|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Apr 16, 2007 11:19:21 GMT -5
Zodra ze de opdracht in zijn werkboek aanwees, trok Zach zijn hand terug, waarbij hij licht langs die van Jarlé streek. Hij deed het express, het was een pracht excuus om haar licht aan te raken. 'Hasn't been' Zei Zach als antwoord, hij was redelijk goed in Engels, al lette hij amper op.
Even keek hij Jarlé aan, voor een paar seconde maar - al was het genoeg om zijn ogen te laten fonkelen.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Apr 16, 2007 11:24:55 GMT -5
Jarlé glimlachte automatisch; ze glimlachte nooit! Toen ze zijn warme hand voelde kleurde haar gezicht knalrood. Ze bloosde. "Dankje." Zei ze zachtjes, waarna ze weer op haar stoel plaats nam. Ze gloeide nog helemaal na. Oh my god, Jarlé! Zach Lowrens RAAKTE JE AAN!
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Apr 16, 2007 11:29:37 GMT -5
Hij glimlachte voor de laatse maal, waarna hij zich weer omdraaide en wat naar het bord staarde. Ze had geglimlacht naar hem. Gewoon lief geglimlacht. Pas na enkele minuten merkte hij op dat zijn lippen nog steeds een grijs vormde. Snel probeerde hij zijn gezicht weer in plooi te krijgen, gaf antwoord op een vraag die Jones hem stelde en zuchte van opluchting toen de bel ging. Eindelijk was de bel gegaan! Of eindelijk? Hij had de hele les voor Jarlé gezeten. Rustig stond hij op - probeerde wat tijd te rekken door relaxt zijn tas in te pakken.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Apr 16, 2007 11:33:18 GMT -5
De klas druppelde het lokaal uit, Jarlé zoals gewoonlijk negerend. Ze wierp een blik naar Zach, die duidelijk tijd aan het rekken was. Waarom? Ze glimlachte. Misschien wel...
Ook Jarlé rekte wat tijd, en pakte haar tas langzaam in. Ze gooide haar tas over haar schouder, en liep 'toevallig' in Zachs richting. "Nog bedankt, he?" Zei ze rustig. Ze glimlachte nogeens. Hierna had ze pauze, bedacht ze zich opeens. "We hebben pauze toch?" Vroeg ze voorzichtig.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Apr 16, 2007 11:41:53 GMT -5
Zach keek op en knikte. 'Inderdaad, eindelijk!' Verzuchtte hij, met een glimlach die bijna niet van zijn gezicht weg was te denken. Even flitste het door zijn hoofd om haar te vragen bij hun groepje te komen zitten, maar het zou te veel opvallen. En daarbij kon hij het niet maken, iedereen zou het meteen door hebben. Maar maakte hem dat wat uit? Zach twijfelde eventjes.
'En graag gedaan trouwens.' Hij schonk haar zijn charmantste glimlach waarna hij haar een fijne pauze toewenste en zich omdraaide. Rustig en op zijn gemak verliet hij Jones' haar lokaal, eindelijk naar buiten, frisse lucht!
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Apr 16, 2007 12:39:31 GMT -5
Jarlé volgde hem de deur uit. Wat had ze wel niet gedacht! Natuurlijk zou ze niet bij hem kunnen gaan zitten! Ze besloot meteen naar buiten te lopen, naar het grasveld of zo. Lekker onder een boom zitten, alleen, of met...
"Doei." Zei ze zachtjes. Veertig hele minuten zonder hem... Ze zuchtte bij de gedachte, maar schudde die van zich af. Ze moest normaal doen!
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Apr 16, 2007 13:01:53 GMT -5
Lichtelijk in gedachte liep hij richting het grasveld. Het was prachig weer, dus had hij besloten om naar buiten te gaan. Waarschijnlijk stonden daar wel meer vrienden van hem.
Even overdacht hij de les Engels. Hij had nog nooit echt Met Jarlé gepraat - tot nu, als je dit een gesprek kon noemen. Ze had enkel gevraagd wat het antwoord was van een vraag. Zach zuchtte zachtjes. Zet haar uit je hoofd!
En dat deed Zach - al duurde het niet lang of haar gezicht verscheen al weer in haar gedachte's. Snel schudde hij het beeld weg, en groette wat vrienden van hem die onder de schaduw van een boom pauze hielde.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Apr 16, 2007 13:08:36 GMT -5
Jarlé liep wat achter Zach. Ziet er goed uit... Bedacht ze zich blozend terwijl ze haar ogen over de achterkant van zijn lichaam liet glijden. Ze bloosde. Jarlé! Kappen! Zei ze streng tegen zichzelf.
Was dit toeval? Moest hij nu net onder díe boom gaan zitten?! Ze durfde in geen eeuwigheid daarbij te gaan staan. Ze scande de gezichten; allemaal populaire kids. Nah-ah. Never nooit niet. Ze besloot dan maar om onder de boom ernaast te gaan zitten. Ze liep kort langs Zach heen, en keek hem even veel betekenend aan. [/center]
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Apr 16, 2007 13:15:51 GMT -5
Zach keek haar eventjes aan - net toen hun blikken elkaar kruisten. Lichtjes voelde hij hoe ze achter hem langs liep - het scheelde amper iets of hij raakte haar. Hij glimlachte kort naar haar, maar wendde al snel zijn blik af. Hij kon niet teveel naar haar kijken nu; hij begaf zich tussen veel van zijn vrienden, die hadden zo iets door!
