|
Post by Alexander Tristan Longfield on Mar 1, 2007 11:48:53 GMT -5
''Schoonheid zoekt ultieme schoonheid. Zeg ik altijd maar . Dus kwam ik bij jou uit. '' Alexander ging zitten en gaf een kleine onopvallende knipoog. Alexander keek rond en kwam uit bij de leraar die een dreigend aankeek.
Alexander snapte de boodschap en pakte gauw zijn boeken. '' Welke bladzijde schat? '' Zoals gewoon legde Alexander zijn schoudertas op tafel en zocht voor zijn mobiel.
''Geeezzz.. Ik kan me mobiel niet vinden. '' opeens besefte Alexander dat zijn mobiel in ze kluisje lag. '' laat maar, hij ligt in me kluisje. Ik was weer eens boos op een bepaald persoon. 3 x raden wie! '' Alexander rolde met ze ogen, zo opvallend mogelijk naar de leraar.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Mar 1, 2007 11:51:53 GMT -5
Kayleigh grijnsde. "Klinkt logisch." Zei ze giechelend. Ze haalde nog eens haar hand door haar haren, haar altijd werkende flirt-truc. Ze knipoogde terug naar Alex.
"Bladzijde 63." Zei ze vlug terwijl ook zij bladerde naar de goede pagina. "Je pa?" Gokte ze. Ze wist dat Alex vaker problemen had met z'n vader. Ze zuchtte. Ze snapte geen bal van wat er op de pagina stond. "Het ziet er naar uit dat je me weer eens zult moeten helpen." Zei ze glimlachend.
|
|
|
Post by Marko Baylor on Mar 2, 2007 11:10:35 GMT -5
Adam was erachter gekomen dat de directeur weg was en was weer op de terugweg naar het lokaal, hij had een reep pure chocolade gehad en was nu weer hyper, zoals het hoorde vond hij zelf. Hij grunte vrolijk en zag het lokaal al, waar hij de deur opende en terug naar zijn hoek liep "sorry meneer, mijn grote vriend is er niet" zei Adam met een grijns en hij leunde achterover "dus ik moet maar gewoon blijven" zei hij daarna en hij keek naar de leeraar, die het niet al te amusant vond zo te zien.
"ik geloof je niet Adam" zei de leeraar en hij liep het lokaal uit, om vervolgens snel weer terug te komen, "zo jongen, voor het eerst in je leven heb je een keer iets goeds gezegt, hij is inderdaad op vergadering" zei de leeraar. "En hoezo ben jij plots zo hyper" vroeg de leeraar toen hij zag dat Adam weer vrolijk aan het wiebelen was op zijn stoel.
"oh meneer, ik heb een reepje pure chocolade gehad, en een beetje koffie, word je vrolijk van, vooral van al dat suiker" zei Adam blij en hij keek weer vrolijk uit het raam.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Mar 2, 2007 15:14:18 GMT -5
"Sorry, sorry, meneer. Maar ziet u, ik moest naar de dokter vanochtend, en..." Mae, die net het lokaal was binnengestommeld keek schichtig om zich heen. Oh wat was ze slecht in smoezen! "Daarom ben ik dus te laat..." Vervolgde ze. Zenuwachtig ging ze met haar bleke hand door haar donker bruine haren. Ze zuchtte. "U gelooft me toch wel?" Ze bad dat hij het geloofde, en dat moest wel. Mae was één van de beste leerlingen. Met haar grote, heldere blauwe ogen keek ze hem aan en wachtte op antwoord.
De leraar knikte. "Natuurlijk Maydaine!" Zei hij vrolijk, ineens in een andere bui, en gaf haar een klopje op haar schouder. Het klopje was een beetje te hard, en haar lichaam deinde mee op de ruwe beweging. Ze glimlachte schamper. "Eh... Juist ja." Zei ze, nog steeds een beetje zenuwachtig. Ze was eigenlijk dit weekend naar huis geweest. Het was crisis thuis, en ze hadden haar nodig. Haar zusje, Marie, was de oorzaak. Ze was net uit het ziekenhuis, ze had leukemie gehad, maar was godzijdank genezen. Haar ouders waren ontzettend emotioneel en hadden haar nodig. Ze hadden haar zelfs bijna van PMA afgehaald en op een openbare school gezet zodat ze vaker bij hun kon zijn! Gelukkig had ze dat idee uit hun hoofd kunnen praten, maar als voorwaarde moest ze elk weekend naar huis komen. Ze was te laat van huis gegaan, en vandaar was ze te laat.
