|
Post by Scarlett on Oct 26, 2007 3:21:52 GMT -5
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Oct 26, 2007 5:56:59 GMT -5
[/b] Vragend luisterde Niké naar het antwoord dat uit haar mobieltje klonk. Het bleef even stil aan de andere kant van de lijn, en toen was een gemompel hoorbaar. Haar gezicht betrok. "Hoe bedoel je, pas over twee weken?" antwoorde ze onbedoeld schril. Ze trapte tegen een steentje dat op het pad lag. Vermoeid bleef ze even staan. Het was nog hardstikke vroeg, maar eigenlijk was het het plan geweest dat ze haar broer Nathan van het vliegveld op zou halen. Maar nu belde hij dat hij op zijn kortst pas over twee weken kwam. Zijn dossier was nog niet aangekomen op PMA, en er was was fout gegaan met zijn toetsen. "Maar ik dan? Het is hier ontzettend saai, er is niemand. Ik kan je zo lang niet missen, Nate!" Ze bleef even stil, luisterde naar het antwoord van haar broer. "Oké dan. Doei. Ook van jou. Doei." Met een gezicht als een donderwolk hing ze op. Het was niet eerlijk, maar ze was kwaad op haar broer. Hij liet haar gewoon in de steek hier. Ze sloot even haar ogen en legde haar hoofd tegen de muur. Deze stad was voor haar tot nu toe de hel op aarde. Nog nooit had ze zich zo eenzaam gevoeld.[/ul][/font][/size]
|
|
|
Post by wowposter on Nov 12, 2008 3:34:23 GMT -5
|
|