|
Post by Nic & Daran & Lil & Ty & Mick. on Jun 22, 2007 12:51:37 GMT -5
Woke up cold one tuesday I'm looking tired and feeling quite sick I felt like there was something missing in my day to day life So I quickly opened the wardrobe Pulled out some jeans and a t-shirt that seemed clean Top ped it off with a pair of old shoes That were ripped around the seams And I thought these shoes just don't suit me
Hey, I put some new shoes on And suddenly everything is right I said, hey, I put some new shoes on and everybody's smiling It so inviting Oh, short on money But long on time Slowly strolling in the sweet sunshine And I'm running late And I don't need an excuse 'Cause I'm wearing my brand new shoes
Woke up late one thursday And I'm seeing stars as I'm rubbing my eyes And I felt like there were two days missing As I focused all the time And I made my way to the kitchen But I had to stop from the shock of what I found A room full of all my friends dancing round and round And I thought hello new shoes Byebye them blues
Hey, I put some new shoes on And suddenly everything is right I said, hey, I put some new shoes on and everybody's smiling It so inviting Oh, short on money But long on time Slowly strolling in the sweet sunshine And I'm running late And I dont need an excuse 'Cause I'm wearing my brand new shoes
Take me wondering through these streets Where bright lights and angels meet Stone to stone they take me on I'm walking to the break of dawn
Take me wondering through these streets Where bright lights and angels meet Stone to stone they take me on I'm walking to the break of dawn
Hey, I put some new shoes on And suddenly everything is right I said, hey, I put some new shoes on and everybody's smiling It so inviting Oh, short on money But long on time Slowly strolling in the sweet sunshine And I'm running late And I dont need an excuse 'Cause I'm wearing my brand new shoes
Hey, I put some new shoes on And suddenly everything is right I said, hey, I put some new shoes on and everybody's smiling It so inviting Oh, short on money But long on time Slowly strolling in the sweet sunshine And I'm running late And I dont need an excuse 'Cause I'm wearing my brand new shoes
Klonk het door zijn Koptelefoon die aangesloten was op zijn ipod. Wauw Paulo Nutini was echt gaaf, of in ieder geval zijn muziek dan hé. Hij glimlachte en at zijn broodje verder op. Ergens verdekt opgesteld zat hij op de grond in de pauze zijn lunch te eten. Hopenlijk zouden de Conciërges hem niet vinden.
|
|
|
Post by Isabelle on Jun 23, 2007 7:37:42 GMT -5
Zo onopvallend en zacht mogelijk, liep ze door de gangen. Het was pauze, maar gezien haar enorme angst voor de te enge conciërges, was ze de kantine uitgevlucht, en zocht ze een plekje om haar brood op te eten, zonder dat ze met een stel uitpuilende ogen bestudeerd werd.
|
|
|
Post by Nic & Daran & Lil & Ty & Mick. on Jun 25, 2007 11:37:41 GMT -5
Zachtjes zong hij mee, terwijl hij het niet door had. Bij veel mensen klonk meezingen met muziek op vals, maar bij Daran klonk het mooi. Ook wel logisch als je al je hele leven zangles hebt gehad en nu nog steeds elke dag zingt. Nee, gek was het écht niet. Daran was gewoon een muziek wonder én een aparteling maar dat laatste maakte hem zelf niets uit. Hij vond het leuk om anders te zijn, alhoewel hij ook wel eens hetzelfde wou zijn. Hij begon aan zijn nieuwe boterham met pindakaas en hagelslag. Een gekke combinatie zouden veel zeggen, maar dat paste bij de gekke Daran.
|
|
|
Post by Isabelle on Jul 4, 2007 16:45:25 GMT -5
Bij 1 van de 'gevaarlijke kruispunten' van deze school, stopte ze even, en keek voorzichtig de hoek om. Vanaf dit punt kon ze het kantoor van de congiërge precies zien, en zoals het leek, was de kust veilig. Snel rende ze naar de volgende hoek, de beste manier om de gevarenzone over te steken. Ze keek nog even de lege gang in, en dook toen snel achter de muur. "AAAAH!" geschrokken bleef ze staan, waarna ze in lachen uitbarste. "Sorry, ik dacht je 1 van de conciërges was, ik schrok me dood" verontschuldigde ze zich tegenover de jongen die ze waarschijnlijk de doodschrik bezorgd had met haar gegil.
