|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Mar 25, 2007 13:25:22 GMT -5
Levi was Lynn nu compleet zat. Hij had haar helemaal nat gemaakt, en nog kon ze niet van hem afblijven. Voor een normaal mens was de bootschap wel duidelijk. Nokken! "Oi, laaaaaat me." Hij duwde haar van zich af, en greep David's hand. Hij klom uit het water, waar hij als een hond zijn haar uitschudde. "Bedankt man, je hebt me gered!"
|
|
|
Post by Bridget.David.Evan.Loïs on Mar 25, 2007 13:38:02 GMT -5
David grijnsde even. "Graag gedaan hoor" zei hij dan. "Jullie hebben een hele hoop verveelde scholieren vermaakt". Hij wierp even een blik op Lynn en draaide zich dan om. Ze voelde zich vast rot enzo, en had het waarschijnlijk ook koud.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Mar 25, 2007 13:57:52 GMT -5
"HIJ heeft je gered?! IK zul je bedoelen!" Lynn draaide zich met een ruk om. Haar natte haren kleefden aan haar rug, tranen liepen langs haar wangen. Ze redde zijn leven en er kon zelfs geen bedankje af! Ze beende, nat en al, boos weg. De twee jongens achter zich latend.
|
|
|
Post by Bridget.David.Evan.Loïs on Mar 25, 2007 14:18:17 GMT -5
"Wat ik al dacht, ze is niet echt vrolijk" zei David bedachtzaam, alsof het voor het eerst was dat hij er achter kwam dat onbeantwoorde liefde en de kou en stank van het kikkerpoeltje, zoals dit vijvertje bekend stond, je niet ervoor liet zorgen dat je de hele dag met een brede grijns op je gezicht verder liep.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Mar 26, 2007 10:02:18 GMT -5
Nogal verbaast staarde Levi Lynn na. Hij snapte haar gewoon écht niet. Het ene moment was ze niet van hem af te slaan, en nu was hij de duivel zelf. "Had ze me maar los moeten laten hoor." Levi grinnikte even. Het moest er enorm idioot uit hebben gezien. Hij die als een gek het veld over crosste, met een desprate Lynn rond zijn middel geklampt. En dan met zijn tweeën de vijver in, waar hij helemaal gefreaked was. Nee, saai was het nooit wanneer Levi in de buurt was. Plots kreeg hij medelijden met het meisje dat duidelijk huilend wegliep. "Ze is compleet gestoord." mompelde hij tegen David, maar toen ging hij haar toch achterna. Sorry zeggen, hij had toch haar kleren verpest. En voor een model was dat heel wat.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Mar 26, 2007 10:15:24 GMT -5
Lynn snotterde, huilend en verdrietig. Ze veegde de tranen die bijna niet te zien waren in haar natte gezicht weg. Ze zuchtte diep. Haar kleding voelde als lood aan, en ze sjokte langzaam het grasveld over. Een windvlaag vloog langs haar, en wikkelde zich om haar lijf. Ze rilde hevig, wat was het koud! En dat allemaal voor Levi... Voor een jongen die haar liefde niet beantwoordde. Ze liep door, en hoopte stiekem dat Levi voor haar ogen zou opduiken.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Mar 26, 2007 10:22:23 GMT -5
"LYNN!" Met een half blij huppeltje rende Levi achter het meisje aan. Achter haar hield hij stil, en hij hijgde even. Hij had het koud, maar liet zich er niet door stoppen. Hij had het wel vaker koud, hij was niet van suiker. En het zonnetje begon hem al te drogen. "Gaat het een beetje?"
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Mar 26, 2007 10:25:49 GMT -5
Lynns hart sprong op, hij riep haar! HAAR NAAM! Zei hij maar vaker mijn naam... Bedacht ze zich droevig. Haar hart smolt toen ze zich omdraaide. Zelfs nat en al zag hij er knap en aandoenlijk uit.
