|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Oct 7, 2007 13:39:13 GMT -5
Daphne zat rustig aan een tafel haar huiswerk te maken. Ze merkte niet wat er om zich heen gebeurde, zo stil was het. Ze liet haar blik over de bladzijde gaan en knikte toen waarna ze alles opschreef en daarna haar boek dicht deed. Dit was het laatste voor vandaag wat ze had, en dat was klaar. Ze deed alles in haar tas en pakte er toen een boek uit die ze opensloeg op bladzijde 117. Ze legde ze open op tafel en begon toen te lezen. Ze glimalchte even, het was zo lief wat de jongen hierin deed. Het meisje mocht zich aardig een prinses noemen.
Na een tijdje gaapte Daphne en pakte, zonder te kijken, een flesje water uit haar tas waar ze een slok uitnam. Het mocht wel niet maar ze had dorst gekregen. Gelukkig had niemand het gezien. Ze beet even op haar lip toen er wat spannends gebeurde.
|
|
|
Post by louise on Oct 7, 2007 13:47:05 GMT -5
Met een grote tas vol boeken kwam Matthew de bibliotheek binnen. In zijn vorige woonplaats kwam hij elke dag in de uitgebreidde bibliotheek en hij was toen ook wel tevreden toen hij de hoge stellingen vol met boeken zag staan en lange tafels zag staan, geschikt voor huiswerk. Hij wist nu al dat het zijn favoriete plek zou worden in Starville. Hij bleef even aarzelend staan om een plekje te zitten. Hij ging toen maar naar een tafel die redelijk leeg was. Hij legde zijn tas op de stoel naast zich en haalde allereerst zijn Natuurkunde eruit. In zijn eerste week op PMA had hij nog niet heel veel huiswerk, tenminste.. voor zijn doen. Hij sloeg zijn boek open en pakte zijn calculator erbij en zijn schrift. Meteen begon hij ijverig aan de slag. Eerst zorgvuldig lezen en eventueel een paar voorbeelden maken en dan zou hij beginnen met de sommen.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Oct 7, 2007 13:52:27 GMT -5
Ze hield haar hoofd schuin en keek naar het boek. Ze glimlachte weer even naar het boek en las toen gulzig verder. Ze sloeg een bladzijde om en bewoog haa rogen snel van links naar rechts. Na een paar minuten had ze haar hand voor haar mond gedaan en kreeg ze tranen in haar ogen. "Dood" Zei ze zacht in inzichzelf. Ze keek evrbaasd naar het boek waarvan ze de laatste bladzijde omsloeg. Maar 120 bladzijdes. Ze voelde dat ze boos op het boek werd en sloeg het dicht toen ze klaar was. Ze propte het terug in haar tas. Het was dus niet altijd een happy ending voor iedereen.
|
|
|
Post by louise on Oct 7, 2007 16:02:35 GMT -5
Hij werd afgeleid van zijn een natuurkunde formule toen hij vanuit zijn ooghoeken een meisje zag zitten die meelevend zat te lezen. Waarschijnelijk was er niet iets leuks in het boek gebeurd want ze had haar hand voor haar mond geslagen en keek niet al te vrolijk. Hij betrapte zichzelf erop dat hij aan het glimlachen was. Hij begon wat zenuwachtig met zijn been te wippen toen hij het boek herkende. "uhm.. m-mooi boek, ... hé?" mompelde hij amper verstaanbaar met zijn ogen op het meisje gericht, hoewel hij haar niet rechtstreeks aankeek. Zijn pen kneed hij wat nerveus tussen zijn vingers.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Oct 8, 2007 8:47:24 GMT -5
Daphne had in de eerste instantie niet echt in de gaten of iemand tegen haa rpraatte. Ze keek even omhoog om te kijken wie er tegen haar-of dat dacht ze- aan het praten was. Ze keek naar een jongen en kreeg rode wangen. Ze keek naar beneden en beet op haar lip. Ze knikte alleen maar terwijl ze het boek wat haastig wegstopte. Ze pakte een engels boek en hield die vervolgens voor haar gezicht. Stiekem keek ze soms heel even naar hem terwijl ze daarna weer in haa rboek keek. Ze glimlachte even zonder het opt e laten merken en sloeg-net of ze las- een bladzijde om. Haar wangen hadden nog steeds een kleur, maar dat verborg ze door haar haren ervoor te hangen.
