|
Post by Nic & Daran & Lil & Ty & Mick. on Sept 11, 2007 8:35:06 GMT -5
Klik-Klak-Klik-Klak-Klik-Klak. Met een brede grijns liep Lilian het schoolgebouw binnen. Na het weekend weer naar school. Kayleigh en de andere mensen weer zien. En gewoon, weer lekker veel aandacht.
Bij het prikbord stonden heel veel mensen, nieuwschierige Lilian liep er naar toe. Maar toen ze er was, zag ze de een na de andere stil worden. Niemand zei meer wat. Wat geweldig toch, nu zwijgen ze zelfs al als ik er 'aan kom. Ze liep door de mensen heen en zag daar op het prikbord iets vreselijks hangen. Haar mond viel open van verbazig, wat al snel overging in woede en daarna in verdriet.
Er hingen 4 foto's op het bord; 1e foto stond Lilian met Jason te zoenen. 2e foto stond Lilian met Luke te zoenen. 3e foto stond Lilian met Levi te zoenen. 4e foto stond Lilian met Peter te zoenen. De tekst die eronder stond was: "Hoe sletterig is Lilian Loritham?"
"GODVERDOMME! Wie heeft me dit geflikt?" Lilian schreeuwde het zo hard, dat haar stem oversloeg. De tranen van woede en misschien van verdriet prikten in haar ogen. Zoiezo alleen die foto's al. Geen enkele was echt gemaakt. Ze moesten wel bewerkt zijn, want ze had met geen van allen gezoend. Alhoewel ze met Levi niets anders zou willen doen. En dan nog die tekst eronder, die kon Kaye alleen maar hebben bedacht toch? Z'ij was degene die over haar verleden wist, maar verder niemand. Maar toch, ze mocht Kaye dan niet, maar dit, dit zou ze nooit bedenken, toch? Ze keek nog eens naar de foto's. Ze hoorde achter haar hard gelach. De tranen prikten weer en ze voelde de eerste al over haar wang druipen. Snel rende ze weg op haar naaldhakjes. Haar hak brook af, ze floekte gooide haar schoentjes uit en rende verder op blote voeten, terwijl de tranen nu over haar wangen stroomde. Ze moest hier zo snel mogelijk weg!
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Sept 11, 2007 10:48:32 GMT -5
Al zingend en fluitend liep Diego rustig de gang door. De oortjes van zijn iPod had hij in zn oren gepropt. Hij trok vol verbazing een wenkbrauw op. Wat was er aan de hand?! Normaal stonden er hooguit twee mensen tegelijk bij het prikbord; en dat waren dan nerds. Hij haalde een hand door zijn haren, en liep dichterbij. Hij hoorde gelach, gepraat, geroep en zelfs gehuil.
Toen hij zich een weg naar voren gedrongen had, bekeek hij het A4tje dat voor alle opschudding had gezorgd. De vrons in zijn voorhoofd groef zich dieper in zijn gezicht, en zijn wenkbrauw trok hij weer op. Lilian was inderdaad een slet, maar dat wist iedereen toch al?! Hij haalde simpelweg zijn schouders op en begon met zijn weg terug door de steeds groeiende menigte; wat dus nogal een klusje was.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Sept 11, 2007 11:14:13 GMT -5
Op zijn gemak liep Luke richting de kluisjes. Er was nogal een hoop commotie - en zo te horen was het nogal grappig. Rustig, maar nu toch wel redelijk nieuwschierig wat er nu toch eigenlijk te zien was, opende hij zijn kluisje en dumpte er wat boeken in uit zijn rugzak.
Meestal stonden er niet zo veel mensen bij het prikbord, enkel wat nerds of mensen die hoopte dat er een les uit zou vallen, en een leraar ziek zou zijn. Nu toch wel nieuwschierig, pakte Luke zijn tas op en wrong zich met wat moeite door de mensen. Aan alle kanten hoorde hij gelach, en gepraat. Zijn ogen gleden snel over de boosdoener; een a4tje met foto's. Lillian Loritham? Hij grijnsde, iedereen wist dat ze zo sletterig was als.. derest van dat groepje waar ze zo graag bij wou horen.
Nogmaals gleden zijn ogen over de foto's, hij herkende de jongens die er ook op stonden. En.. ook zichzelf! Hij vloekte hardop, wat was dit voor iets vaags. Hij had nooit met dat mens gezoend, nooit gewild ook! Een jongen naast hem stootte hem grijnsend aan. ''En? Hoe was het?'' Luke keek de jongen, die hij overigens niet kende, chagerijnig aan. ''Photoshop sukkel!'' Mompelde hij, terwijl hij zich weer een weg terug baande door de massa.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Sept 11, 2007 12:24:24 GMT -5
Met een wenkbrauw verbaast opgetrokken bekeek Kaye de drukte in de gang naar haar kluisje. Normaal was het er nooit zo druk! Was de datum van het prom misschien bekend? Iets anders kon ze niet bedenken. Verder hingen er altijd alleen mededelingen van de schaakclub en dergelijke op het prikbord. Toch wel nieuwschierig stapte ze de mensenmassa in. Het was iets dat ze eerst nooit zou hebben gedurft, maar nu kreeg ze er steeds minder moeite mee. De mensen beten niet. Niet meer.