'Niet echt veel gedaan nee, beetje rondgehangen, les gevolgd..' Antwoordde Zach of hij nog iets gedaan had. Ondertussen visste hij een blikje Dr.Peppers uit zijn tas.
Hij moest verschrikkelijk zijn best doen om zijn blik niet richting de boom rechts van hem te laten glijden. Nog net kon hij haar vanuit zijn ooghoek zien. Sinds wanneer was hij eigenlijk zo gek op haar geworden? Zach dacht na, een paar weken terug was hij haar opgevallen, de aula was bijna leeg en iemand treiterde haar. Zach had het voor haar opgenomen, maar was verder niet met haar in gesprek gegaan.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Apr 16, 2007 13:18:52 GMT -5
Jarlé zuchtte. Het zag er niet echt naar uit dat Zach nog aan haar dacht... Ze pakte haar MP3 speler en kladblok. Haar redding in elke situatie. Ze klikte I don't love you van My Chemical Romance aan, en sloeg de tekening open waar ze tijdens Engels aan begonnen was. De knappe jongen, met een meisje naast zich. Ze werd even warm van binnen, en glimlachte automatisch. Ze moest zich heel erg bedwingen om niet naar links te kijken. Ze pakte haar potlood. Aan iets anders denken, Jar! [/center]
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Apr 16, 2007 13:26:07 GMT -5
De minuten streken langzaam voorbij. Hij praatte - lachte, en keek soms op zijn mobiel hoe laat het was. Hij hÃeld van de pauze - maar wat had hij hierna eigenlijk? 'Ik zei wat!' Riep een meisjes stem richting Zach. Hij keek op, zodat het meisje haar zin nogmaals herhaalde. 'Of je mee gaat naar Lune, met de hele groep!' Zach dacht even na, goed hij praatte dan wel niet met Jarlé, wat al erg genoeg was, dan zou hij haar ook niet meer kunnen zien. 'Je bedoelt nu?' Vroeg Zach lichtelijk sloom, maar met een glimlach op zijn gezicht. 'Ja, gekkie! nu! Wanneer anders!' Kirde het meisje. Even probeerde hij een vaage smoes te verzinnen, maar besloot om gewoonweg nee te zeggen. Dat moest ook wel een keer kunnen. 'Sorry! Ik heb andere dingen te doen, ik zie jullie morgen wel weer? Okay?'
Onder luid gelach en gepraat verliet de groep het grasveld, waarna ze al snel uit zicht verdwenen. Zach achterlatend, maar hij had er geen problemen mee, nu had hij eindelijk de kans om haar aan te spreken, niemand die er vaag van op zou kijken.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Apr 16, 2007 13:30:10 GMT -5
Jarlé zuchtte opgelucht toen eindelijk de groep weg was... Nu zou ze met hem kunnen praten! Zoals hij daar zo stond, alleen en schattig... Ze smolt van binnen en glimlachte weer. Jarlé, kop erbij houden! Ze ging weer verder met tekenen. De tekening begon meer vorm te krijgen, meer diepte, meer gevoel, meer inhoud. Ze glimlachte tevreden.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Apr 16, 2007 13:34:44 GMT -5
Even twijfelde hij, maar ach waarom zou hij? Je kan zoveel meisjes krijgen, gozer - kop erbij houden! Rustig nam hij zijn laatste slokje drinken en richtte zijn blikje richting de dichtsbijzijnde prullenbak. Mis. Hij pakte zijn tas op en hing hem over 1 schouder. Al zag Zach er nog zo relaxt uit, zijn hart klopte in zijn keel. Bij elke stap harder.
'Hai' Zach leunde lichtjes tegen de boom aan, terwijl hij neerkeek op Jarlé en haar tekenschrift. 'Is het goed als ik bij je kom zitten?'
Subtieler kan je het weer niet brengen hm? spookten het door zijn gedachte's terwijl hij vaag glimlachte.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Apr 16, 2007 13:52:00 GMT -5
Hij zegt wat tegen me!!! Ze trok haar wenkbrauwen op van verbazing. Hij wilde tegen haar praten! Normaal had ze hem met een vervelende opmerking weggekaatst, maar nu niet.
"Hey. Tuurlijk!" Zei ze opgewekt, misschien iets te... Ze bloosde een beetje. Ze haalde een hand door haar zandkleurige haren, ze zag er niet uit! Ze streek ook haar kleding glad. Haar hart bonkte, dit was echt zenuwslopend.
|
|
|
Post by Zach.Emily.Rory.Luke.Dino on Apr 16, 2007 13:55:21 GMT -5
'Okay' God, hij wist amper wat te zeggen. Anders was hij zo.. anders. Meestal had hij wel z'n woordje klaar, desnoods een vervelende opmerking. 'Wat eh, wat teken je ?' Vroeg hij, proberend lichtelijk geintereseerd te klinken.
Gelukkig voor hem bloosde hij niet zo snel, - nu dus ook niet. Ookal was het nog zo warm buiten. Rustig haalde hij een hand door zijn haar, met het gevolg dat het warriger, maar in precies het zelfde model terug viel.
|
|