|
Post by engeltje on Mar 16, 2007 15:50:19 GMT -5
Alyssa kwam aanlopen en plofte in het zand, waarbij er een grote stofwolk omhoog kwam. Ze grijnsde en ging liggen, terwijl ze naar de wolken deed. Dit deed ze altijd, voor de lol, of om een gevoel te verbergen. Alleen haar vrienden wisten die laatste.
Ze zuchtte en legde haar armen onder haar hoofd. Haar gezicht gloeide in de zon, die tamelijk fel scheen. Op haar lichtbruine huid verschenen kleine sproetjes. Ze glimlachtte en ging overeind zitten. Ze trok haar knieën op, waarna ze haar kin hier op legde. Haar ogen waren op de zee gericht, die zachtjes heen en weer golfde.
|
|
|
Post by Peter & Rachel & Charlotte on Mar 16, 2007 16:01:00 GMT -5
Peter liep langzaam het strand op, zijn voeten lieten sporen achter in het zand. Hij liep wat verder het strand op, hij keek nu een eind uit over de zee. In de verte zag hij een boot op de golven drijven, meeuwen vlogen over het zoute zeewater. Peter draaide zich om, hij stond nu met zijn rug naar de zee toe. Op dat moment merkte hij Alyssa op, die een eindje verderop breeduit in het zand lag. Een kleine glimlach verscheen op Peters gezicht, terwijl hij naar Alyssa toeliep. Hij stak zij hand in de lucht en begroette haar, omdat hij dacht dat zij hem ook al had gezien, aangezien ze met haar gezicht zijn kant op stond. Hij liep verder, totdat hij naast Alyssa stond, en plofte in het zand neer. 'Hoi!'' begroette hij haar vrolijk. Hij had een knie opgetrokken, waar hij nonchalant zijn arm op liet rusten. Met zijn andere hand pakte hij wat zand en liet het tussen zijn vingers door glippen, terwijl hij Alyssa glimlachend aankeek. 'Alles goed?'
|
|
|
Post by engeltje on Mar 16, 2007 16:07:53 GMT -5
"Hmm..?" Vroeg Alyssa, die niet merkte dat het Peter was die naast haar ging zitten. "Oh, hoi" ze glimlachte even naar hem en probeerde naar de zee te staren. Dit ging een stuk moeilijker met een lading losgeslagen vlinders in je maag, en ze voelde zichzelf blozen. "Gaat wel, mjou?" wist ze uit te brengen, zonder enkel greintje zelfvertrouwen in haar stem. "nog wat gedaam...? Zeg niet niks, want dat geloof ik toch niet, nadat ik je zag" mompelde ze.
Opeens voelde ze zichzelf enorm blozen. Ze had een nuchtere opmerking gegeven, ondanks alles dat ze op dat moment voelde. Ze voelde zichzelf erg onzeker, ze had nog nooit écht iets voor iemand gevoelt, niet zoals nu
{{Morgen verder xD}}
|
|
|
Post by Peter & Rachel & Charlotte on Mar 16, 2007 16:22:06 GMT -5
'Ja, met mij ook wel,' mompelde Peter, nog net verstaanbaar. Hij keek opzij naar Alyssa, hij zag een beetje dat ze bloosde. Hij was zelf niet iemand die snel ging blozen, maar als hij dat wel was wist hij zeker dat hij nu zo rood als een kreeft was. Meestal was Peter erg verlegen bij meisjes waar hij iets voor voelde, maar dat had hij gek genoeg niet bij Alyssa. Ze waren zodanig goede vrienden dat hij zich vrijwel helemaal op zijn gemak voelde. 'O, zal ik dan maar eerlijk zijn?' Grijnsde Peter. 'Ik ben naar de Lune geweest, heb huiswerk gemaakt en heb met Alexander gebeld. Oja, ik heb ook mijn lesboek van geschiedenis gesloopt.' Peter moest even grinniken bij de herinnering aan die actie.
