|
Post by Angela G. Martinez @ on Aug 15, 2007 11:30:38 GMT -5
Zo goed en kwaad als het ging holde ze de gangen door naar engels onderweg hard vloekend. "Shit shit shit" mompelde ze toen ze voor de deur van het lokaal stond en even haar haar fatsoeneerde. Gelukkig hadden ze vandaag die stagaire, misschien zou hij niet zo moeilijk doen. Snel deed ze wat zoetgeurende lipgloss op haar lippen en plooide haar gezicht tot een schuldbewuste charmante glimlach. Die eigenlijk meer leek op een Waag het niet mij straf te geven lach. Zachtjes deed ze de deur open. De stagaire vroeg boos waar zij vandaan kwam. "Van huis meneer" antwoordde ze onschuldig. Nog bozer merkte de leraar op dat dat geen smoesje was. Ze schonk hem een zoete glimlach "Ik kan hier toch niet gaan liegen meneer?" Zonder antwoord af te wachten ging ze op haar plaats zitten. "Waar zijn we?" fluisterde ze tegen de leerling naast haar.
|
|
|
Post by Evlena T. Hudson on Aug 18, 2007 17:58:50 GMT -5
Evlena gaapte en wiebelde op 2 poten heen en weer. S'ochtends was ze nooit al te snel, maar wonder boven wonder was ze gewoon op tijd. Maar ze voelde zich zo sloom, alles om haar heen hing in een soort wolk. Evlena volgde met haar ogen hoe een te laat meisje de klas instormde en tegen de stagair begon te praten. Evlena kon het niet horen, maar ze deed ook niet haar best om het te horen, ze vond het wel goed zo.
Toen het meisje naast haar ging zitten herkende Evlena haar pas. ''Oh god, het is Angela weer''. Het klonk lullig, maar Evlena had even totaal geen zin in haar. ''Waar zijn we?'' vroeg Angela aan haar. Evlena strekte zich uit en merkte dat haar blokjesshirt te klein aan het worden was, want haar mouwen waren wel erg kort en er was weinig voor nodig om haar buik te zien. Evlena gaapte en zei: ''1 bladzijde verder dan wat we gister waren, 35 dus..''.
|
|
|
Post by Angela G. Martinez @ on Aug 23, 2007 14:23:13 GMT -5
Ze knikte kort "Dankje" glimlachte ze, ze sloeg haar boek open en zakte onderuit. Terwijl de stagair begon uit te leggen gaapte ze, wat was zij moe. Het was gisteravond dan ook behoorlijk laat geworden. Ze nam zich voor om op zijn minst te proberen de stagair een kans te geven. Toch droomde ze al snel weer weg, al klikkend met haar pen verzonk ze diep in haar gedachten.
|
|