|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Aug 21, 2007 10:38:49 GMT -5
Hij glimalchte even. "Het spijt me dan, wan tik bedoel. Tja" Hij hield zijn schouders op. Hij kon het haar niet vertellen. "Van rveinden moet je afblijven" Zei hij en keek weer naar stad.
Hij keek haar aan, een beetje geschokt. "Nee, zo voel ik het ook. Ik bedoel, thuis nemen ze me niet serieus. En hier denken ze dat ik oevral uit kom. Maar praten kan ik met niemand, nieman dzou me begrijpen" Hij keek weer even opzij en glimalchte. "Soms wil ik echt dat ik gewoon iemand had die alles begreep, wat ik voel" Zei hij. Hij was iegenlijk evrbaasd van zijn eigen woorden. Da hij dit zei, tegen haar.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Aug 21, 2007 10:45:11 GMT -5
De blik in Kayleighs ogen verzachtte. Ze voelde medelijden met deze jongen, maar bovenal herkenning. "Mijn ouders verwachten helemaal niks van me, als ik niet zou willen werken zou ik mijn hele leven van hun geld kunnen leven. Ze stellen totaal geen eisen. Soms is dat wel fijn, maar soms ook niet. Ze hebben geen idee van wat ik allemaal kan. En tja, op school... Alle meiden denken al helemaal dat ik een dom kuikentje ben, en de jongens zien alleen maar een stuk vlees. Ik ben voor hun een soort troffee. Een nacht met mij doorbrengen en oh wat ben je dan stoer. Al die aandacht is natuurlijk geweldig, maar niet altijd." Na al dat gepraat zuchtte ze even. Ze keek hem diep in de ogen. Hij had best mooie ogen. Hele mooie ogen. "Je kan altijd bij mij aankloppen hoor." Zei ze lief, met een knipoog.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Aug 21, 2007 10:50:15 GMT -5
Hij ging comfotabeler zitten om beter naar haar te kunnen kijken. "Dat heb ik ook, ze weten toaal niet hoe ik me voel. Waar ik mee bezig ben. Maar ik wil zelf geld verdienen. Niet van hun lenen" Hij zuchtte even, niemand had geweten dat hij euigenlijkr ijk was. "En toen werden ze boos." Zei hij en keek even opzij naar de stad maar richtte zijn blik toen weer op haar. "Ze weten niet dat wij ook gevoelens hebben Kay." Zei hij en keek even naa rbeneden naar het bankje. Hij schudde zijn hoofd. "Ja, weet ik, maa rik kan het zelf wel. Denk ik" Zei hij zacht.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Aug 21, 2007 10:55:58 GMT -5
Kayleigh knikte begrijpend. Wat hadden ze veel gemeen! "Ik droom ervan om net als mijn moeder ook de modewereld in te gaan." Haar ogen fonkelden bij de gedachte eraan. "Mijn ouders tonen ook geen enkele interesse. Precies! Ze kijken niet verder. Oh ja? Weet je dat zo zeker?" Ze grijnsde in zijn richting. Haar blik bleef hangen in de zijne. Ze boog haar hoofd vlak naast zijn oor. "Soms moet een man kunnen toegeven dat hij hulp nodig heeft, superman." Ze grinnikte zachtjes en ging weer in de vorige positie zitten.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Aug 21, 2007 11:01:58 GMT -5
hij knikte. "Je hebt er een goe dfiguur voor. Ik zou niet weten wat ik wil worden. Het is zo dom, maar iets met kinderen lijkt me leuk" Zei hij terwijl hij door zijn haar ging. 'IK heb me voor ze afgesloten" Zei hij en keek even naar de stad die voor hun voeten lag. "Ik bedoel hiermee iedereen, ze kijken alleen naar het uiterlijk." Zei hij en hield zijn schouders op en keek haar weer aan. Hij kromp van binnen ineen toen hij haar adem bij zijn oor voelde. "Waarom zou ik?" Zei hij met een zwakke glimlach.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Aug 21, 2007 11:11:58 GMT -5
Kayleigh keek Jason aan. "Wat schattig! Echt wat voor jou, Jase. Je zou goed met kinderen zijn. Weet ik zeker." Een zwakke glimlach bleef hangen om haar lippen. Ze knikte weer een tikje treurig. "Daar kom je nog wel achter." Zei ze grijnzend. Haar blik vaarde nu weer weg, richting de wolkenkrabbers die boven de stad uitstaken als spelden in een speldenkussen. {{ OOC }} Ugh. Hoezo crappy post...
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Aug 21, 2007 11:46:54 GMT -5
Hij glimlachte even. "Denk het" Hij hield zijn schouders op en keek weer over de stad heen. Hoezo, kom ik nog wel achter?" Zijn blik gleed vragend terug naar haar en hij leunde tegen de leuning van het bankje aan. Hij keek haar weer even aan maar liet zijn blik toen weer naar de sad gaan.Hij hield even diep adem.
OOC
Hoe bedoel je?
