|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jul 3, 2007 8:58:48 GMT -5
Toen Luke nogmaals haar stem hoorde, breekbaar en huilend, draaide hij zich met een ruk om. Daar zat ze dan, tenmidden alle bomen midden op het bospad. Er waren geen wandelaars of wat dan ook in de buurt, enkel het schemerige bos, hij en Jamie. Het liefst had hij zijn armen om haar heen geslagen en haar getroost. Maar hij was te boos, gewoon, hij wist het niet meer. Echt niet meer. Dan hadden ze ruzie, dan niet, dan huilde ze. Het was gewoon..
''Wat wil je, in godsnaam, nou precies, Jamie!'' Riep hij, met een gefrustreerde woeste ondertoon. Zijn stem klonk hard door het stille bos, waar de schaduw van de bomen met de minuut leken te groeien.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Jul 3, 2007 9:01:29 GMT -5
Ze schrok van hem, zo kende ze hem nog niet. ''Ik, ik...'' Ze slikte en huilde nog steeds. Ze had een trillerige stem en ze beefde van de kou. ''IK wil..'' Ze wist het niet, ze wist het echt neit meer. Z estond wankelend op en omheslde hem terwijl ze op zijn schouder begon te huilen. ''Ik wil dat alles weer gewoon is Luke. kijk dan, ik ben gewoon zielig'' Zei ze terwijl ze nog steeds snikte en huilede.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jul 3, 2007 9:09:42 GMT -5
Hij voelde hoe ze haar armen om hem heen sloeg. Hij hield zijn armen langs zijn lichaam hangen. Hij kon het gewoon niet, hij kon de kracht niet opbrengen om haar te troosten, om alles wat ze daarvoor hadden gezegd te vergeten. Nee. Hij schudde langzaam zijn hoofd, terwijl hij zich lostrok van Jamie's omhelzing.
Hij keek haar aan. Zijn gezicht stond emotieloos, terwijl zijn blik over haar betraande gezicht ging. Ze hadden het zelf gezegd, het zou beter zijn als ze elkaar niet meer zagen, dan was dit niet meer nodig, dan was dit nooit meer nodig. Nooit meer ruzie, nooit meer geen tranen. Dit alles was zo overbodig.
''Nee, Jamie'' Zei hij rustig, zacht - bijna fluisterend. Zijn woorden klonken zo breekbaar.
Hij wist het eerlijk gezegd niet meer. Echt niet meer, aan de ene kant wou hij Jamie terug, zoals het altijd was geweest, maar aan de andere kant. Misschien was het inderdaad wel beter als ze elkaar echt niet meer zagen. Twijfels. Enkel twijfels.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Jul 3, 2007 9:13:59 GMT -5
Ze werd van hem afgeduwd terwijl ze daar maar wat stond. Niks kon haar nu meer schelen. Hij keek naar het gezicht van Luke. Ze kon niet bedenken wat hij dacht. Ze zag het gewoon niet. Ze deed ee stap naar achteren, en nog één.
''Ik, ik ga wel'' Zei ze zacht terwijl ze trilde van de kou en van het huilen. Ze draaide zich om en liep nog nasnikkend weg van hem. Ze wist neit wat te doen, moest ze weg, of moest ze blijven. Het was gewoon moeilijk, te moeilijk.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jul 3, 2007 9:24:47 GMT -5
''Best'' Zei hij, zachtjes, misschien dat Jamie het niet eens hoorde. Hij was zich er pijnlijk van bewust hoe bot dit klonk. Verschrikkelijk bot. Hoe kon hij haar zo laten gaan? Zo huilend.. zo.. niet Jamie.
''Wacht.. Jeem'' Zei hij, nu de rollen omgedraaid waren. Hij kon haar gewoon niet zo laten gaan, ondanks wat ze allemaal tegen hem had geschreeuwd, gegild en gehuild. Dit was gewoon zo'n verdomd verwarrende situatie!
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Jul 3, 2007 9:34:37 GMT -5
Ze deed of ze het niet had gehoord en leip door. Hoe konden ze in godsnaam zo doen tegen elkaar. Ze waren soulmates foso. Wat een klote situatie en dat kwam door haar, eerst wou ze het niet, en daarna weer wel, weer niet. Alles verpestte ze, alles.
