pakte zijn labtop van de tafel en liep naar zijn kamer. De deur liet hij open,want er viel toch niks bijzonders te zien.
(*gaat uru straks in slaap laten vallen XD* )
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 28, 2007 10:59:29 GMT -5
ooc; Lol xD *Gaat Kaita een emo-aanval geven*
bic; Kaita glimlachte even naar Uruha, en zodra die op zijn kamer zat ging Kaita op de rugleuning van de bank zitten. Terwijl ze naar haar voeten keek, die op de zitting heen en weer schoven, dacht ze na. Wat is er toch aan de hand met mij? Waarom doe ik iedere keer zo raar als ik bij Uruha ben. Ze zuchtte, ze wist het antwoord dondersgoed. Ach wie hou ik voor de gek. Ik weet best waarom. Maar wat is nou de moeite om het hem gewoon te zeggen? Een paar minuten geleden vróeg hij praktisch of ik hem leuk vond.
Ze rolde om en ging weer languit op de bank liggen, een tijdje staarde ze naar het plafond. Ze voelde zich verschrikkelijk, en ze wist niet eens waarom. Ze had het idee alsof ze op het punt stond om in huilen uit te barsten. Snel graaide ze naar de afstandsbediening en zette MTV op, weer zette ze het volume bijna op het maximum. Toen ze hoorde welk nummer er op was moest ze lachen als een boer met kiespijn. Heel toepasselijk hoor, MTV Even luisterde ze naar The Cross, van Within Temptation. En zodra het refrein begon, begon ze mee te zingen.
Why have you waited to embrace me, my dear? Cold is your silence, denying what is real I'm still wondering why I'm still calling your name And I wonder, oh, I wonder In my heart I still hope you will open the door You can purify it all, answer my call
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 28, 2007 11:18:38 GMT -5
Vanuit de open kamerdeur kon Uruha gewoon nog alles horen wat er in de woonkamer gebeurde. Althans..hij hoorde de muziek en vervolgens Kaita's gezang. Ondertussen haalde hij uit een van zijn tassen een zwart dekbed en bijpassend kussensloop, de andere kant was wit, van zijn kussen en dekbed. Al binnen enkele secondes was zijn bed opgemaakt. Het was allemaal heel simpel voor hem. Uiteindelijk opende hij zijn kastdeur en opende zijn andere sporttas. Daaruit begon hij alle kleren netjes eruit te halen, opnieuw op te vouwen en op te ruimen. Ook hiervoor had hij weinig tijd nodig en uiteindelijk legde hij een andere outfit neer op de stoel van zijn bureau. Wat is er met haar? dacht hij ondertussen maar hij kon niet een zeker en perfect antwoord geven op die vraag.
Eventjes zuchtte hij en zette een fotolijstje op het nachtkastje naast hem. De verfblikken die hij die dag gekocht had stonden netjes op een stapeltje in een hoekje met een aantal kwasten. Zijn ramen waren nog donker en vuil, die zou hij de volgende dag wel schoonmaken. Want er moest nog veel gebeuren. Toen hij gaapte klom hij op zijn bed en ging daarop naar het plafond staren. Echter viel hij daardoor in slaap en lag hij opgekruld als een katje.
(*hoort zichzelf Awwwh zeggen* XD)
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 28, 2007 12:49:33 GMT -5
ooc; *moet zich inhouden geen kusje-voor-het-slapengaan te geven xD*
bic; Kaita bedacht zich dat Uruha misschien wel wat rust wou, en zette de televisie maar weer uit. Weer staarde ze een tijdje naar het plafond, ze kende inmiddels iedere barst en vlek op het plafond helemaal uit haar hoofd. Ze voelde tranen achter haar ogen prikken. Ze draaide zich om, en drukte haar gezicht zacht tegen de kussens van de rugleuning. Gesmoord klonk er gesnik.
Waarom doe ik zo? Waarom stel ik me zo aan? Ik ben niet eens gedumpt ofzo. Zoveel vragen schoten door haar hoofd. Nog steeds snikkend trok ze haar benen op en sloeg haar armen om haar knieën. Als een balletje lag ze opgerold op de bank, en viel langzaam in een droomloze slaap.
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 28, 2007 12:52:18 GMT -5
( en nu? XD Ze slapen beiden en dat kusje kon je hem wel geven, hij slaapt overal doorheen. Ookal staat ie op een ladder,zelfs dan kan ie in slaap vallen XD )
Uruha draaide zich om en viel uiteindelijk van zijn bed af. Een harde plof was hoorbaar maar hij sliep gewoon door. Onder zijn hoofd lag het kussen,die hij gewoon had meegesleept tijdens zijn val. Hij droomde, over iets wat voor hem een groot raadsel was. Hij draaide zich alsnog op de harde grond en sliep gewoon verder. In het raamkozijn stonden een aantal knuffeltjes. Eentje van hemzelf, de ander van zijn broertje en de andere twee van zijn oudere zussen. "hmm.. slaaaap" mompelde hij ineens.