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Aug 21, 2007 15:17:19 GMT -5
Ze keek weer even naar de stad. "Het zal je verbazen hoe mensen reageren als je je wat meer open voor ze stelt." Ze zuchtte even en keek hem weer aan. Een verdwaalde haarlok streek ze weer terug in de massa. Haar handen legde ze op haar knieën, en ze liet haar blik over hem heen gaan. "Je bent echt wat waard, Jason." Zei ze met een zwakke glimlach.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Aug 21, 2007 15:45:50 GMT -5
Hij bleef even naar de stad staren. "Ze zullen flauwvallen" Zei hij en keek weer naar haar. Hij zonk even weg in haar ogen en wendde toen zijn blik af. Hij zuchte even en keek haar toen serieus aan. 'ik ben net zoveel waard als iemand anders, alleen mijn status is anders" Zei hij terwijl hij zijn blik naar de grond liet gaan maar haar daarna weer aankeek.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Aug 26, 2007 7:30:35 GMT -5
Kayleigh giechelde. Hij was grappig. "Nou, ik vind dat je speciaal bent." Zei ze zachtjes, maar blik op haar voeten gericht. Als een lichtflits schoot haar een moment van helderheid te binnen. Ze zat hier zowat te flirten met het vriendje van haar beste vriendin! Ze schrok; haar ogen werden groot. "Dit... dit kan niet, Jason. Ik.. ik moet gaan." Verward stond ze op, pakte haar tas, gaf hem een afscheidskus op zijn wang en beende stevig door. Waar was ze mee bezig geweest?!
Toen ze weer voor de Lune stond viste ze haar mobiel uit haar Louis Vuitton tasje. "Gustav? Ik sta voor de Lune. Ik wil naar huis. Nu." Bot hing ze op, en tikte ongeduldig met haar voet. Hij schoot maar op.
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Aug 26, 2007 8:10:56 GMT -5
Hij glimalchte. "Dankje" Zei hij maar schrok toen ze zei dat ze weg meost. "Waarom" Zei hij zacht tegen haar en stond op om haar tegen te houden. "Wacht" Zei hij, maar ging niet achter haar aan. Hij staarde even naar de grond. Daarna liep hij terug naar de Lune waar hij Kayleigh weer aantrof Hij liep naar haar toe. "Wat is er" Hij keek haar even doordringend aan met zijn bruine ogen. Hij keek haar afwachtend aan.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Aug 27, 2007 6:39:40 GMT -5
Geschrokken draaide ze zich met een ruk om. "Jezus, Jase, ik schrok me dood!" Zei ze een tikje bits. Met een vlugge beweging stopte ze haar mobiel in haar zak. "Ik... Jason... Dit gaat zo niet. Lilian is mijn beste vriendin... Ik..." In de verte zag ze al haar limousine aankomen. "Ze zal er kapot van zijn als ze ons zo samen zag... Ik bedoel we flirtten! Dat... Het... Ik..." Met piepende remmen kwam de meterslange auto tot stilstand. Zoekend keek ze om zich heen; ze kwam niet eens uit haar woorden! Ze zuchtte, en drukte haar lippen op de zijne. Ze voelde haar hart bonken in haar keel. Haar tong gleed langzaam zijn mond in...
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Aug 27, 2007 6:45:47 GMT -5
Hij schudde zijn hoofd. "Ik weet dat ik eng ben" Zei hij met een zwakke glimlach. Daarna keek hij haar aan met een serieus gezicht. "Ze houdt niet van me, ik weet het Kay. Ze is misschien wel je vriendin, maar ze houdt niet van me" Zei hij terwijl hij schrok hoe ze deed. Kayleigh kwam niet uit haar woorden. Hij vond het maar vreemd. "Het is niet erg ik..." Hij kon niet verder praten want hij voelde haar lippen op de zijne. Hij schrok hiervan en wist eigenlijk niet wat te doen. Moest hij terug zoenen? Hij had hier zo lang op gewacht om haar een keer te zoenen. En nu wist zelfs Jason niet wat hij moest doen. Hij ovnd het lullig tegenover Lilian, maar aan de andere kant, hij kon het niet weigeren. Hij besloot haar terug te zoenen, maar kreeg wel een rood gezicht. Wat als iemand ze zo zag? Zijn tong begon te spelen met de haarre, maar hij was terughoudend. Zijn hand sloot zich om haar acherhoofd en hij streelde haar haar. Maar hij begon zich nu al schuldig te voelen.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Aug 27, 2007 6:52:31 GMT -5
Al zoenend merkte Kayleigh zijn terughoudendheid. Dat was ook niet voor niks! Wat was ze voor bitch ook!? Ze zat te tongen met haar beste vriendins vriendje! Gustav toeterde, en Kayleigh rukte haar lippen los. "Sorry, dit kan echt niet. Ik ben een bitch, dag Jason." Ze voelde de tranen opwellen in haar ogen. Snel stapte ze in. Door de geblindeerde ramen kon Jason niet zien hoe ze huilde. Wat baalde ze van zichzelf! Kon ze nou nooit eens normaal doen?!
En wat voelde ze eigenlijk voor hem? Ze was niet verliefd... Toch? Ze had gewoon de drang gevoeld hem te zoenen; op dat moment had ze dat het allerliefste gewild. Maar nu?! Lilian mocht dit nooit te weten komen. Nooit. Ze zuchtte en veegde de laatste tranen van haar wangen. Gustav wierp een bezorgde blik achterom. "Wat valt er te zien?! Let op de weg." Zei ze koeltjes. Ze zuchtte diep. Ze wist dat Gustav dat niet verdient had...
|
|
|
Post by Lex Jamie Jason Damian Daphne on Aug 27, 2007 6:57:40 GMT -5
Hij liep naar de auto, maar die reed langzaam weg. "Ik hou van je" Zei hij zacht terwijl hij de auto na keek. De schuld borrelde op en hij wist niet meer wat te doen. Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. En hij voelde dat het niet goed zat. Hij draaide zich om, naar het café. Maar hij kon en wou er niet meer naar binnen. Even voelde hij aan zijn lippen, waar net zojuist het meisje van zijn dromen hem had gekust. Hij draaide zich weer om naar de straat, waar nu niks meer te zien was.
|
|