|
Post by May Becker & William Sanford on Mar 9, 2007 14:36:00 GMT -5
May zat op een bankje, in de schaduw van een grote boom. Ze had haar handen voor haar gezicht, en haar ellebogen steunden op haar knieën. Je zag zo niet dat ze huilde, maar dat kon je wel raden. Ze voelde zich al een tijdje rot, ookal liet ze dat niet merken. Thuis had ze erge ruzie gekregen met haar ouders, het ging niet goed op school, en ze wist niet wat ze met haar gevoelens aanmoest. Ze had al een tijdje gevoelens voor Peter, maar ze wist dat het nooit wat zou worden. Ze waren hele goede vrienden, en ze wilde dat niet verpesten als het niks werd. Ze haalde haar handen van haar gezicht. Ze veegde de tranen ruw weg. Ze besloot om Peter op te geven, en gewoon vrienden te blijven en gewoon lol te hebben met haar vrienden. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht. Ze was weer een beetje opgeknapt.
|
|