"Levi!" Zei ze weer vrolijk, alsof er niks aan de hand was. Nu had ze alleen met zichzelf afgesproken dat ze niet meer zo stalkerig zou doen. Dat zou moeilijk worden... "Ja, het gaat wel. Ik wordt wel vaker nat. Als model kan ik wel tegen een stootje." Zei ze rustig. Ze probeerde haar hunkerende en verlangende gevoelens uit haar stem te bannen, wat aardig lukte. Ze praatte normaal met hem, hopelijk zou hij ook normaal reageren.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Mar 26, 2007 10:51:09 GMT -5
Levi grijnsde even zijn witte tanden bloot. "Mooi zo." Hij haalde een hand door zijn zeikensnatte haar, waardoor het nogal wild ging zitten. Alsof hij er een pot gel in had gekwakt. "Hee, nog sorry van toennet. Ik raakte soort van in paniek. You know me." Zijn grijns verbreede zich, en ging over in een klaterende, aanstekelijke lach.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Mar 26, 2007 12:50:15 GMT -5
Lynn lachte automatisch mee, alsof hij haar lachspieren bediende. Ze bloosde. Dit was heerlijk, dit was zwefen. Een normaal gesprek met haar liefde, zonder wegrennen, zonder afstoten. "Ja, ik ken je ja." Zei ze even zachtjes, waarna ze bijna automatisch stilstond. Maar toch leek het alsof ze doorliepen. Haar ogen keken in de zijne, op zoek naar zijn blik, naar zijn aandacht. "Weet je, ik moet sorry zeggen. Ik heb me nogal dom gedragen." Zei ze terwijl ze druk met haar handen bewoog. Ze praatte altijd met haar handen, een trekje. Ze lachte zwakjes, ze vond het zelf eigenlijk nog wel het grappigst. "Sorry. Ik zal je voortaan met rust laten." Zei ze nu wat serieuzer. Ze wilde Levi, zo graag, haar hart brulde het uit, maar ze moest dimmen. Rustig aan doen. "Voor zover ik kan, natuurlijk." Zei ze lachend, waarna ze blozend naar de grond keek.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Mar 26, 2007 12:56:18 GMT -5
Levi grijnsde. Ze maakte hem een beetje zenuwachtig omdat haar liefde bijna tastbaar was. Het was nogal verstikkend voor hem. Hij haatte het om zichzelf te binden. Vrijheid was zijn leven. Alles was een komen en gaan, dat leerde je wel als circusjongen. "Chill!" zei hij plots, doelend op haar handen. "Je steekt straks mijn ogen nog uit." plaagde hij.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Mar 26, 2007 13:01:29 GMT -5
Lynn lachte, zoals altijd als Levi wat zei. Ookal was het totaal niet grappig. "Sorry, ik zal wat... rustiger doen als ik kan." Zei ze nog steeds lacherig. De vraag om te vragen of hij mee ging een biertje drinken lag op haar lippen. Maar het was alsof ze het moment niet kon vinden.
Kom op! Waar was de Lynn zonder schaamte gebleven? Ze vermande zich, raapte al haar moed bij elkaar. "Zullen we... samen een biertje drinken in de Lune? Of bij mij in de Dorm, kan ook. Ik wil niet opdringerig zijn of zo, maar gewoon, als goedmakertje." Zei Lynn, en zette haar liefste blik en verleidelijkste glimlach op. Dit werkte altijd, maar bij Levi? Ze hield haar hart vast.
|
|
|
Post by Roy x Lil x Jon x Jake x Jewel on Mar 28, 2007 9:58:27 GMT -5
Op één van de grasvelden lag Royanne. Ze had 2 uren vrij voordat ze weer aan de gang moest, en ze had geen zin om binnen te zitten. Ze lag op haar buik in het gras, met de CosmoGIRL! voor haar. Ze droeg haar krullen in een rommelig knotje, en ze droeg een mooie zonnebril. Het was zo warm dat ze een shortje droeg en een hempje droeg. Haar lange benen zwaaide ze langzaam heen en weer. De zon brande op haar nog winterbleke huid. Gelukkig had ze zonnebrandcrème opgedaan, anders was ze helemaal verbrand. Ze las een column en merkte niks van alle geluiden om haar heen.
|
|
|
Post by Kaye River Abby Levi Niké on Mar 28, 2007 10:53:39 GMT -5
"Oh, best hoor. " Levi grijnsde naar Lynn. Hij bedoelde er niets mee, hij had gewoon wel zin om een biertje te gaan drinken. Zolang ze hem maar niet weer keelde, vond hij alles best. Plots kreeg hij Royanne in het oog. Hij kende haar wel, en kon haar zelfs wel een vriendin noemen. Hij begon heel erg kwajongensachtig te grijnzen, en viste wat uit zijn zak. Het was een soort minikoelboxje, met een stel ijsklontjes erin. "Ik ben zo terug." zei hij snel tegen Lynn, en hij sloop richting Royanne. Bij haar bleef hij staan, en hij pakte twee van de ijsblokjes. Zo stil mogelijk boog hij, en hij legde ze zo op haar rug. Lachend, en uit 'angst' voor haar reactie sprong hij weer overeind, riep had BOE en maakte zich klaar om weg te rennen.
|
|
|
Post by Roy x Lil x Jon x Jake x Jewel on Mar 28, 2007 10:56:52 GMT -5
Royanne voelde de koude ijsblokjes op haar rug en begon te gillen. Ze sprong overeind en keek van de ijsblokjes naar Levi. Ze zette de achtervolging lachend in. ''Idioot!'' Riep ze lachend. Ze deed een graai naar hem, maar miste net. Ze begon nog harder te sprinten.
|
|