|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Nov 19, 2007 13:43:33 GMT -5
Bijna was het schemertijd, het was de hele dag al helder geweest, dus de zonsondergang zou fantastisch te zien moeten zijn.
Kaita trok Uruha enthousiast aan 1 arm mee. "Hier ergens moet het zijn! Ik kan de waterval al horen." Ze duwde een paar bosjes opzij, en een groot open meer was te zien. Precies aan de achterkant van dat meer stortte een waterval. Kaita liet de arm van Uruha los. "Wauw, ik had hier veel eerder naartoe moeten gaan." Zuchtte ze. Normaal wemelde het meer van de studenten, maar nu het bijna ging schemeren en het vrij koud was, was het meer compleet verlaten.
Kaita draaide een rondje om haar eigen as om alles om haar heen goed te bekijken. "Als het goed is gaat de zon straks in de zee onder." Ze wees tussen een paar bosjes door, waar nét een stukje van de zee te zien was.
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Nov 22, 2007 13:08:30 GMT -5
Uruha was al die tijd Kaita gevolgt,hij kon niet anders want ze had zijn arm vast gehouden tot ze de waterval zag. Hij liep ook langs de struiken en keek naar de mooie waterval. Aangezien het ging schemeren maakte de stralen met het water een prachtige mini regenboog in de fontein (zelf ook gezien)
"Inderdaad prachtig,jammer genoeg heb ik geen camera bij me" hij wees naar de regenboog in de waterval en toen keek hij de richting op waar Kaita heen wees. Daat was inderdaad d e zee.
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Nov 22, 2007 16:12:05 GMT -5
Kaita keek naar de regenboog in de waterval en haalde haar schouders op. "Ach, op foto's is alles toch een stuk minder mooi." Zei ze. "Iets zelf meemaken is veel beter." Begon Kaita een preek, opeens pauzeerde ze. Ze kreeg een veelbetekenende grijns, ze had een idee. "En daarom moet je alles eruit halen wat erin zit." Zei ze, terwijl ze haar jas uitdeed. Het was dan wel wat koud, maar dat kon haar niet veel schelen. Haar schoenen volgden. "En dat is precies wat ik ga doen, kom je mee?" Grijnsde ze, direct daarna nam ze een aanloop en sprong ze met een slordige salto het meer in.
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Nov 25, 2007 10:09:36 GMT -5
"Ben je gek geworden? Dat water is ijs en ijs koud,als je ziek wilt worden,prima" Hij staarde naar Kaita die gewoon het koude water in was gesprongen. Uruha rilde eventjes maar ging zelf niet het water in. "Je wordt met de dag maffer dan eerst" zei hij zuchtend en ging zitten naast de rand van het meer.
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Nov 25, 2007 13:12:44 GMT -5
Kaita schudde haar natte haar wild uit haar ogen en keek Uruha grijnzend aan. "Ach, die kou valt wel mee." Klappertandde ze. Daarna grijnsde ze en sloeg ze wat water richting Uruha. Ze zwom naar de rand van het meer en leunde met haar armen op de oever. Ze legde haar hoofd op haar armen en keek Uruha aan. "Party pooper." Zei ze met een serieus gezicht. "Jij bent juist wat... Stiller dan eerst."
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Nov 26, 2007 7:45:16 GMT -5
Uruha werdt inderdaad nat,nu rilde hij nogmaals. "Stiller? Tja..iedereen verandert" mompelde hij. Hij keek naar de maan en zuchtte eventjes. "Wat is een Party pooper?" vroeg hij vervolgens serieus. Uruha had nooit van dat woord gehoord,party was feest.
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Nov 26, 2007 10:14:41 GMT -5
Kaita grijnsde. "Party pooper is Engels voor spelbreker, soms let ik wel op in de les." Daarna keek ze wat serieuzer en klom ook op de kant van het meer. Ze porde hem even. "Wat is er aan de hand?" Vroeg ze bezorgd. Direct daarna voelde ze een steen in haar maag. "Ligt het... Aan mij?"
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Nov 26, 2007 11:59:31 GMT -5
"Nee! Het ligt niet aan jou" was zijn eerste reactie. "Ik weet niet waar het aan ligt" besloot hij voordat Uruha zich achterover liet vallen in het gras. "Werkelijk..ik heb geen idee"
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Nov 26, 2007 12:57:14 GMT -5
Kaita glimlachte zwakjes. Ze was opgelucht dat het niet aan haar lach, maar toch was ze bezorgd. Wat was er toch met hem aan de hand? Ze boog over hem heen en keek hem ontspannen aan. "Veel aan je hoofd de laatste tijd?" Vroeg ze luchtig, maar toch serieus. Ze had niet door dat haar haar op Uruha druppelde.
