|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Jun 20, 2007 10:17:23 GMT -5
Hij zat in de woonkamer , te wachten op Abby. Hij had hier afgesproken met haar , niet hier precies , maar bij zijn huis. Hij wou haar weer zien , en gewoon vertellen wat hem dwars zat. Want hij kon er neit meer tegen , en hij wou echt dat ze gewoon , rustig met elkaar konden praten.
Hij zat tv te kijken , met een raar gevoel in zijn maag. Misschien ahd hij dit wel niet moeten doen , hij was er namelijk slecht in. Hij zat eigenlijk zenuwachtig te trlilen met zijn benen en keek nu even om zich heen. Naar het raam en de deur. Hij had zijn moeder en zus weggekregen dus ze konden hopelijk gewoon met elkaar praten. Hij zuchtte diep en wachtte geduldig , nouja geduldig , op haar.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Jun 20, 2007 14:27:00 GMT -5
Met een zwaargevoel in haar maag, en met trillende handen van vermoeidheid, liep Abby het tuinpad van Lex' huis op. Het kleine stukje van de bushalte naar zijn huis had haar uitgeput, zo weinig kracht had ze nog. Ze was zenuwachtig; waar wilde Lex met haar over praten? Hij had nogal vreemd geklonken toen hij haar over de telefoon had gevraagt. Ze drukte afwachtend op de bel. Als het maar niets slechts was... Of over Rain, dat zou ze ook niet aankunnen. Die ochtend was het weer raak geweest. Ze zou echt op moeten schieten met haar goedmaak poging, anders was het te laat.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Jun 20, 2007 14:30:41 GMT -5
Hij hoorde al iemand aankomen en holde naar de deur. Hij was zenuwachtig , hoe hij het moest overbrengen. Misschien was dit wel helemaal niet het juiste moment ervoor. Maar het moest gebeuren. Ze moesten echt over het kindje praten , school en alles eromheen.
Hij trok de deur met een zwaai open , en zag een uitgemergelde Abbys taan. Hij keek haar verbaast maar bezorgd aan. ''Kom binnen , liever'' Zei hij zacht , de zenuwen trokken weg , maar hij voelde zich nog steeds raar. Hij liep naar haar toe en gaf haar een liefdevolle kus op haar mond en pakte toen haar hand zacht vast. Wat was er toch met haar gebeurt. Nouja dat kwam later wel.
|
|