Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Oct 5, 2007 10:59:37 GMT -5
De bibliotheek was rustig - zoals het eigenlijk altijd wel was. Hier en daar zaten leerlingen, verdiept in boeken. Sommige schreven, andere zochten informatie op, op de weinige computers die verspreid stonden door de bilbiotheek. Dit alles, werd ordelijk gehouden door een zuur kijkende bibliothecarrese. Het haar van de, wat oudere vrouw zat strak naar achter gebonden, en droeg een brilletje wat net niet van het puntje van haar neus gleed. Oftewel, het cliché van een bibliothecarrese zijnde.
Alles was dus normaal, in de bibliotheek van PMA, afgezonderd van een jongen, die zich in een hoek van de ruimte bevond; Luke Davies. Dit was niet bepaald zijn favoriete plek om rond te hangen, Luke kon zich niet herrineren ofdat hij hier ook daadwerkelijk vaker was geweest. Het was absoluut niet zo, dat hij dom was - en geen huiswerk maakte. Hij had gewoon wel betere dingen doen, dan zijn tijd te verspillen aan die stomme opgave's die school hem opdroeg.
Luke had zich geplaatst, in een van de gemakkelijkere stoelen van de bieb, voor een grote donkere eiken tafel. Voor hem lagen meerdere boeken: Wiskunde. En vak waar hij meer de pest aan had, dan dat - bestond simpelweg niet. Een verschrikkelijk diepe zucht volgde, toen hij nog een ander boek opensloeg, en zijn blik over de pagina liet glijden; hij had zoveel beters te doen dan dit!
Verschrikkelijk verveeld, tikte hij met zijn pen tegen de tafel. Een andere leerling die zich net tegenover hem had geplaatst, kijk hem nogal geiriteerd aan, en wierp hem een moordend blik toe. Luke mompelde onverstaanbaar sorry, en wierp zijn blik nogmaals in zijn boek. Hoe vaak hij dit ook door zou lezen, hij zou het nooit onthouden. Maar het moest nogal, en dat allemaal door die, Luke vloekte binnenmonds, ozo belangrijke toets van volgende week. Hij moest immers een voldoende halen, anders zou de leraar maatregelen nemen, en daar zat Luke al helemaal niet op te wachten. Maatregelen bij Meneer Sanders, betekende vast nog meer uren ná school. Nee, zijn tijd kon hij veel beter gebruiken!
Hij zakte nog wat onderuit, en zette zijn boek recht voor hem, zodat hij gewoon weg naar de regels kon staren. Met zijn andere hand streek hij zijn donkergroene tshirt glad. Hij droeg het op zijn zwarte broek; wat hem goed stond. Luke pakte zijn pen op, en begon wat opgave's te maken; het moest er toch ooit van komen.
Alles was dus normaal, in de bibliotheek van PMA, afgezonderd van een jongen, die zich in een hoek van de ruimte bevond; Luke Davies. Dit was niet bepaald zijn favoriete plek om rond te hangen, Luke kon zich niet herrineren ofdat hij hier ook daadwerkelijk vaker was geweest. Het was absoluut niet zo, dat hij dom was - en geen huiswerk maakte. Hij had gewoon wel betere dingen doen, dan zijn tijd te verspillen aan die stomme opgave's die school hem opdroeg.
Luke had zich geplaatst, in een van de gemakkelijkere stoelen van de bieb, voor een grote donkere eiken tafel. Voor hem lagen meerdere boeken: Wiskunde. En vak waar hij meer de pest aan had, dan dat - bestond simpelweg niet. Een verschrikkelijk diepe zucht volgde, toen hij nog een ander boek opensloeg, en zijn blik over de pagina liet glijden; hij had zoveel beters te doen dan dit!
Verschrikkelijk verveeld, tikte hij met zijn pen tegen de tafel. Een andere leerling die zich net tegenover hem had geplaatst, kijk hem nogal geiriteerd aan, en wierp hem een moordend blik toe. Luke mompelde onverstaanbaar sorry, en wierp zijn blik nogmaals in zijn boek. Hoe vaak hij dit ook door zou lezen, hij zou het nooit onthouden. Maar het moest nogal, en dat allemaal door die, Luke vloekte binnenmonds, ozo belangrijke toets van volgende week. Hij moest immers een voldoende halen, anders zou de leraar maatregelen nemen, en daar zat Luke al helemaal niet op te wachten. Maatregelen bij Meneer Sanders, betekende vast nog meer uren ná school. Nee, zijn tijd kon hij veel beter gebruiken!
Hij zakte nog wat onderuit, en zette zijn boek recht voor hem, zodat hij gewoon weg naar de regels kon staren. Met zijn andere hand streek hij zijn donkergroene tshirt glad. Hij droeg het op zijn zwarte broek; wat hem goed stond. Luke pakte zijn pen op, en begon wat opgave's te maken; het moest er toch ooit van komen.