|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jul 3, 2007 12:46:58 GMT -5
Hij had het al een tijdje in zijn hoofd gehad, en nu moest het er toch echt eens van komen! Hij zou Jarlé, nu hier - op het strand, vragen voor het prom. Zach keek even om zich heen, het was rustig op het strand op een enkeling na.
Het was al een beetje schemerig, zodat ze de zon straks de zee in zou zakken. Een perfecte zonsondergang. Iniedergeval, dat was het plan. Hij plofte zachtjes neer, in het zachte zand - met zijn gezicht richting de zee. Jarlé zou zo wel komen, en hij was niet moeilijk te herkennen als een van de enigste op het strand.
Toen Zach haar had gevraagd, om vandaag naat het strand te komen, had hij een beetje vaag gedaan. Hij moest haar wel nieuwschierig krijgen. Hij glimlachte, ze zou bijna komen.
Opeens keek hij op, en vloekte zacht in zichzelf. De kaarsjes! Die was hij toch bijna vergeten. Hij vistte een aansteker uit zijn zak, en pakte de kaarsjes die naast hem lagen op het zand. Er stond niet veel wind, enkel een vaag briesje, zodat de vlammetjes enkel lichtjes heen en weer danste.
Zo. Tevreden keek hij om, nu hij weer zat. Nu pas was alles perfect.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Jul 3, 2007 13:02:29 GMT -5
Met haar schoenen in haar hand liep Jarlé het strand op. Haar donkerblonde haren werden door het lichte briesje opgetild. Haar bruine ogen staarden het strand over. Zach had haar gevraagd haar hierheen te komen. Ze had echt geen flauw idee waarom; maar daar dacht ze niet bij na. Als ze maar bij Zach was, was het goed. Ze had geen rede nodig om bij hem te zijn.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Aug 19, 2007 12:47:52 GMT -5
Zach keek op, toen hij in zijn ooghoek iemand aan zag komen. Langzaam verscheen er een glimlach rond zijn lippen; Daar was ze! Rustig volgde zijn ogen haar terwijl ze dichterbij kwam. Hij zwaaide, lichtjes - om haar aandacht te trekken. Hij had geen idee of ze hem al gezien had, al viel het redelijk op waar hij zat door de kleine waxine lichtjes die afstaken tegen de donker wordende hemel.
Misschien was het overbodig om haar te vragen naar het prom, omdat het eigenlijk al zoiets al vastgesteld was. Maar officeel vragen was altijd leker, en het gaf een gevoel van zekerheid.
|
|