|
|
|
Post by Nic & Daran & Lil & Ty & Mick. on Jul 5, 2007 5:29:53 GMT -5
Hij had net zijn 2e boterham op toen hij zich inneens dood schrok. Een ijzige gil, maar daarna gelach. Hij deed zijn koptelefoon af en keek naar het meisje dat voor hem stond. "Nou jeetje, lijk ik zoveel op zo'n kreep?" Vroeg hij grinnikend. "Dat is een écht compliment." Hij keek het meisje nu wat beter aan, hij kende haar niet. Maar zo op het eerste gezicht leek ze heel aardig. Hij keek even achterom en zag in de verte dat er wél een conciërge aankwam. Ze kónden hier niet meer weg en als hij ze zou betrappen, dan waren ze nog niet jarig. Hij pakte het meisje haar hand en trok haar in de hoek waar hij zat. Daar zou de conciërge hen over het hoofd kunnen zien. Toen hij inneens de grote ruimte achter de kluisjes zag, had hij een beter plan. Hij wees ernaar en kroop in de ruimte. Het meisje volgde. "Zo hier zijn we in iedergeval veilig." Fluisterde hij grinnikend.
|
|
|
Post by Isabelle on Jul 5, 2007 10:22:18 GMT -5
Grinnikend schudde ze haar hoofd. "Nee, maar ik rende hier net over het kruispunt, om conciërges te ontlopen, en toen zat jij hier ineens, dus ik schrok me kapot, was niet te merken he?" grijnzend keek ze de jongen aan. Ze keek verschrikt op toen de jongen haar wegtrok, en toen ze de reden waarom zag, was ze hem dankbaar. Voorzichtig kroop ze achter hem aan. "Bedankt voor het redden van mijn leven"grinnikte ze zacht, terwijl ze gemakkelijk ging zitten. "Ik ben Isabelle trouwens, Isa voor de meesten" stelde ze zichzelf voor.
|
|
|
Post by Nic & Daran & Lil & Ty & Mick. on Jul 5, 2007 11:54:13 GMT -5
"Nee dat was niet echt te merken, ik dacht al: Wat doet die nou, schrok ze soms? Of was het wat anders." Zei hij grijnzend terug. Zíj was een echte aardige grapjas, of hoe je het ook maar moest noemen. Hij mocht haar nú al. "Geen dank, de ik wel vaker. Mijn naam is dan ook Super Daran. En voor de meesten gewoon Daran. Ooke grapje, mijn echte naam is Daran, Daran Dilè Paramah." Vertelde hij fluisterend. "Maar leuk je te ontmoeten Isa." Hij knipoogde en keek nog eens naar Isabelle.
|
|
|
Post by Isabelle on Jul 5, 2007 12:08:43 GMT -5
Ze grinnikte even. "Dat je dat nog dacht ook zeg, dat ik schrok, en ik maar denken dat ik zwaar relaxed over kwam" Hij had leuke humor, en ze was gek op mensen met leuke humor. Ze schoot in de lach. "Ik dacht al, wat voor raar cape-achtig iets heeft die gozer om, maar nu snap ik het. Maar ik zal niemand hier iets over vertellen, om je veiligheid niet in gevaar te brengen" zei ze plechtig, waarna ze even grijnsde. "Insgelijks" antwoordde ze met een glimlach.
|
|
|
Post by Nic & Daran & Lil & Ty & Mick. on Jul 5, 2007 12:15:39 GMT -5
"Nouja, het was ook maar een ideetje hé. Ik wist het gewoon niet zeker. Ik dacht gewoon, ja heel misschien schrikt ze wel." Hij grijnsde. Even keek hij rond, maar heel veel zag hij niet. Het was best donker hier achter de kluisjes, maar beter dan gesnapt worden door de conciërges. "Ownee, ben ik mijn cape vergeten af te doen? Die mag ik niet dragen naar school, want dan hebben ze metteen door dat ik superman speel. Maar gelukkig dat jij me hebt gewaarschuwd, nu heb je míjn leven gered. En ook fijn dat je het geheim houd, maar dat moet je dan ook écht doen hé, anders kun je me morgen begraven, want er stond nog zo op de brief die ik van super papa heb gekregen, dat ik het geheim moest houden want anders ×. Nou en ik wil eigenlijk nog helemaal niet dood." Hij grijnsde en vond het een doelloos, maar zeer grappig gesprek.
