|
Post by Marko Baylor on May 3, 2007 8:21:02 GMT -5
Adam liep de eerste verdieping op en rekte zich even uit, Adam was net als iedere dag, weer te laat wakker geworden, de lessen waren al lang begonnen en Adam had maar een te laat briefje gehaald, hij liep naar het engels lokaal en opende de deur, meteen werd hem een boze blik aangeworpen door de leeraar. Adam trok zich er niks van aan en liep naar zijn vaste plek, naast Mae. Hij pakte zijn boeken en rekte zich nog een keer uit.
|
|
|
Post by Roy x Lil x Jon x Jake x Jewel on May 3, 2007 13:49:19 GMT -5
Achterin, aan één van de bekladde en vernielde tafeltjes zat Lilly met haar hoofd op haar armen. Haar dit keer blond met zwarte haar piekte rommelig alle kanten op, en haar slaperige ogen waren weggewerkt met dikke lagen eyeliner. Het was een wonder dat ze op tijd kwam, of dat ze überhaupt op kwam dagen. Meestal spijbelde ze het eerste uurtje op maandag, vooral na de vakantie, maar als ze nog één keer een onvoldoende op engels zou krijgen zou ze zeker blijven zitten en dan was er helemaal geen reden meer om naar school te gaan. Lilly gaapte diep en legde haar hoofd weer in haar armen, om nog een paar minuutjes te kunnen relaxen voordat de les begon.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on May 5, 2007 5:27:39 GMT -5
Jarlé's haren had ze vandaag in een knot opgestoken, wat niet helemaal gelukt was. Hier en daar wilden er nog wel eens krullende lokken uitspringen; maar dat zag er juist wel nonchalant en leuk uit. Beter dan dat eeuwige l0sse haar, vond ze zelf. Haar zwarte eastpak schoudertas hing zoals altijd om haar schouder. Ze had de tas al jaren, en dat was te zien. Er stond van alles op. Haar naam was er met een viltstift opgeschreven, buttons, sleutelhangers enzovoort enzovoort. Een spijkerbroek omarmde haar dunne benen, en een riem rond haar vrij brede heupen - wat ze zelf best mooi vond - zorgden ervoor dat de broek niet afzakte. Omdat ze vrijwel al haar kleding bij de voedselbank haalde, kreeg ze vaak te grote of te kleine kleren mee. Maar ze was blij met alles wat ze had. Zo dankbaar was ze wel. Een paars, strak, spaghetti hempje had zich om haar torso gewikkeld. Ze had oude, afgetrapte allstars aan die ze nu ook al 3 jaar had. Nu pasten ze eindelijk.
Om zich heen kijkend liep ze de gang door. Het was een mooie gang, de vloer was belegd met blauwe en witte tegels, die een mooi patroon vormden. Jarlé veegde een verdwaalde lok achter haar oor, en liep in dat zelfde, tergend langzame tempo door. Waarom liep ze zou langzaam vraag je je misschien af? Sinds gistermiddag was ze uitzonderlijk blij geweest. Ze had zich nog nooit zo gelukkig gevoeld. Ze had een vriendje. En wat voor een! Zach Lowrens, een van de populairste jongens van de school, en in haar ogen zeker de knapste. Ze hadden gezoend, en nu hadden ze verkering. Maar nu kwam het ergste; ze had als een berg opgezien tegen deze ochtend. Het gerucht zou zeker als een lopend vuurtje zich door de school verspreid hebben, en iedereen zou haar aanstaren. Nog erger dan normaal. Ze zouden haar pesten, uitlachen...
Jarlé slikte. Ze moest nu wel het lokaal binnengaan. Langzaam duwde ze de deurklink naar beneden, haar blik op de tegelvloer gericht. Snel gooide ze de deur open, en liep zo snel als ze kon het lokaal in. Nogsteeds keek ze niemand aan. Alsjeblieft, laat ze niet kijken. Laat dit snel voorbij zijn. Ze nam plaats ergens achteraan, zonder te kijken naast wie ze ging zitten. Normaal ging ze helemaal achteraan zitten, zonder iemand naast haar. Maar ze was te gestrest geweest om te kijken waar ze wou zitten.