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 28, 2007 13:01:33 GMT -5
ooc; LOL xD *ziet het al helemaal voor zich* "Ja Kaita ik schilder even dat irriterende plekje bovenaan de muu--- *SNURK*"
bic; Kaita schrok op van een harde bons. Direct ging ze rechtop zitten. "Misschien is het toch niet zo slim geweest om die horrorfilm te kijken." Zei ze tegen zichzelf, terwijl ze haar natte gezicht droogveegde met haar mouw. Ik zie er vast niet uit, met van die verschrikkelijke rode huilvlekken in mijn gezicht. Toen bedacht ze zich dat het harde geluid uit Uruha's kamer kwam. Was hij soms flauwgevallen? Kaita besloot in ieder geval maar even te gaan kijken.
Zo stil mogelijk duwde Kaita de deur wat verder open en keek naar binnen. Langzaam keek ze de kamer rond, het zag er een stuk gezelliger uit nu het helemaal ingericht was. Toen zag ze Uruha op de grond liggen. Geschrokken rende ze naar hem toe en ging op haar knieën naast hem zitten. Ze begon geschrokken wat aan zijn arm te schudden, maar kreeg geen reactie. "Uruha? Uruha!" Zei ze, wat was er toch met hem? Toen ze nog steeds geen reactie kreeg gaf ze hem zachtjes een paar klappen in zijn gezicht.
ooc; straks gaat ze hem nog mond-op-mond-beademing geven x'D
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 28, 2007 13:07:30 GMT -5
( Wuhahaha XD )
Uruha draaide zich om en sloeg zachtjes de hand van Kaita weg toen mompelde hij "Kwil slapen" gevolgt dat hij overeind schoot en over zijn hoofd wreef. Eh? waarom lig ik op de grond? dacht hij terwijl hij Kaita stomverbaast aan staarde. "Waarom lag ik op de grond te slapen?" heel zijn dekbed van ook van zijn bed gevallen en die lag nog deels over hem heen.
Hij begreep er niks meer van en vooral zichzelf niet, sinds wanneer sliep hij op de grond? En sinds wanneer zat Kaita er zo overstuur bij. "Ik snap er niks meer van" mompelde hij uiteindelijk terwijl hij zijn kussen tegen hem aan klemde.
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 28, 2007 13:17:42 GMT -5
Kaita kon wel schreeuwen van opluchting. Hij lag gewoon te slapen. In een opwelling dook ze naar voren en omhelsde Uruha innig. "Ja dat vroeg ik me dus ook af. Heb je enig idee hoe erg je me hebt laten schrikken! Ik dacht dat er iets mis met je was!" Zei ze overstuur. "En dan ook nog even rare geluiden veroorzaken nadat we een horrorfilm gekeken hebben, hoe haal je het in je hoofd? Wil je me een hartaanval bezorgen ofzo!" Ging ze door, nog altijd liet ze Uruha niet los.
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 28, 2007 13:26:40 GMT -5
"Rustig maar, ik viel van mijn bed af toen ik sliep, heb ik het idee" hij glimlachtte eventjes maar probeerde ook zijn evenwicht te bewaren door de plotselinge omhelsing van Kaita. "Ik was geloof ik moe en viel toen in slaap op mijn bed" Hij zette een hand achter zich om te zorgen dat hij niet omviel. "Jou een hartaanval bezorgen? Nee dat nooit"
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Oct 28, 2007 13:57:29 GMT -5
Kaita liet hem nog steeds niet los, integendeel, ze hield Uruha zelfs steviger vast. "Wil je me nooit, maar dan ook nóóit meer zo erg laten schrikken?" Zei ze nog steeds wat overstuur. Ze zuchtte uitgeput, ze had teveel heftige emoties op 1 dag meegemaakt. Ze liet Uruha even los, en leunde daarna met haar gezicht tegen zijn borst. Daarna sloeg ze haar armen losjes om zijn middel. "Beloof het." Zei ze zwakjes, ze kon nog net een snik onderdrukken.
ooc; woaah xD watch out, emotioneel wrak coming through!
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Oct 29, 2007 11:49:21 GMT -5
Uruha knikte "Beloof ik" zei hij vervolgens "Ik kan er niks aan doen..ik val bijna overal in slaap,waar ik ook ben als ik enkel moe ben" Hij wreef zachtjes over haar rug,aangezien ze hem nog steeds omarmde. Hij wist ook beter dat hij maar moest oppassen als hij ging slapen. Als hij onder het dekbed lag,was de kans klein dat hij er ook nog eens uitviel.
|
|