|
Post by Isabelle on Jun 15, 2007 9:30:36 GMT -5
Met haar armen om haar benen, en haar hoofd op haar knieen, staarde Isabelle naar de zee. Ze had een vreselijke aanval van heimwee gekregen, en miste haar vrienden in Australie enorm. Ze wilde dat ze kon bellen, maar aangezien het daar erg laat was nu, kon ze dat niet maken. Langzaam ontstonden er tranen in haar ogen, die hun weg vonden over haar wangen, ze deed geen moeite ze weg te vegen, hier was toch niemand.
|
|
Cathelyne
New Member
*Never stop believing*
Posts: 31
|
Post by Cathelyne on Aug 14, 2007 8:50:16 GMT -5
Cathelyne liep het zand op. Haar bloten voeten genoten van het zachte, tedere gevoel dat het zand hen gaf. Langzaam liep ze richting zee. Haar voeten raakte het koude water aan. Ze liep langs de kust zonder ook maar iets te denken, laat staan te zeggen. Na een aantal minuten stond ze stil. Haar hoofd kwam weer vol te zitten met rare gedachten over haar nieuwe school. Ze zat er al een tijdje op maar had nog geen moed gehad met andere te praten of zelfs een les te volgen, ze besloot de volgende dag, echt les te volgen. Ze liep nog een paar meter verder langs de zee en keek naar het schuimende water. Ze bukte zich en raakte met haar vingers het water aan. Vervolgens draaide ze zich om, ze liep rustig terug naar de bewoonde wereld toen ze, niet ver bij haar vandaan, een meisje in het zand zag zitten, ze leek verdrietig maar dat wist ze niet zeker. Roerloos bleef ze staan, bang om kontact te maken, maar ook bang het, schijnbaar verdrietige, meisje te negeren.
|
|
|
Post by wowposter on Nov 12, 2008 3:34:26 GMT -5
|
|