Ze ademde diep uit, en zette haar tas nu op de grond. Ze durfde nu naar degene naast haar te kijken. Lilly. Schoot door haar hoofd. Ze kende het meisje van gezicht; meer niet. Ze zuchtte opgelucht; gelukkig was ze niet naast een jongen gaan zitten. Dat had haar alleen maar zenuwachtiger gemaakt.
Rustig pakte ze haar spullen uit haar schoudertas. Haar schrift, boeken, etui. Ze keek snel op haar - gestolen - horloge. Nog vijf minuten te gaan.
|
|
|
Post by Roy x Lil x Jon x Jake x Jewel on May 5, 2007 5:35:54 GMT -5
Lilly keek verstoord op naar degene die naast haar was komen zitten. Jarlé, een beetje een zielig meisje vond Lilly. Gepest, dat wist ze. Lilly zelf had haar nog nooit echt wat aangedaan, ze had haar hart wel op de juiste plaats en ze had medelijden met haar. Ook omdat Lilly het zelf niet zo breed had thuis, maar nog genoeg geld om goed te kunnen eten en goede kleren te kopen.
Lilly haalde een hand door haar steile haren om ze wat in model te krijgen. Ze verfde haar haren vaak, meestal blond met highlights. Dit keer waren ze zwart, een andere keer roze. Haar donkerblauwe ogen waren zwart omrand en haar nagels waren om-en-om zwart wit gelakt. Ze droeg een zwart wit geblokte hoodie en een skinny spijkerbroek. Aan haar voeten droeg ze zwarte allstars, met de flap over haar broek heen. Ze voelde zich lekker in de ze kleren, het was haar stijl. Lilly droeg niet vaak sieraden, ze had geen oorbellen of andere piercings, ookal wou ze graag een lippiercing.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on May 6, 2007 10:50:40 GMT -5
Jarlé keek op. Het zag er niet echt naar uit dat Lilly een spontaan gesprek met haar nieuwe buurvrouw zou voeren, maar dat vond Jarlé niet erg. Helemaal niet erg zelfs. Ze bekeek het lokaal vluchtig, en realiseerde dat de leraar er nog niet was. Ze keek weer op haar horloge. Nog 4 minuten.
Met een zucht opende ze haar schrift. Al haar schriften waren haar parttime schetsblokken, voor als de hare vol was, of als ze geen zin had om het te pakken. Met een snelle beweging trok ze de rits van haar etui naar de andere kant, en haalde er een potlood uit, samen met een gum. Ze voelde even met haar vinger aan de punt. Scherp.
Ze streek een haarlok - haar haren bleven niet echt stil zitten - weer achter haar oor, en ze begon te tekenen. Voorzichtig, rustig, en beheerst. De manier waarop zij tekende. Ze kon dagen over een tekening doen, of zelfs over een klein onderdeel zoals bijvoorbeeld een oog of een hand. Ze beet zachtjes op de achterkant van haar potlood - een zeer slechte gewoonte - maar snel schoot door haar hoofd dat het daar niet het juiste tijdstip voor was. Ze zat in de klas, en de leerlingen keken al extra veel naar haar vanwege haar en Zach. Dit kon ze er niet bij hebben. Ze schraapte haar keel, ze besloot een meisje te tekenen. Gewoon een meisje, gelukkig, en misschien met een jongen ernaast. Haar tekeningen reflecteerden haar ziel. Ze reflecteerden hoe ze zich op dat moment voelde of gevoeld had. En nu was ze de laatste paar dagen redelijk gelukkig - voor haar doen - geweest.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on May 8, 2007 12:17:00 GMT -5
Hij rende de gang door. Opzoek naar het lokaal engels. Toen hij er was kwam hij binnenstormen. Net optijd. Hijliep verder rusig door en ging aan een tafel zitte. Ergens achterin. Hij hield niet van vooraan zitten maar ook niet in het midden. hij zat eigenlijk overal en nergens. Hij keek even rond. Hij zag twee meisjes en één jongen. Hij glimlachte even en keek van de twee meisjes naar de jongen. Daarna keek hij naar het bord. Hij pakte zijn schrift en zijn etui. Verder liet hij het daar maar bij. Hij zou het straks anders wel pakken. Hij keek op de klok die er hing maar zuchtte opnieuw. De lessen vond hij opzich niet erg. Maar dat wachten , dat vond hij verschrikkelijk. Hij ging onderuitgezakt zitten en keek naar het plafond. Verveling.
|
|