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Nov 27, 2007 9:39:51 GMT -5
Uruha knikte,het water dat op hem druppelde had hij ook niet eens door. "Ik weet echt niet wat ik heb...ik heb het gewoon even moeilijk denk ik" Zijn blik gleed van de maan naar Kaita. 'Het gaat vanzelf weer weg en waarschijnlijk ook snel"
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Nov 27, 2007 11:18:22 GMT -5
Kaita glimlachte weer kort. Ze streek even het haar van Uruha uit zijn ogen, en plofte toen naast hem ook languit op de grond. Ze keek opzij en frunnikte weer aan Uruha's mouw, zoals ze altijd deed op moeilijke momenten. Ze had totaal geen idee wat ze moest zeggen, het was lastig iemand zich beter te laten voelen als diegene zelf niet eens wist wat er mis was. "Voor wat het waard is op zo'n moment." Begon ze zacht, terwijl ze geconcentreerd naar de mouw van Uruha bleef kijken. "Je bent echt... Een superleuke jongen." Ze grinnikte even, ze was zo slecht in dit soort dingen. Algauw werd haar gezicht weer wat serieuzer. "Ik bedoel... Ik voel me heel veilig bij je, ik hoef niet altijd zo... Sterk te zijn bij jou." Eigenlijk wou ze nog meer zeggen. Maar ze wist dat ze dat toch niet over haar lippen kon krijgen, dus ze stopte en wachtte Uruha's reactie af.
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Nov 27, 2007 11:39:29 GMT -5
"Waarom sterk zijn? Je bent hoe je bent,dat weet je toch?" zei Uruha. Eventjes glimlachtte hij. "Werkelijk..ben je een persoon in mijn leven dat verandert is en waarvan ik hou, vroeger had ik de haat aan mensen en zeker aan iedereen die durfde te praten met me" Hij bedacht zich,dat,dat hetgene kon wezen dat hem een beetje dwars zat. Maar hij geloofde het zelf niet. Uruha keek opzij,naar Kaita. "Dat was niet het enige wat je wilde zgegen,geloof ik"
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Nov 27, 2007 11:53:49 GMT -5
"Tuurlijk ben ik hoe ik ben." Zei Kaita iets krachtiger. "Maar, weetje, soms wíl ik niet lachen, of doen alsof alles en iedereen me niks kan schelen. Soms kan het me wél schelen. Soms wil ik gewoon, nouja zoiets. Gewoon bij iemand zijn zonder wilde gesprekken, of hypere activiteiten." Kaita schoot in de lach, ze was totaal niet duidelijk bezig. Ze had Uruha al die tijd nog steeds niet aangekeken. Kort fronste ze. "Waarom haatte je mensen die met je durfden te praten?" Vroeg ze. De laatste opmerking negeerde ze, ze wist niet hoe ze al het andere onder woorden moest brengen.
|
|
|
Post by - Little Butterfly - on Nov 27, 2007 12:51:54 GMT -5
Hij haalde zijn schouders eventjes op. "omdat ik een populair iemand ben,maar een outsider was, alles was ineens verandert omdat ik mijzelf veranderde. Daardoor werdt ik populair en had een hekel aan mensen die met me gingen praten omdat ik populair was" legde hij uit. In de hoop,dat Kaita hem begreep, populair zijn vondt hij niks meer,de laatste tijd.
|
|
|
Post by Kaita ~ Amaya ~ Yuki ~ Eric on Nov 27, 2007 13:17:22 GMT -5
Kaita ging anders liggen, ze draaide haar lichaam een kwartslag en gebruikte Uruha's buik als kussen. Dromerig staarde ze naar de sterren, de zonsondergang had ze gemist maar dit was minstens zo mooi. "Waarom veranderde jezelf?" Vroeg ze kalm. Ze was van het frunniken aan Uruha's mouw overgestapt naar frunniken aan zijn hand. Ze had de neiging haar ogen dicht te doen, maar dan zou Uruha misschien denken dat ze niet meer luisterde, en ze zou de sterrenhemel niet meer kunnen zien.
|
|