|
|
|
Post by louise on Oct 8, 2007 9:35:11 GMT -5
Zijn zelfvertrouwen, dat kleine beetje wat hij had, smolt bijna meteen weg. Zie je wel, mensen wouden niet tegen hem praten. Ze vonden hem maar een kiezerig jongetje. Hij zuchte licht terwijl hij weer verder ging aan zijn natuurkunde sommen. Toen hij opkeek en hij oogcontact maakte met het meisje, bloosde hij en keek snel weer naar beneden. Ze was zou mooi. Hij had eigelijk nooit tegen mooie meisjes kunnen praten, tegen geen enkel eigelijk. Zijn been begon weer nerveus heen en weer te bewegen terwijl hij verder werkte, dit keer met minder concentratie, hij leek zichzelf er niet bij te kunnen houden.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Oct 8, 2007 9:39:00 GMT -5
Ze zakte bijna weg onder te tafel en dee dmoeit e om overeind dte blijven op haar sotel. Ze durfde nou bijna niet meer naar hem te kijken. Ze sloeg zacht haar boek dicht n stotpe deze in haar tas. Ze stond op en pakte haar tas, net op dat moment viel ze over een stoelpoot en lag languit op de grond. Dat had zij weer... Dat moest dus altijd op deze momenten gebeuren. Ze kraablde overeind en wreef even over haar buik. "Auw" Zei ze op fluistertoon en bleef zitten. Ze had de klap wel gevoeld.
|
|
|
Post by louise on Oct 8, 2007 9:44:44 GMT -5
Hij vroeg zich net af of het meisje net zo min wist wat ze tegen elkaar moesten zeggen, als hij, toen hij ineens een klap hoorde. Hij keek opzij en zag dat het meisje op de grond was gevallen. "uhm.. Gaat h-het wel?" vroeg hij snel, gelijk bezorgd. Dit keer keek hij wel in haar ogen en het liet hem bijna schrikken hoe mooi ze waren. Nerveus keek hij haar afwachtend aan.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Oct 8, 2007 9:52:32 GMT -5
Ze had even omhoog gekeken en kreeg weer rode wangen. Ze beet even op haar lip en stond toen een beetje moeizaam op. Ze keek hem voor heel even aan en besefte nu pas dat hij eigenlijk best knap was. Ze keek al snel weer naar haar voeten en wist niet wat e zou moeten doen. Als ze zou praten zou ze niet uit haar woorden komen dus bleef ze zo maar staan. Ze deed haar tas iets beter om haar schouders en keek even de andere kant op. Ze wreef even over haar arm waar een schram op zat. Al wist ze niet hoe dat was gebeurt. Ze keek hem weer even aan en begon toen wat aan haar shirt te pulken om daar ook naar te kijken.
|
|
|
Post by louise on Oct 8, 2007 14:06:58 GMT -5
Sprakeloos keek hij naar het meisje. Hij zat te wachten op een antwoord die hij blijkbaar niet zou krijgen. Moest hij nu nog een keer wat zeggen of was dit het einde van het gesprek die eigelijk nooit was begonnen? Hij was radeloos en hij keek even zenuwachtig naar zijn boek en toen terug naar haar. "Gaat het?" vroeg hij toen nogmaals, niet precies wetend of ze het daarvoor had gehoord.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Oct 8, 2007 15:03:14 GMT -5
Ze beet opnieuw op haar lip en keek een beetje radeloos naar haar schoenen. Een rilling ging over haar rug en keek hem toen weer heel even aan. "J-j-ja" Zei ze terwijl ze haar hand voor haar ogen deed en omdraaide. Dit was zó voor schut. Ze liep een paar passen verder en keek nog even achterom. Ze deed haar hand ietsjes omhoog, wat leek op een zwaai en liep toen verder. Er zou anders nooit iets zinnigs uit zijn gekomen, en ze bedoelde het goed. Dat moest hij weten.
|
|