|
|
|
Post by engeltje on Mar 17, 2007 7:41:43 GMT -5
Alyssa knikte, als teken van begrip. Ze staarde naar de zee. "Al weer een boek gesloopt?" vroeg ze aarzelend. Ze werd nog roder, maar probeerde dit te verbergen door haar haren niet meer weg te vegen. "Heb-Ze gaan niet lang mee met jou, hè" mompelde ze. "Heb je nog iets te doen vanavond? Ik zocht iemand- een vriend- om mee te gaan naar De Lune...?" Zei ze aarzelend. Ze voelde zichzelf steeds roder worden. "Gewoon- Als goede...Vrienden" Haar stem klonk kort en piepachtig. Ze wist zeker dat iemand - die zo populair was als Peter- met haar om wou gaan, maar dit was veranderd sinds ze vrienden werden. Nog steeds was ze niet populair, maar ze werd sinds toen geen idioot meer genoemd. In ieder geval niet meer zo vaak.
|
|
|
Post by Peter & Rachel & Charlotte on Mar 17, 2007 8:55:48 GMT -5
'Nee niet echt... Heb er per ongeluk bijna een bladzijd uit gescheurd,' Peter grijnsde even. Hij keek opzij naar Alyssa, glimlachte even en veegde een pluk van haar donkere haren uit haar gezicht. Een gevoel dat hij niet goed kende overspoelde hem toen hij tijdens die handeling even Alyssa's wang aanraakte. Nee, heb nog niets te doen. Naar de Lune gaan lijkt me leuk,' glimlachte hij.
|
|
|
Post by engeltje on Mar 17, 2007 9:03:12 GMT -5
Alyssa staarde nog steeds voor zich uit, en probeerde niet meer te blozen. Het was tevergeefs. "Nou, eh...- Hoelaat zullen we dan- Afspreken?" Aarzelde ze. "Vanmiddag om 4 uur ofzo?" Ze hoorde haar stem overslaan tot een sorrt van gepiep, en het gevoel werd sterker toen hij haar wang raakte. Ze durfde niks meer te zeggen. Hij zou de onzekerheid kunnen horen- als hij dat nog niet had gedaan. "Ik kan de hele middag, maar 4 uur is een goede tijd, schat ik. Niet zo- druk bij de Lune... Het is over een halfuur. We kunnen net zo goed" Ze slikte. "Nu Gaan?"
|
|
|
Post by Peter & Rachel & Charlotte on Mar 17, 2007 9:11:26 GMT -5
Peter merkte wel dat Alyssa bloosde, en onzeker klonk. Hij was zelf ook best onzeker, maar liet het niet al te veel merken. Waarom Alyssa onzeker was, wist hij niet zeker. Hij durfde bijna niet te geloven dat het om dezelfde reden was als dat hij op dit moment zich warm voelde worden - met Alyssa naar de Lune! 'Is goed, leuk!' zei hij tenslotte, hij wierp een blik opzij naar Alyssa en glimlachte verlegen. Hij keek weer recht voor zich uit, naar de golven van de zee.
|
|
|
Post by engeltje on Mar 17, 2007 9:16:28 GMT -5
Alyssa pakte haar tas en stond op. "Nou, dan gaan we-Maar" Mompelde ze. Ze wierp nog een laatste blik op de zee, keek hoopvol naar de wolken en schoof door het zand. Het zand vloog alle kanten op en veroorzaakte een lage stofwolk. "Emm..." Even leek het alsof ze wat wou zeggen, maar ze wendde haar blik af. "Kom je...?". Ze klonk nog steed onzeker en schuifelde weg, met een enorme blos op haar gezicht.
|
|
|
Post by Peter & Rachel & Charlotte on Mar 17, 2007 9:23:14 GMT -5
'Jep, ik kom,' fluisterde Peter maar nauwelijks verstaanbaar, terwijl hij langzaam opstond van het zand. Hij klopte de zandkorrels even van zijn broek af, en liep achter Alyssa aan. Hij ging iets sneller lopen, zodat hij nu naast Alyssa liep. Aarzelend pakte hij haar hand, terwijl ze het strand af liepen.
|
|
|
Post by engeltje on Mar 17, 2007 9:27:11 GMT -5
Alyssa aarzelde, probeerde niet te blozen, maar bleef lopen. Toen hij haar hand pakte overviel hèt gevoel haar, zoals het nooit had gedaan. Ze zuchtte, maar probeerde deze te verbergen door een droge hoest uit te slaan. {Vervolg in de Lune}
|
|