Mae nam plaats naast Adam, en knikte even vriendelijk naar hem. De linnen tas, waar ook haar kleding en andere spullen die ze mee had genomen inzaten, legde ze op de grond naast zich neer. Ze werd weer wat rustiger. De leraar vervolgde zijn les. "Welke pagina?' Siste ze zachtjes tegen haar buurman.
|
|
|
Post by Marko Baylor on Mar 2, 2007 16:12:53 GMT -5
"66, als ik goed heb opgelet" Fluisterde Adam grijnzend terug en hij keek weer naar buiten, zelf had hij zijn boeken nog niet geopend en was alleen nog maar de kaft van zijn boek zichtbaar, waarop hij groot Legion Of Rock had staan en hun logo, snel opende hij zijn boek op bladzijde 66 en hij keek naar de leeraar. Die hem voor het eerst in zijn leven niet kwaad aankeek "meneer, gaat het wel goed, u werpt mij geen boze blikken toe" vroeg Adam in een vlaag van vreemdheid.
"alles gaat goed Adam, alleen ben ik een keer verbaasd dat je niet loog" zei de leeraar met een sarcasische grijns en hij ging verder met lesgeven.
"vertrouwd u me dan niet ofzo meneer" zei Adam en hij keek daarna weer uit het raam, richting zijn eigen dorm, waar hij naar school weer met wat maten zou gaan chillen, vrolijk mompelde hij een lied "They say, that rockers don't have hearts. That's right, because my heart is yours" mompelde hij bijna onhoorbaar. en hij bleef uit het raam staren.
"Adam, ik vertrouw je niet, ik minacht je ook nog eens" zei de leeraar tegen Adam die hem een boze blik toeworp "en nu opletten of ik ga weer kwaad kijken" zei de leeraar daarna en hij ging verder, terwijl adam onderuitzakte
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Mar 2, 2007 17:02:02 GMT -5
Mae keek hem dankbaar aan en glimlachte. Met grote ogen keek ze naar de conversatie en hij en de leraar hadden. De leraren zagen haar als hun lievelingetje. Daarbij zou ze nooit zo brutaal zijn tegen een leraar. Tegen andere mensen wel. Ze zei wat ze vond en schaamde zich daar niet voor, maar leraren waren een ander verhaal.
Ze wierp af en toe blikken naar Adam, zie blijkbaar nog al in zichzelf verkeerd was. "Zit jij ook in een dorm?" Besloot Mae tenslotte te vragen. Ze moesten opdrachten maken, maar ze had haar hoofd er niet bij. Ze zuchtte. Verveling sloeg toe...
{ OOC } Misschien is het wat als Adam bij Royanne, Alexander en Mae in de dorm komt! Dan zijn er 2 jongens en 2 meisjes.
|
|
|
Post by Marko Baylor on Mar 3, 2007 5:32:00 GMT -5
"ik zat in een dorm, in mijn eentje, maar de directeur vond het niet goed dat ik er alleen zat en hij is erover gaan spreken, vanmorgen heb ik het nieuws gekregen dat ik een nieuwe moet zoeken" antwoorde Adam en hij zuchte even daarna keek hij even naar Mae "jij ideeën waar ik in kan trekken" vroeg hij toen. De leeraar wierp nog even een blik op Adam voordat hij verderging met de les, Adam ging daarom maar snel weer met zijn opdrachten bezig, aangezien hij nooit al te goede cijfers op engels haalde, allemaal omdat hij een luie leerling was. ooc: lijkt me tof
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Mar 3, 2007 7:21:55 GMT -5
Mae schraapte haar keel, en deed alsof ze druk aan het werk was. "Nou ja, bij ons is nog een plekje over. Zin om bij ons in te trekken?" Haar hart klopte sneller bij het idee dat ze bij hem in zou trekken. Ze had geen idee waarom. Opkomende verliefdheid?(BEWARE! :K)
Ze vulde zonder haar hoofd erbij wat oefeningen in. Kut Engels... Ze keek af en toe naar Adam, en glimlachte dan. "Als je bij ons in trekt, zullen we dan een feestje geven? Daar heb ik wel zin in, het is al zo'n saaie boel hier. Komt er weer wat leven in de brouwerij!" De leraar hoorde haar wel, maar zei niks. Kwam het toch nog van pas dat ze zijn lievelingetje was.
|
|
|
Post by Marko Baylor on Mar 3, 2007 7:32:44 GMT -5
"Is jou dorm een beetje relaxed, zo ja, begin ik dit weekend gelijk met dingen slepen" fluisterde Adam en hij glimlachte even. "en als ik bij jullie intrek, wat waarschijnlijk zo zou gaan zijn gaan we zeer zeker een feestje geven" fluisterde Adam even later. "en ik fluister omdat ik de leeraar vrees" fluisterde hij daarnaar nog en daarna ging hij weer werken.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Mar 3, 2007 7:34:31 GMT -5
Mae grinnikte zachtjes en keek hem glimlachend aan. "Cool." Was het enige dat ze kon uitbrengen. Ze glimlachte nog eens. "Ik kan wel helpen met dozen sjouwen en zo..." Zei ze verlegen. Ze wendde haar blik af naar de grond. "Ik ben sterker dan je denkt." Ze knipoogde even naar hem. Een blos keurde haar wangen, ze ging maar verder met de opgaven.
|
|
|
Post by Marko Baylor on Mar 3, 2007 8:45:50 GMT -5
"hulp is altijd welkom" zei Adam en hij keek naar Mae. "bloos je nou" fluisterde hij en hij keek naar Mae, hij glimlachde verlegen en ging daarna ook maar weer aan zijn werk. zal ze mij ook leuk vinden vroeg hij zichzelf af in zijn gedachten en daarna werkte hij door. "Mae, het is een wonder, de leeraar heeft al 5 minuten niet kwaad naar me gekeken" fluisterde adam met een grijns tijdens het werken tegen Mae.
