|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Jun 8, 2007 9:43:55 GMT -5
"Jij hebt haar niet gehoord, Rain. Niet de manier waarop ze het zei." Abby ging rechtop zitten, en keek de andere kant op. Ze voelde wel dat er een ruzie op het punt uit te breken stond. En ze wist ook dat zíj er de schuldige van zou zijn. Rain bedoelde het goed, maar Abby was gewoon geprikkeld en kwaad nu. En ze kon Monica niet bellen om zich af te reageren, omdat ze dan wist dat ze de derde wereldoorlog zou laten uitbreken. Nu had ze iemand nodig om haar woede op kwijt te kunnen en helaas was dat Rain. "Wat denk je nou zelf?" Abby háátte haar moeder, evenals gewoon haar hele familie.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Jun 8, 2007 10:03:28 GMT -5
Rains ogen verwijdden zich. "OK, OK, ik hou mn bek al!" Zei ze een beetje geprikkeld. Ze begreep Abby wel, maar ze zat niet echt bepaald op dit gesnauw te wachten. Ze veegde wat zweetdruppels van haar voorhoofd en wendde nu ook haar blik af. Ze zuchtte en zat nu met haar armen over elkaar. Gewoon even niks...
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Jun 8, 2007 10:10:54 GMT -5
Abby zuchtte even bij het horen van de gekwetstheid in haar vriendins stem. Ze sloot haar ogen. Ze zou zometeen wel haar excuses aanbieden, maar daar was ze nu nog te pissig voor. Stomme Monica ook! "Verdomme..." mompelde ze giftig.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Jun 8, 2007 10:13:11 GMT -5
Voorzichtig sloeg Rain weer een arm om haar vriendin heen. Dat had ze nu nodig. Ze was dan nu wel even kattig; maar ze wist dat ze dat niet bedoelde. Daar moest je als vriendin tegen kunnen. Ze hoefde niks te zeggen. Ze sloot haar ogen ook even en liet haar hoofd op Abby's schouder rusten.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Jun 8, 2007 10:34:49 GMT -5
Abby glimlachte tegen wil en dank toen ze Rain weer naast zich voelde. Ze hield haar ogen nu gesloten, en zakte wat onderuit. Woorden waren nu niet nodig, dat kwam later wel. Nu moest ze alleen even bijkomen. Even rustig worden.
|
|