|
|
|
Post by Isabelle on Jul 5, 2007 12:25:34 GMT -5
Ze grijnsde even. "Nou ja, het had gekund natuurlijk, alleen, waar zou je in deze school in godsnaam van kunnen schrikken? De conciërges zijn de leukste van het land, zonder twijfel, en alles mag hier, vooral het hangen in de gangen tijdens de pauzes wordt echt gewaardeerd, dus ja, ik voelde me gewoon helemaal op mijn gemak" Ze luisterde even, er was niets te horen, dus waarschijnlijk waren ze hier wel even veilig. "Hij valt niet zo erg op hoor, het is maar een klein beetje apart als je met zo'n cape rondsjouwt" Ze grinnikte even, dit ging ook nergens over.
|
|
|
Post by Nic & Daran & Lil & Ty & Mick. on Jul 5, 2007 14:09:07 GMT -5
"Ja ik zou het ook niet weten. Ik vind de conciërges echt heel aardig hoor, meestal zit ik in de pauze bij ze mijn boterhammetje op te eten, maar vandaag dacht ik. Ik doe eens even sociaal en ga op de gang eten, want dat vinden ze heel leuk." Hij grijnsde.
*Baam, Baam, Baam* De hele grond trilde. Ow, dat is de conciërge die langsloopt. Dacht hij, maar toch waren ze even stil. Daarna begon hij weer te praten. "Gelukkig maar, maar ik heb ook een iets te kleine gekocht. Moet binnekort maar weer even naar de Gamma voor een nieuwe."
|
|
|
Post by Isabelle on Jul 5, 2007 15:18:35 GMT -5
"Jij ook al? Ik kom ook bij ze thuis over de vloer, het zijn echt toppers. Ook nooit boos of iets dergelijks. Nu je het trouwens zegt, ik heb nog helemaal niet gegeten, aangezien ik voor de fun probeerde de schatjes van de school te ontlopen" Ze zweeg even toen ze de conciërge hoorde lopen, had hij hen in ieder geval niet opgemerkt, gelukkig. "Goed idee, deze is inderdaad net iets te klein, voor het mooie, zullen we maar zeggen"
|
|
|
Post by Nic & Daran & Lil & Ty & Mick. on Jul 6, 2007 14:38:00 GMT -5
"Nee inderdaad, ik ben na schooltijd ook altijd nog even bij de conciërges. Even gezellig een kopje thee drinken ofzo en na genieten van de fijne schooldag. Echt, wij zijn dikke vrienden. Maar dat is iedere leerling met ze." Vertelde hij grijnzend. Hij loog dan, maar dat maakte vandaag niet uit. Normaal zal hij niet gaan liegen, want daar hield hij niet van, maar nu was het gewoon grappig. "Ik zou dan maar snel wat gaan eten, anders hebben we zo geen tijd meer om even ons babbeltje met onze vrienden te maken." Hij haalde even adem."Ja, want om super te zijn hoef je natuurlijk geen grote cape te hebben. Maar tja, ik wil er wel mooi uit zien natuurlijk."
|
|
|
Post by Isabelle on Jul 8, 2007 6:59:11 GMT -5
Ze grinnikte even. "Ja, ik kan me ook echt niemand bedenken die het niet zo op de conciërges heeft, ik vind dat ze een nobelprijs verdienen voor alles wat ze zo lief voor ons doen, de nobelprijs voor de liefste, geduldigste, en coolste conciërges bijvoorbeeld" Als die creeps een nobelprijs zouden krijgen, ging ze toch echt wel even een protestbrief schrijven, ze waren verschrikkelijk. Ze trok even aan haar tas, waar haar brood in zat. "Ehm, ik zou wel willen eten, maar jij zit met je dikke supermankont op mijn brood" grijnsde ze, terwijl ze nog even aan haar tas trok.
|
|