''Nee Luke, ik verpest het weer let maar op. Ik wil je terug maar het lukt niet. Eerst wil ik wel dan niet, dan wel'' Zei ze terwijl ze weer stilstond en naar hem keek. Ze snikte nog zacht maar dat boeide haar niet. ''Snap je het dan niet, kijk naar me. Ik kan niet zonder je, kijken dan'' Zei ze terwijl ze naar haar gezicht keek en haar hand op haar ahrt legde. ''Ik kan het niet en jij ook niet'' Zei ze zacht en rilde even kort.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jul 3, 2007 10:21:58 GMT -5
Hij zei niks. Luke keek haar enkel aan. Argh hij wist het niet meer! Hij moest gewoon.. hij moest hier weg. Weg van Jamie, weg van haar stem, weg van alles! Zijn hoofd tolde, en niet zo'n beetje ook. Jamie's woorden gingen maar half door hem heen, als gedempte achtergrond geluiden.
Nee, hij moest hier gewoon weg, onmiddelijk! Hij draaide zich om, nog net voordat hij half fluisterde: ''Sorry, Jeem'' Zijn benen bewogen, al zaten zijn gedachte ergens anders. Bijna automatisch zette zijn voeten voort.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Jul 3, 2007 10:41:23 GMT -5
Ze stond aan de grond genageld en kekeh oe hij wegging. ''Dit kan je niet maken'' Zei ze terwijl ze weer wou huilen maar het niet deed. ''Kom terug nu'' Beval ze en keek nu met woeste ogen naar hem. Ze zuchtte, het leven was één en al klote.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jul 3, 2007 11:35:53 GMT -5
Hij hoorde haar stem niet eens meer, misschien enkel nog als vaag gefluister op de achtergrond. Als in een trance gingen zijn voeten voort, steeds sneller. Weg van Jamie, weg van hier, schoot het nog steeds tollend door zijn hoofd.
Net toen hij de hoek om was, zakte hij tegen een boom neer. Jamie kon hem hier niet meer zien, en hij Jamie niet meer. Eindelijk. Vermoeid en gefrustreerd wreef hij met zijn handpalm langs zijn gezicht. Nu pas merkte hij hoe koud het was, hoe de grond ijzig tegen zijn lichaam voelde.
Dit was het juiste, dit was het juiste, hield hij zichzelf voor. Geen plaats meer voor andere gedachte. Maar diep in zijn hart wist Luke dat hij een fout had gemaakt. Een ontzettende grote fout die waarschijnlijk nog amper te helen was. Nee! Niet aan denken. Luke zuchtte diep, terwijl hij opstond. Het enigste wat hij nu nog wou, was naar huis - en niet meer aan Jamie denken. Er niet meer aan denken hoe erg hij haar in de steek liet.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Jul 3, 2007 12:51:05 GMT -5
Ze keek in de verte en voelde weer tranen. Ze draaide zich om. Dan maar niet, ze wou hem dan ook nooit meer zien. Weer loog ze tegen zichzelf. Jamie, wat denk je wel niet. Hij is alles voor je Ze schudde haar hoofd en probeerde er niet meer aan te denken. Met grote stappen ging ze naar uitgang.
Ze keek nog één keer achterom en zuchtte, er hing een grote last op haar schouders. Als wist ze niet wat het was. Zacht slenterde ze het bos uit. Niet wetend hoe ze eruit zag, maar da tboeide haar niet. Luke boeide haar.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Jul 3, 2007 13:03:15 GMT -5
Het was hem gelukt Jamie uit zijn gedachte's te bannen door zich te concentreren op de stappen die hij zette. het enigste waar hij op dit moment naar verlangde was een warme douche en een bed. Of zijn board, ook goed.
Hij zuchtte, diep - zoals hij nu wel vaker deed. Luke wierp een laatste blik naar achter en vervolgde zijn weg naar huis. Weg uit dit bos, dit vervloekte bos.
|
|