De leeraar hoorde Adams opmerking maar reageerde er, tot Adams verbazing niet op, hij ging gewoon verder met de les "Adam, in zin 3, moet daar de past perfect of the past perfect continuous" vroeg de leeraar aan adam.
"Uuhm, de past perfect dacht ik" zei Adam, hij keek naar zijn schrift en hij zuchte "maar dat is vast fout" zei hij daarna en hij zuchte even.
"Inderdaad Adam, dat is fout, ga eens een keer op bijles, of vraag een maat van je om hulp, anders red je het niet dit jaar" zei de leeraar, voor de eerste keer niet eens met de minachtende grijns op zijn gezicht.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Mar 3, 2007 14:43:03 GMT -5
Mae keek even in zijn donkere ogen. Haar hart miste een tel en ze wendde haar blik weer op. "Blozen?" Vroeg ze met schorre stem. "N-natuurlijk niet..." Ze glimlachte schamper en de blos werd nog roder.
Ze schaamde zich dood! Wat moest hij wel niet van haar denken. Met een beledigde blik keek ze de leraar aan. Hoe kon hij zoiets zeggen! Ze stond op het punt haar mond open te doen maar bedacht zich. Nee, ze moest de leraars mening over haar zo houden.
"En Mae, opgave 5. Moet dat zijn Past Simple of Present Perfect." Mae beet kort op haar lip. Waarom nou net die opgave?! "Present Perfect." Zei ze toen, zo zelfverzekerd als mogelijk. De leraar knikte, met een glimlach rond zijn lippen. "Heel goed, Miss Bolaín."
|
|
|
Post by Marko Baylor on Mar 3, 2007 15:59:36 GMT -5
"weet je, er is niks mis met blozen hoor, ik doe het zelf niet zo snel. Maar ik vind het er altijd lief uitzien" fluisterde Adam met een verlegen glimlach en hij keek naar Mae, hij zei misschien wel dat hij niet bloosde maar toch deed hij het een beetje. Hij keek even naar Mae en grijnsde toen "weet je, zullen wij na school al wat dingetjes verhuizen" fluisterde hij met een glimlach tegen Mae en hij keek daarna weer naar de leeraar.
"Adam, blijf opletten, tenzij je nog een jaar bij mij wil" zei de leeraar en hij keek weer even naar hem, "jij bent echt vreemd, eerst slapen in de les en daarna hyperactief" zei de leeraar daarna.
"U kent me toch meneer, ik ben nou eenmaal zo, ik heb bij de directeur even wat koffie gedronken en chocolade gehad, daardoor ben ik weer vrolijk, handig he" zei Adam en hij keek uit het raam.
"Volgens mij vond ik je slapens nuttiger" zei de leeraar en hij ging weer verder met antwoorden controleren.
|
|
|
Post by Rain Jarlé Diego Kayleigh on Mar 3, 2007 16:13:03 GMT -5
Mae bloosde en glimlachte lief. Haar hart miste nog een tel. Ze was echt verliefd aan het worden. Haar hart ging sneller kloppen aan de gedachte na school nog meer tijd alleen met Adam door te brengen... Haar ex was ze nu al vergeten...
"Weet je wie ik er lief uit vind zien?" Ze keek diep in zijn ogen, zonder één keer te knipperen. "Jij..." Fluisterde ze zachtjes. Ze ging weer wat verder van hem af zitten en knipoogde naar hem. Dat ze zo aan het flirten was! Ze vond het wel fijn, het gaf een soort adrealine-kik. "Tuurlijk help ik je."
|
|
|
Post by Marko Baylor on Mar 3, 2007 16:22:54 GMT -5
Adam keek naar Mae. "jij bent altijd liever als mij hoor" zei hij en hij legde een hand op haar schouder. "misschien uhm... zin om een keer... met mij naar de... Lune te gaan" zei Adam heel erg verlegen, dit was hij zelf nog niet gewend, zo verlegen te zijn, snel keek hij daarom maar naar de grond.
Adam keek naar de klok, nog tien minuten te gaan, en dan zou hij van de leeraar verlost zijn, hij keek nadat hij op de klok gekeken had weer verlegen naar Mae, zij is echt de liefste dame die ik heb ooit gekend heb dacht adam en hij keek daarna weer naar de leeraar, die geen aandacht aan de 2 achterin gaf
|
|