Eén blik op het prikbord zei genoeg; weer een rotactie. Ze herkende Lilian op de foto's en ook de jongens. De lijn tekst eronder maakte haar huiveren. Wat een gemene streek Het was River all over again! Wie had dat gedaan? Ze haalde haar schouders op. Dat zou vanzelf wel bekend worden. Waarschijnlijk Kayleigh weer, die haar vriendin zat was. Ze ging nog sneller door haar vriendinnen heen dan door haar vriendjes.
Op dat moment werd ze bijna van haar sokken gelopen door iemand. Ze leek te huilen. "Lilian!" riep Kaye geschrokken terwijl ze aan de kant sprong en achter het meisje aanliep.
|
|
|
Post by Nic & Daran & Lil & Ty & Mick. on Sept 11, 2007 14:11:49 GMT -5
Ineens hoorde niet dat Kaye haar naam riep. En als ze het had gehoord, dan had ze gedaan alsof het niet zo was. Ze lachten haar uit, dus waarom zou ze stoppen, omkijken en kijken wie haar naam riep. Nee, ze rende stug door. De tranen mocht niemand zien. Ze mochten niet weten, dat ze eigenlijk een slet was. Of beter gezegd, vroeger. Maar toch, een paar bewerkte foto's die haar verleden daar zichtbaar hadden getoont. VRESELIJK!
Maar wie had haar die rotstreek geleverd? Ze had geen tijd om na te denken, of beter gezegd, geen behoefte. Ze kon niet meer denken. Alleen nog maar rennen, wegrennen van deze rot school! En waar was Kayleigh eigenlijk? Die zou haar toch moeten helpen? Of had zij dit soms...?! NEEE, LILIAN! Zoiets doet je beste vriendin niet! Je bent in de war en moet hier weg, voordat je nog meer gekke dingen doet.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Sept 15, 2007 13:48:17 GMT -5
Diego baande zich een weg door de mensenmassa. Hij wilde weg hier. Er was niets interessants te zien. Eén flits van Kaye voor zijn ogen was genoeg voor Diego om haar te herkennen. "West!" Riep hij guitig. Een scheve grijns werd zichtbaar rond zijn lippen. Zijn hart begon sneller te kloppen. KAYE!
Hij versnelde zijn pas en niet veel later stond hij voor haar neus. "Alles g-" Veel verder kwam Diego niet. Hij adem stokte; Lilian Loritham huilend op de grond?! Hij vond haar altijd een meeloperige en arrogante wannabe. Huilend had hij haar nog nooit gezien. Niets of niemand had haar ooit een haar gekrenkt. Hij haalde zijn schouders op richting Kaye en rolde kort met zijn ogen. "Waarom huilt ze zo?" "Zei" Diego door alleen zijn lippen te bewegen. Hij keek Lilian met een opgetrokken wenkbrauw aan. Okay, het was een rotstreek; maar om nou zo van slag te raken?! De enorme lading aan emoties maakte Diego zenuwachtig. Hij keek een tikje schichtig om zich heen. Hij wilde weg hier. Samen met Kaye.
|
|
|
Post by Peter & Rachel & Charlotte on Sept 17, 2007 11:38:21 GMT -5
Peter liep nietsvermoedend door de gang toen iemand lachend naar hem wees. Hij keek de persoon na, en kon zich niet voor de geest halen wie het was en waarom die naar hem zou wijzen. Maar zodra hij het prikbord passeerde en daar een menigte om het prikbord heen zag staan, begon hem iets te dagen. Hij elleboogde zich door de mensen heen - als het iets met hem te maken had, moest hij het wel weten. En daar zag hij het - de bewerkte foto's, waarvan op één hij zoenend met Lilian stond. Stomverbaasd staarde hij naar de vier foto's en de tekst eronder. Hij kon zich zelfs niet eens herinneren ooit samen met haar gezien te zijn, laat staan dat hij haar gezoend had. Hij keek om zich heen naar alle mensen die naar de foto's keken.
|
|
|
Post by Nic & Daran & Lil & Ty & Mick. on Sept 17, 2007 11:45:26 GMT -5
Sinds die ruzie met Kaye had ze zich niet erg fijn gevoeld, maar net een paar dagen terug, was dat onfijne gevoel minder geworden. En dan nu dit... Meteen riep het weer al haar herinneringen op van vroeger.
Iedereen keek haar aan. Normaal zou ze genoten hebben van de aandacht, maar deze keer niet. Diego en Kaye stonden weer klef bijelkaar. Ze voelde dat hij wat zei of vroeg wat over haar ging. Maar ze had geen puf meer om arrogant te kijken en een opmerking er over te maken. Nee, ze kon alleen nog maar huilen en rennen. Wacht, ze kon niet eens meer rennen.. Ze stond nu immers niet voor niets stil, het wilde gewoon niet meer. En ze stond trouwens ook op blote voeten. Aaargh!! Ze zou hier nooit meer op school komen.
|
|